Η Γεωπολιτική Ισχύς των Ελλήνων της Διασποράς

Με αφορμή το νομοσχέδιο για την ψήφο των απόδημων Ελλήνων το οποίο αναμένεται να ψηφιστεί με περισσότερους από 200 ψήφους όπως επιτάσσει το Σύνταγμα, είναι σκόπιμο να γίνει ανάλυση της αξίας και της σημασίας αυτού του κομβικού για τη Δημοκρατία μας νόμου. Το πρώτο βήμα ώστε οι Έλληνες της διασποράς να έχουν το δικαίωμα της ψήφου έγινε το 2019, όμως γραφειοκρατικά προβλήματα και όροι όπως «που και πώς» θα στηθούν οι κάλπες κατέστησαν στην πράξη δύσκολη τη διαδικασία ψηφοφορίας. Αυτό, φάνηκε και από τα αποτελέσματα των εκλογών του 2023 στις οποίες μόνο 22.816 απόδημοι Έλληνες ψήφησαν!

Γράφει ο Ορφέας Καραμπάσης-Σασαρίδης*

Υπολογίζεται από την Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού ότι τουλάχιστον 5.000.000 άνθρωποι ελληνικής καταγωγής ζουν σε χώρες του εξωτερικού. Συγκεκριμένα, τα μεγαλύτερα κέντρα είναι οι ΗΠΑ, η Αυστραλία, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, ο Καναδάς και η Αλβανία. Επιπλέον, υπολογίζεται ότι Έλληνες ζουν σε τουλάχιστον 140 χώρες και προφανώς σε μικρότερους αλλά όχι αμελητέους αριθμούς. Όμως, το νέο νομοσχέδιο του 2023 έχει σκοπό και στόχο να απευθυνθεί στη μεγάλη ελληνική ομογένεια, εάν όμως το νούμερο των απόδημων ψηφοφόρων στις επόμενες εκλογές παραμείνει σε μικρό μέγεθος, τότε θα πρέπει να γίνουν άλλου είδους ερωτήσεις ως προς τον σκοπό και την χρησιμότητα των νομοσχεδίων αυτού του τύπου, ίδωμεν ως προς αυτό το κομμάτι.

Γιατί όμως η ομογένεια είναι σημαντική; Ένα βασικό επιχείρημα των πολέμιων τέτοιων τύπου νομοσχεδίων αλλά και ιδεών, είναι ότι «αυτοί είναι έξω, ζουν μακριά, γιατί να έχουν λόγο για την ζωή μας; Αφού δεν έχουν εικόνα της τοπικής ζωής….». Δίκαια κριτική, αλλά η σύγχρονη ιστορία μας δείχνει κάτι διαφορετικό. Να θυμίσω ότι «γιορτάσαμε» επί της ουσίας ιδιωτικά, λόγω της παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821.

Συγκεκριμένα, εάν δεν ήταν ο μεγάλος πολιτικός Ιωάννης Καποδίστριας και πολλοί άλλοι ομογενείς της τότε διασποράς των Ελλήνων, όπως ο Ρήγας Φεραίος κ.ά. δεν θα υπήρχε το κράτος της Ελλάδας. Αλλά επίσης και πολλοί φιλέλληνες, οι οποίοι ήταν θαυμαστές των αρχαίων ελληνικών ιδεών, γνώσεων και μύθων, όπως ό γνωστός λόρδος Μπάιρον, που σαγήνεψε την αγγλική καρδιά της εποχής με την ποίηση του και τον θάνατό του. Όμως, και στην πορεία οραματιστές και αγωνιστές όπως ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Νικόλας Πλαστήρας κ.ά. Η σύγχρονη Ελλάδα δημιουργήθηκε εξαιτίας της ζωής και τον θάνατο πολλών άξιων ανθρώπων. Κάθε σπιθαμή εδάφους έχει το αποτύπωμα των αγώνων πολλών γενεών, για να απολαμβάνουμε σήμερα αυτό τον γεωγραφικό χώρο – και δυστυχώς δεν τον απολαμβάνουμε όλοι -. Η «συνεργασία» αυτών των ανθρώπων με τους τότε εναπομείναντες γηγενείς Έλληνες, ήταν τελικά αυτή που αναγέννησε το Ελληνικό έθνος, στη σύγχρονη ιστορία των λαών με την έννοια του κράτους.

\Πλέον, οι Έλληνες της διασποράς δεν αποτελούν απλά ψηφοφόρους, αλλά γεωπολιτική δύναμη εξαιτίας της μόρφωσής τους, των οικονομικών δραστηριοτήτων τους και των πολιτικών τους πρωτοβουλιών στις χώρες που πλέον κατοικούν. Οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι πλέον λειτουργούν με βάση τα λόμπι συμφερόντων. Άρα, ως γηγενείς Έλληνες είναι καθήκον μας να δημιουργήσουμε τους μηχανισμούς και το όραμα για την Παγκόσμια Μητροπολιτική Ελλάδα του 21ου αιώνα, ο «αγώνας» πάντα είναι δύσκολος αλλά αυτό που μας ενώνει είναι η βαθιά ιστορία και πολιτισμός του έθνους μας. Χτίζοντας τα Νέα Δίκτυα του Ελληνισμού, θα πρέπει να ανοίξουμε τους ορίζοντες μας όχι μόνο στη Δύση αλλά και προς οποιαδήποτε άλλη γεωγραφική κατεύθυνση, προς εκπλήρωση των εθνικών μας συμφερόντων.

*Γεωγράφος – Γεωπολιτικός Αναλυτής