Το «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ» είναι ΤΩΡΑ!

Ήταν 27 Ιανουαρίου του 1945 όταν η ανθρωπότητα, με την απελευθέρωση του στρατοπέδου συγκεντρώσεων στο Άουσβιτς – Μπιρκενάου, ανακάλυπτε το μεγαλύτερο έγκλημα στην Ιστορία του κόσμου, με θύματα πάνω από 6 εκατομμύρια Εβραίους. Νωρίτερα, στις 15 Μαρτίου 1943, στον παλιό Σιδηροδρομικό Σταθμό της Θεσσαλονίκης, σφύριζε το πρώτο τρένο του θανάτου για το Άουσβιτς-Μπιρκενάου με 2.800 εβραϊκής καταγωγής συμπατριώτες και αδελφούς μας, στοιβαγμένους σε σφραγισμένα εμπορικά βαγόνια.

Γράφει ο *Χρήστος Μπαξεβάνης

Οι «πύλες της κολάσεως» έχουν ανοίξει για τον εβραϊκό πληθυσμό της Θεσσαλονίκης. Σήμερα, στεκόμαστε ευλαβικοί προσκυνητές της μνήμης των αδικοχαμένων θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας, νιώθοντας να κυκλοφορούν ανάμεσά μας οι σκιές τους. Προανάκρουσμα της μαζικής εξόντωσής τους υπήρξε το «μαύρο Σάββατο» της 11ης Ιουλίου 1942, στην πλατεία Ελευθερίας, με τον δημόσιο εξευτελισμό των υποψήφιων προς καταναγκαστική εργασία στο Ράιχ.

Έχοντας ήδη συμπληρωθεί εκατό και πλέον ημέρες από την αποτρόπαια επίθεση, τις θηριωδίες και τις φρικαλεότητας που ακολούθησαν (απαγωγές μικρών παιδιών, σφαγές νηπίων, βιασμοί γυναικών, βασανιστήρια ηλικιωμένων ανθρώπων) οι σκέψεις μας είναι στους 136 αθώους ομήρους, στα ορφανά παιδιά που έμειναν πίσω όταν σφαγιάστηκαν οι γονείς τους, καθώς και στους γονείς που έχασαν τα παιδιά τους ή είναι όμηροι. Η 7η Οκτωβρίου 2023, το «Μαύρο Σάββατο», είναι η αντίστοιχη 11η Σεπτεμβρίου του 2001 των ΗΠΑ. Το περιβάλλον ασφάλειας έχει πλέον αλλάξει.

Η τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ και οι θηριωδίες που ακολούθησαν έχουν δημιουργήσει νέα δεδομένα, μια νέα πραγματικότητα, όπου τίποτα δεν θα είναι όπως πριν. Έκτοτε, θέματα που επηρεάζουν εθνικά το Ισραήλ, επηρεάζουν την ίδια στιγμή περιφερειακά την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, αλλά και το διεθνή κοινότητα συνολικά, ιδίως το σύστημα αρχιτεκτονικής ασφάλειας, το οποίο, κάτω από το βάρος της Ισλαμικής Τρομοκρατίας, του υβριδικού πολέμου και των ασύμμετρων απειλών, μοιραία αναμένεται να αλλάξει.

Το Ισραήλ, πέραν της νόμιμης άσκησης του φυσικού δικαιώματος στην αυτοάμυνα (άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών) μετά την τρομοκρατική επίθεση που δέχτηκε από την Χαμάς, διεξάγει τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις, από την πρώτη στιγμή και μέχρι σήμερα, σύμφωνα με τους κανόνες του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου (αναγκαιότητα, αναλογικότητα, last resort, προστασία αμάχων). Ο Λαός του Ισραήλ ασκεί το αυτονόητο δικαίωμα του να ζει με ελευθερία και ασφάλεια στα πάτρια εδάφη του, γιατί όταν έχεις πρωτοέρθει σε αυτά τα εδάφη πριν από 3000 και πλέον χρόνια, μόνο κατακτητής και κατοχική δύναμη δεν μπορεί να λογίζεσαι.

Εκατό ημέρες μετά τη φρικιαστική δολοφονία 1200 Ισραηλινών από στυγνούς τρομοκράτες και 136 ομήρους να κρατούνται στα έγκατα της Γάζας, η κριτική στο Ισραήλ διολισθαίνει στη δαιμονοποίηση του λαού του και στην απονομιμοποίηση του δικαιώματος ύπαρξης του, παρέχει έμμεση η άμεση υποστήριξη στη Χαμάς και στους οπαδούς της, και ισοδυναμεί με υποστήριξη μιας γενοκτονίας σε βάρος των Ισραηλινών πολιτών. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Βίκτωρ Ισαάκ Ελιέζερ αυτό ακριβώς είναι αντισημιτισμός, «διότι επιχειρούν να στερήσουν το συλλογικό δικαίωμα των Εβραίων να ζουν ως έθνος στο κράτος του Ισραήλ, που γεννήθηκε από τις στάχτες του Ολοκαυτώματος! Όσο και αν κάποιοι ενοχλούνται, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να αποποιηθούν τον χαρακτηρισμό του αντισημίτη επειδή δεν ταιριάζει στην ελιτίστικη ταυτότητά τους, είναι αντισημίτες!».

Σε αυτή την πραγματικότητα δεν χωρούν «ναι μεν αλλά», επιλεκτική ευαισθησία και μονόπλευρος ανθρωπισμός. Καθώς το Ισραήλ, το προκεχωρημένο φυλάκιο του δυτικού πολιτισμού στη Μέση ανατολή, δίνει μια μάχη όχι μόνο για τη ύπαρξη του, αλλά συνολικά για τον ελεύθερο και πολιτισμένο κόσμο, για τις κοινές μας αξίες και αρχές, εμείς δεν μπορεί παρά να στεκόμαστε με αλληλεγγύη δίπλα του, λέγοντας με τον πλέον σαφή και κατηγορηματικό τρόπο πως το «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ».

Οφείλουμε να διδασκόμαστε από την ιστορία. Να μην επιτρέψουμε να ζήσει η ανθρωπότητα ξανά τέτοια θηριωδία. Στην οδυνηρή μνήμη του Ολοκαυτώματος και απέναντι στις δολοφονικές ιδεολογίες του 20ου αιώνα, μέχρι τους σύγχρονους εκφραστές τους (Χαμάς στο Ισραήλ,, Χεζμπολάχ στον Λίβανο, σιιτικές πολιτοφυλακές στη Συρία, Χουτι στην Υεμένη) μια μακρά γενεαλογία του κακού, η «Προέλαση της Ελευθερίας» τελικά θα έχει τον τελευταίο λόγο.

*Ο Χρήστος Μπαξεβάνης είναι Διδάκτωρ Νομικής ΑΠΘ – Διεθνολόγος & πρ. Ειδικός Εμπειρογνώμων στην ΕΕ