Χρειάζονται λύσεις απέναντι στην ενεργειακή κρίση

H ΕΕ βρίσκεται μπροστά σε έναν πολύ δύσκολο χειμώνα, με την Κομισιόν και την πλειοψηφία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να καλούνται να λάβουν αποτελεσματικές αποφάσεις και να βρουν λύσεις. Η ενεργειακή κρίση έχει χτυπήσει «κόκκινο», η κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία διαμορφώνει ένα ακόμη πιο ζοφερό μέλλον, με την Ένωση να πρέπει να αποφασίσει αν θα πορευτεί με την αρχή της αλληλεγγύης ή θα αφεθεί το κάθε κράτος μόνο του απέναντι στην κρίση.

Γράφει ο *Γιώργος Μπαλάφας 

Το αποτέλεσμα της πρόσφατης συνόδου στην Πράγα αφήνει πίσω του μία εικόνα παραίτησης της Ένωσης, καλλιεργώντας ένα κλίμα ηττοπάθειας κι αδιαφορίας για συλλογικές αποφάσεις. Η Γερμανία κινείται μόνη της, χρηματοδοτώντας την οικονομία της με 200 δισ. ευρώ προκειμένου να δημιουργήσει έναν μηχανισμό αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης, ωστόσο αρνείται να συναινέσει και να στηρίξει τη δημιουργία αντίστοιχων μηχανισμών για το σύνολο των ευρωπαϊκών κρατών ή να συμβάλλει σε μία συμφωνία επιβολής πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου. Μόνο η Ισπανία και η Πορτογαλία των κυβερνήσεων Σάντσεθ και Κόστα φαίνεται ότι θέλουν να κινηθούν συλλογικά, σε μία ΕΕ που δεν μπορεί να αποφασίσει εάν θα συνεχίζει να πορεύεται σαν τον υπνοβάτη προς το γκρεμό ή θα αναλάβει διπλωματικές πρωτοβουλίες για να τερματιστεί η ρωσική εισβολή και να προωθηθεί μία συμφωνία ειρήνευσης. Οι ΗΠΑ ακολουθούν μία διαφορετική στρατηγική που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να συνδέεται με την ευρωπαϊκή στρατηγική για τερματισμό του πολέμου μέσα στην ίδια την ήπειρό της. Η δε πρόσδεση της Λευκορωσίας στο ρωσικό πολεμικό άρμα και η συμμετοχή της στον πόλεμο, διευρύνει το πεδίο των μαχών και της απειλής που συνιστά μία κλιμάκωση του πολέμου με άλλα μέσα, πέρα από τα συμβατικά, όπως η χρήση πυρηνικών όπλων.

Είναι αδιανόητο το μέλλον της ΕΕ και των ευρωπαϊκών κοινωνιών να το καθορίζουν ο Πούτιν με τα πολεμικά του σχέδια από τη μία και οι ΗΠΑ με τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα από τη άλλη πλευρά, με την Ευρώπη να εγκλωβίζεται μεταξύ συγκρουόμενων συμφερόντων. Οι προοδευτικές πολιτικές φωνές εντός της ΕΕ πρέπει να κινητοποιηθούν πιο συντονισμένα κι αποτελεσματικά και να πιέσουν για μία διαφορετική πολιτική στο ζήτημα του πολέμου, ενώ στο ζήτημα της οικονομίας πρέπει να επιδιωχθεί με κάθε τρόπο η προώθηση και υλοποίηση της ιδέας του κοινού ευρωπαϊκού ομολόγου για τη χρηματοδότηση δράσεων προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ενεργειακή κρίση σε κάθε κράτος-μέλος.

Τα μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα είναι πώς (και αν…) η ΕΕ θα παρέμβει υπέρ της ειρήνης, αλλά και πως θα αντιμετωπίσει τις συνέπειες της ενεργειακής κρίσης τους επόμενους μήνες. Σε αυτά, μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει καμία απάντηση από την Κομισιόν. Οι χώρες της ΕΕ ακολουθούν διαφορετικές πολιτικές που βαθαίνουν το χάσμα συνεργασίας και κοινής συμπόρευσης κι αυξάνουν την ανασφάλεια και τον φόβο των Ευρωπαίων πολιτών. Η άτυπη συνεδρίαση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ έληξε χωρίς αποτέλεσμα. Για ακόμη μία φορά διαμορφώθηκαν ομαδοποιήσεις με διαφορετικές θέσεις γύρω από το ζήτημα επιβολής πλαφόν στο φυσικό αέριο. Επίσης φαίνεται ότι δεν υιοθετείται η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα για ένα κοινό ευρωπαϊκό ομόλογο για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης. Κρίμα…

Τα προβλήματα δεν λύνονται με ευχές… Η ενεργειακή κρίση σοβεί και μέσα σε αυτό το πλαίσιο απαιτούνται ρεαλιστικές, σοβαρές και υπεύθυνες πολιτικές. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει παρουσιάσει μία δέσμη προτάσεων για την χωρα μας και την ανακούφιση των πολιτών. Περιλαμβάνει την επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ, με την ανάκτηση του 51% του Δημοσίου στο μετοχικό της κεφάλαιο, την αποσύνδεση της τιμής χονδρεμπορικής ρεύματος από τη χρηματιστηριακή τιμή του φυσικού αερίου, όπως κάνουν η ισπανική και η πορτογαλική κυβέρνηση, και τη θέσπιση ανώτατου συντελεστή κέρδους στην παραγωγή ενέργειας στο 5%. Μαζί με τα παραπάνω, προτείνει την παρέμβαση στο χρηματιστήριο ενέργειας με ανώτατα όρια τιμών και προώθηση υποχρεωτικού ποσοστού σταθερών συμβολαίων στη χονδρεμπορική ηλεκτρικής ενέργειας, όπως επίσης και τη θέσπιση ανώτατου ορίου τιμής λιανικής ηλεκτρικής ενέργειας ανά μεγαβατώρα. Τέλος, είναι απαραίτητη η επιβολή διατίμησης στη λιανική φυσικού αερίου και πετρελαιοειδών και η προστασία από τις αποκοπές ρεύματος των ευάλωτων καταναλωτών.

Με απλά λόγια: Λύσεις υπάρχουν, αξιόπιστες προτάσεις κατατίθενται, αλλά το μεγάλο πρόβλημα παραμένει η αναβλητικότητα και κυρίως η αδιαφορία της κυβέρνησης να δώσει απάντηση στην κρίση και να στηρίξει την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.

*Ο Γιώργος Μπαλάφας είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και περιφερειακός σύμβουλος Βόρειου Τομέα Αττικής

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα