Στ. Αραχωβίτης: Άλλο η ασθένεια COVID-19 κι άλλο τα μέτρα

Η ασθένεια υπάρχει και είναι θανατηφόρα κυρίως για ανθρώπους με υποκείμενα νοσήματα, είτε το γνωρίζουν είτε όχι. Σε αυτό δε χωράει καμία αμφισβήτηση. Οι ειδικοί επιστήμονες σε ολόκληρο τον κόσμο, δίνουν έναν τιτάνιο αγώνα για να κατανοήσουν και να ελέγξουν τον καινούργιο ιό και να σώσουν ζωές. Η ανθρωπότητα τους ευγνωμονεί, οι κοινωνίες τούς στηρίζουν.

Γράφει ο *Σταύρος Αραχωβίτης

Ωστόσο, τα μέτρα που λαμβάνονται από τις κυβερνήσεις για να ελέγξουν την εξάπλωση του ιού, είναι κάτι το τελείως διαφορετικό. Εκεί χωράει μεγάλη αμφισβήτηση, διάλογος, προτάσεις και πολιτικές, ανάλογα με την ιδεολογική οπτική του καθενός.

Ετσι και στη χώρα μας, τα μέτρα που έλαβε η Κυβέρνηση, ιδιαίτερα μετά το πρώτο κύμα της πανδημίας και από το καλοκαίρι, έχουν δεχθεί πολύ έντονη κριτική, λόγω των αποτελεσμάτων που είχαν στην υγεία των πολιτών, την οικονομία της χώρας και την κοινωνική συνοχή.

Μετά από μία ομολογουμένως επιτυχημένη αντιμετώπιση του πρώτου κύματος της πανδημίας και λόγω της πειθαρχίας των πολιτών στις οδηγίες και εντολές των ειδικών, η Κυβέρνηση είχε το χρόνο να προετοιμαστεί για το δεύτερο κύμα. Αντ’ αυτού όμως δεν έκανε τίποτα στο χώρο της υγείας, δεν προσέλαβε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, δεν δημιούργησε νέες κλίνες και δεν φρόντισε για την εισαγωγή νέων σκευασμάτων που χρησιμοποιήθηκαν σε άλλες χώρες για την αντιμετώπιση των συνεπειών της ασθένειας.

Αντίθετα, υπέκυψε στα συμφέροντα της τουριστικής βιομηχανίας, άφησε αθωράκιστα τα σύνορα με ανεπαρκείς ελέγχους, ενώ δημιούργησε μία τραγική σύγχυση με το αλαλούμ αλληλοσυγκρουόμενων οδηγιών και αποφάσεων. Άλλοι κανόνες ίσχυαν στα χερσαία σύνορα, άλλοι στα θαλάσσια, και άλλοι στις αεροπορικές μεταφορές. Διαφορετικά μέτρα ίσχυαν  για τις εκκλησίες, διαφορετικές οδηγίες είχαν δοθεί στα καταστήματα του λιανεμπορίου και άλλα προβλέπονταν για τα καταστήματα εστίασης.

Στην συνέχεια, ενώ η κατάσταση είχε αρχίσει πλέον να ξεφεύγει, η Κυβέρνηση οδήγησε την οικονομία σε οριζόντια μέτρα, αφήνοντας πάλι εξαιρέσεις για τις τράπεζες, τα σούπερ μάρκετ και μία σειρά άλλων καταστήματων, δημιουργώντας πάλι διαφορετικούς κανόνες.

Όλες αυτές οι αντιφάσεις έχουν τραγικά αποτελέσματα τόσο στην Υγεία, όσο και στην Οικονομία και τελικά στην ίδια την Κοινωνία.

-Στην Υγεία, για ενάμιση μήνα το σύστημα βρίσκεται στο κόκκινο, ενώ οι εργαζόμενοι στην υγεία, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές τους, φτάνουν στα όριά τους. Κάθε μέρα χάνεται ένα μικρό χωριό σε νεκρούς από την πανδημία και όλοι έχουν κάποιο γνωστό ή φίλο να αποχαιρετήσουν. Τα τεστ δεν συνταγογραφούνται, ενώ αποδεικνύεται πλέον ότι υπάρχει υποκαταγραφή και απόκρυψη της πραγματικής κατάστασης.

-Στην Οικονομία, οι μικρομεσαίοι έμποροι και επαγγελματοβιοτέχνες νιώθουν την καταστροφική αδιαφορία και την κοροϊδία κάθε μέρα. Οι εργαζόμενοι βιώνουν μία τεράστια ανασφάλεια σχετικά με το αν θα γυρίσουν ποτέ στη δουλειά τους. Οι αγρότες βλέπουν τις τιμές των προϊόντων τους να έχουν καταρρεύσει και πολλές φορές τα προϊόντα τους να σαπίζουν στο χωράφι.

-Τα έσοδα του Κράτους έχουν καταρρεύσει, το χρέος, ιδιωτικό και δημόσιο, αυξάνει καθημερινά και πλέον δεν φαίνεται να υπάρχουν άλλες αντοχές.

-Στην Κοινωνία, και εδώ είναι το πλέον κρίσιμο, λόγω του ασυνεπούς και πολλές φορές παράλογου των αποφάσεων της Κυβέρνησης, φουντώνει ένα κύμα αμφισβήτησης των πάντων: από την υγιή αμφισβήτηση της αναγκαιότητας, και της κατεύθυνσης των μέτρων που αυθόρμητα γεννάει ο ορθολογισμός, μέχρι το άλλο άκρο με θεωρίες συνομωσίας για την ασθένεια και το εμβόλιο. Οι ενδοοικογενειακές εντάσεις και οι ψυχικές ασθένειες τείνουν να γίνουν καθημερινότητα.

Αυτή η κυβέρνηση ήταν η πρώτη από την μεταπολίτευση που δεν παρέλαβε «καμμένη γη». Παρέλαβε ένα ταμειακό απόθεμα 37 δισ. ευρώ, ρυθμισμένο χρέος, μια κατάσταση στην δημόσια υγεία βελτιωμένη από το 2014, μια χώρα χωρίς δεσμεύσεις. Παρέλαβε μια χώρα με πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, με συμμάχους στα Βαλκάνια και διεθνή εκτίμηση.

Αυτή η κυβέρνηση απέδειξε την ανικανότητά της να διαχειριστεί μείζονα ζητήματα, όπως την υγειονομική κρίση και την εθνική κρίση στο Αιγαίο. Απέδειξε την ανικανότητά της να κατανοήσει και να στηρίξει ολόπλευρα τις ανάγκες της κοινωνίας. Απέδειξε την ανικανότητά της να διαχειριστεί την οικονομική κρίση, επιτυγχάνοντας ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ύφεσης. Αυτή η κυβέρνηση οδηγεί τη χώρα σε νέα ανθρωπιστική κρίση και σε βίαιη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής!

Η χώρα, πλέον, χρειάζεται την πολιτική αλλαγή μέσα στη νέα χρονιά. Χρειάζεται μια δύναμη κοινωνικά ευαίσθητη, με καθαρά χέρια, με σχέδιο εξόδου από την πολλαπλή κρίση. Η χώρα χρειάζεται έναν ηγέτη οραματιστή, με διορατική ικανότητα, με διεθνή αναγνώριση, που να τολμά να κάνει τις υπερβάσεις εκεί όπου χρειάζεται.

Η νέα χρονιά θα είναι σίγουρα χρόνια πολιτικών εξελίξεων. Με λογισμό και μ´ όνειρο, που λέει ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός, ας σταθούμε ως κοινωνία αντάξιοι των προκλήσεων. Όχι ανέμελοι, αλλά υποψιασμένοι.

*Σταύρος Αραχωβίτης

Βουλευτής Λακωνίας ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

Τομέαρχης Αγροτ. Ανάπτυξης ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

Πρ. Υπουργός Αγροτ. Ανάπτυξης & Τροφίμων