Ακόμη μια πρόκληση στη μετα-covid εποχή

Πρεμιέρα κάνουν αυτές τις μέρες σε ολόκληρη την Ευρώπη αλλά και στη χώρα μας οι εμβολιασμοί, με ένα κύμα αισιοδοξίας να αxνοφαίνεται, καθώς το εμβόλιο μάλλον θα αποτελέσει την απάντηση στην υγειονομική κρίση των τελευταίων μηνών που γονατίζει τις κοινωνίες και την παγκόσμια οικονομία.

Γράφει η Ελευθερία Κοσμοπούλου

Ωστόσο, με αφορμή την υγειονομική αυτή κρίση, έχουν ανακύψει ζητήματα που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής, καθώς τα επόμενα χρόνια, ίσως αποδειχθούν  μείζονος σημασίας για τις μελλοντικές κοινότητες.

Οι πληροφορίες που καθημερινά λαμβάνει ο μέσος άνθρωπος είναι άπειρες, με την διαχείριση της σκέψης να αποτελεί ένα στοίχημα για όλους μας. Παράλληλα, η αντίληψη του πολιτικού λόγου στην δεδομένη περίοδο μπαίνει σε πρώτο πλάνο, με την κριτική σκέψη να αφορά όχι μόνο τους ηγέτες ανά τον κόσμο, αλλά και τους ίδιους τους πολίτες και τη νέα γενιά να αποτελεί την ιδιαίτερη εκείνη κατηγορία που χρήζει προσοχής και φροντίδας καθώς αποτελεί το ίδιο το μέλλον.

Είναι γεγονός, πως η νέα γενιά – και πιο συγκεκριμένα στην χώρα μας- ενηλικιώθηκε μέσα στην οικονομική κρίση. Θα μπορούσαμε να πούμε πως έμαθε να ζει με την κρίση, να ονειρεύεται μέσα στην κρίση, να προσπαθεί να φτιάξει την ζωή της μέσα σε μόνιμη κρίση με όποιες δυσκολίες εκείνη προκαλούσε. Ωστόσο, ο κορωνοιός και ότι αυτός προκαλεί και πρόκειται ενδεχόμενα να προκαλέσει στο μέλλον, αποτελεί ένα ακόμη  ‘’χαστούκι’’, που θα πρέπει αυτές οι γενιές για άλλη μια φορά να αισθανθούν, αντιμετωπίσουν και να ξεπεράσουν.

Και αφού η υγειονομική κρίση φαίνεται να έχει πολύ μέλλον ακόμη και μια οικονομική ύφεση ακόμη πιο σκληρή από αυτή που διανύουμε τώρα είναι προ των πυλών, δυστυχώς σε παγκόσμια κλίμακα, οι συζητήσεις για τον χώρο που δημιουργείται ώστε να υπάρξει και ύφεση στην δημοκρατία, όπως την γνωρίζουμε, έχουν ήδη ξεκινήσει.

Άλλωστε δεν είναι λίγες και οι διεθνείς έρευνες που δείχνουν ότι οι μικρότερες ηλικιακές ομάδες, δηλώνουν πως έχουν λιγότερη εμπιστοσύνη στη δημοκρατία και το πολιτικό σύστημα, με πολλούς νέους να νιώθουν απογοήτευση, αλλά και αποκλεισμένοι από το δικαίωμα να ονειρεύονται.

Αυτό ίσως είναι και το πιο σημαντικό ‘’καμπανάκι’’ για το μέλλον των κοινωνιών μας που πρέπει, σε παγκόσμια κλίμακα οι πολιτικές επιλογές, οι αποφάσεις και οι δράσεις να αντιμετωπίσουν και να προλάβουν, για να υπάρξει μια ομαλή κοινωνική συνύπαρξη.