Ο νέος πολιτικός χάρτης που «βυθίζει» τον ΣΥΡΙΖΑ και ταράζει το ΠΑΣΟΚ!

Η προοπτική συνεργασίας μεταξύ ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Πλεύσης Ελευθερίας δεν μοιάζει απλώς αβέβαιη· φαντάζει προς ώρας σχεδόν αδύνατη! Παρά τις δηλώσεις περί «προοδευτικής διακυβέρνησης», τα τρία κόμματα ανταγωνίζονται για την ηγεμονία στον ίδιο πολιτικό χώρο, διεκδικώντας ψήφους από κοινό εκλογικό ακροατήριο.

Γράφει ο *Γιάννης Μπερλίδης

Οι πολιτικές αντιπαλότητες που τα χωρίζουν δεν είναι μόνο ιδεολογικές αλλά και προσωπικές, με παλιές έριδες και σύγχρονες φιλοδοξίες να καθιστούν δύσκολη οποιαδήποτε συνεννόηση.

Η εκτόξευση της Πλεύσης και το νέο πολιτικό τοπίο

Οι δημοσκοπήσεις ανατρέπουν τα δεδομένα, καθώς δείχνουν την Πλεύση Ελευθερίας να συγκεντρώνει 12%, ισοβαθμώντας με το ΠΑΣΟΚ στη δεύτερη θέση της πρόθεσης ψήφου. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, με τον αιχμηρό πολιτικό της λόγο και τη ρήξη της με τον ΣΥΡΙΖΑ από το 2015, αλλά και την επιθετική στάση απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, καθιστά δύσκολη την προοπτική συνεργασίας.

Η Πλεύση διαφοροποιείται από το παραδοσιακό αριστερό αφήγημα, καθώς συνδυάζει πατριωτική και αντισυστημική ρητορική, ερχόμενη σε ευθεία σύγκρουση με τον λόγο των άλλων κομμάτων του χώρου. Αν σε ένα υποθετικό σενάριο συνεργασίας η Κωνσταντοπούλου απαιτούσε ηγετικό ρόλο, οι αντιδράσεις, ειδικά από το ΠΑΣΟΚ, θα ήταν εκρηκτικές. Έτσι, η ένωση των τριών κομμάτων παραμένει ακόμα στη σφαίρα της πολιτικής φαντασίας.

Στρατηγικές αποκλίσεις αντί για σύγκλιση

Η κυβερνητική φθορά μετά από έξι χρόνια εξουσίας δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Ωστόσο, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ αδυνατούν να συγχρονιστούν.

Η πρόσφατη εκδήλωση για το βιβλίο του Γιάννη Μπαλάφα, με την παρουσία του Αλέξη Τσίπρα, ανέδειξε τα χάσματα μεταξύ των δύο κομμάτων. Ο Σωκράτης Φάμελλος εμφανίστηκε ανοιχτός στη συνεργασία «εδώ και τώρα», αλλά το ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται διατεθειμένο να υιοθετήσει αυτούς τους όρους.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης παραμένει διστακτικός, τονίζοντας πως οποιαδήποτε συνεργασία πρέπει να βασίζεται σε σαφείς αρχές και προγραμματικές δεσμεύσεις, απορρίπτοντας τη λογική των πρόχειρων εκλογικών συνασπισμών. Η στάση του αυτή όμως προκαλεί τριβές στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, καθώς στελέχη όπως οι Νίκος Παπανδρέου, Παύλος Γερουλάνος και ο δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας εμφανίζονται πιο θετικοί απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ.

Οι διαφορές μεταξύ των δύο κομμάτων δεν είναι μόνο θεωρητικές, αλλά και πολιτικές. Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά άμεση επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, ενώ το ΠΑΣΟΚ προτείνει σταδιακή εφαρμογή του μέτρου.

«Μεταγραφές» και εσωκομματικές έριδες

Ο Ανδρουλάκης επιχειρεί να ενισχύσει το κόμμα του, προσελκύοντας στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως η Ράνια Θρασκιά και ο Πέτρος Παππάς, γεγονός που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στην Κουμουνδούρου.

Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αφομοιώσει στελέχη του ΠΑΣΟΚ, εντείνοντας τον ανταγωνισμό. Οι κινήσεις αυτές δεν δείχνουν προετοιμασία για συνεργασία, αλλά μάχη για κυριαρχία στον κεντροαριστερό χώρο.

Κεντροαριστερά σε τροχιά διάσπασης

Όσο κι αν η φθορά της κυβέρνησης ευνοεί μια εναλλακτική πολιτική πρόταση, τα κόμματα της Κεντροαριστεράς μοιάζουν πιο διχασμένα από ποτέ.

-Ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητά προσανατολισμό και ρόλο.
-Το ΠΑΣΟΚ παλεύει για επιβεβαίωση της αυτόνομης πορείας του.
-Η Πλεύση Ελευθερίας ανεβαίνει δυναμικά, χωρίς διάθεση συνδιαλλαγής.

Η ένωση φαίνεται ανέφικτη. Αντί για ένα κοινό μέτωπο, το πιθανότερο σενάριο είναι η πόλωση, οι αντιπαραθέσεις και μια σκληρή μάχη επιβίωσης για την ηγεμονία στον χώρο. Και με τις εκλογές να πλησιάζουν, η διαίρεση αυτή ίσως αποβεί καθοριστική για τις πολιτικές εξελίξεις.

* Ο Γιάννης Μπερλίδης είναι πολιτικός αναλυτής