Ανεπιφύλακτο ναι στη φιλελεύθερη πολιτική, όχι όμως στις στρεβλώσεις

Οι αριθμοί ευημερούν και ευχή όλων μας είναι από το 2025 να περάσει η «εύρωστη» – όπως χαρακτηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή – ανάπτυξη και στον πολύ κόσμο, ώστε να ενισχυθούν δραστικά τα μικροαστικά και αστικά στρώματα. 2,3% προβλέπεται να φτάσει λοιπόν η ανάπτυξη μέσα στο σωτήριο έτος 2025. Θα φτάσει; Γιατί να μη φτάσει; Το πρωτογενές πλεόνασμα μόνο ως θηριώδες μπορεί να χαρακτηριστεί, καθώς αγγίζει τα 14 δις ευρώ. Επίσης, το ονομαστικό έλλειμμα του ΑΕΠ αναμένεται να μειωθεί από το 1,3% στο 0,6%.

Γράφει ο *Κωνσταντίνος Δέδες

Άρα υπάρχει περιθώριο για παροχές στους μη έχοντες και την προστασία κατ’ αυτόν τον τρόπο της κοινωνικής ειρήνης, μέσω της ενίσχυσης του «δείκτη ευτυχίας», όπου η Ελλάδα πριν τα τέλη του 2023 βρισκόταν στην 25η θέση στην ΕΕ. Η ανάπτυξη και τα οφέλη της πρέπει να διαχυθούν προς όλο το έθνος. Και γι’ αυτό πρέπει να υπάρξει ειδική μέριμνα, όχι μόνο για παροχές, αλλά και για την προσέλκυση επενδύσεων δια της άρσης των γραφειοκρατικών εμποδίων (deregulation)· επίσης, πρέπει να ενταθούν οι παρεμβάσεις στις Βρυξέλες κατά των «πράσινων» πολιτικών που έχουν ιδεοληπτική βάση. Και επιτέλους, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε σοβαρά για την ενίσχυση με κάθε μέσο του πρωτογενούς τομέα, για τη βιομηχανοποίηση της πατρίδας μας και για τη χρήση πυρηνικής ενέργειας, τη στιγμή μάλιστα που αυτή έχει πλέον χαρακτηριστεί «καθαρή» από την ΕΕ.

Ένα άλλο θέμα που χρήζει αντιμετώπισης είναι η σχέση του εν Ελλάδι τραπεζικού τομέα με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τον πολύ κόσμο γενικότερα. Η εξέταση των αιτημάτων δανειοδότησης γίνεται με προδιαγραφές άλλων εποχών, τις οποίες η κοινωνία της χώρας «μάτωσε» προκειμένου να τις αφήσει πίσω της. Και «μάτωσε» και δια των ανακεφαλαιοποιήσεων που εκείνη πλήρωσε και θα πληρώνει επί μακρόν. Δικαιούνται λοιπόν οι επιχειρήσεις, αλλά και ο μέσος πολίτης γενικότερα, καλύτερη αντιμετώπιση και όπου αυτό απαιτείται, μια δεύτερη ευκαιρία. Οι τράπεζες ανακοίνωσαν εξαιρετικά οικονομικά αποτελέσματα, με μεγάλη αύξηση των προσαρμοσμένων κερδών τους. Κομπάζουν για τη συνεργασία τους με επενδυτές «υψηλής ποιότητας» και όλο αυτό το αποκαλούν «εμπιστοσύνη». Τι γίνεται όμως με την εμπιστοσύνη των πολιτών προς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, που φέτος σημείωσαν διψήφια αύξηση των εσόδων τους από τις προμήθειες; Εδώ βέβαια έγιναν «διορθώσεις».

Οι βίοι της οικονομίας & των τραπεζών (που είναι ο πυλώνας του συστήματος) και των πολιτών πρέπει να γίνουν «παράλληλοι». Αν ευημερούν η οικονομία (όπως απεικονίζεται στα μακροοικονομικά μεγέθη) και οι τράπεζες (όπως οι ίδιες ανακοίνωσαν στους μετόχους τους), αλλά αυτό δεν απεικονίζεται στην ποιότητα ζωής του μέσου πολίτη, δεν έχουμε φτάσει εκεί που πρέπει. Οι όποιες ανισορροπίες πρέπει να «θεραπευτούν». Κάποιοι ισχυρίζονται ότι εδώ στην Ελλάδα «καταφέραμε» να καταργήσουμε την ίδια τη θεωρία του trickle down economics· με λίγα λόγια, ο πλούτος που έχει συσσωρευτεί πάνω δεν πάει προς τα κάτω. Ελπίζουμε αυτό να είναι απλά ένα προσωρινό φαινόμενο. Ανεπιφύλακτο ναι λοιπόν στη φιλελεύθερη πολιτική, όχι όμως στις στρεβλώσεις, όχι στις μακροοικονομικές ανισορροπίες, όχι στην ασυδοσία. Αν γίνουν αυτά που πρέπει, τα καλύτερα έρχονται. Φτάνει όμως να γίνουν. Ο εθνοφιλελευθερισμός αποτελεί πλέον μονόδρομο. Αν γίνουν όσα πρέπει και η Πολιτεία παύσει να παρεμβαίνει συνεχώς διορθωτικά αλλά επιβάλλει αυτά που προτάσσει η φιλελεύθερη ιδεολογία, τότε τα καλύτερα έρχονται.

*Ο Κωνσταντίνος Δέδες είναι δικηγόρος