Παρίσι: Οργή για το «Τείχος της ντροπής»

Ανθρωποι «ζόμπι». Μια ξυπόλυτη γυναίκα σηκώνει τα χέρια ανάμεσα στα αυτοκίνητα που μεταφέρουν τους Παριζιάνους στις δουλειές τους, νωρίς το πρωί, κατά μήκος του περιφερειακού. Πίσω της ακολουθούν άνδρες ντυμένοι με κουρέλια που χτυπούν τα τζάμια των οδηγών ζητιανεύοντας. Με τα πολλά, φθάνουν στους κήπους της Πορτ ντε λα Βιλέτ, στο βορειοανατολικό άκρο της πρωτεύουσας. Εκεί θα τους βρουν τα «βαποράκια», που θα τους πουλήσουν «βραχάκια» από κρακ, το ναρκωτικό των φτωχών, για πέντε ευρώ το ένα. Οι πίπες γεμίζουν για την πρώτη τζούρα της μέρας.

Στην άλλη πλευρά του περιφερειακού, σε απόσταση μόλις 100 μέτρων από αυτή την παρισινή «Αυλή των Θαυμάτων», βρίσκεται το λαϊκό προάστιο Παντέν, όπου γονείς πηγαίνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, εργαζόμενοι παίρνουν βιαστικά το πρωινό τους στο καφέ της γειτονιάς και εθελοντές φροντίζουν το δημοτικό πάρκο. Η ζωή είναι δύσκολη στο Παντέν, όπως και συνολικά στο διαμέρισμα του Σεν Ντενί, που συγκεντρώνει πολλά από τα φτωχότερα προάστια του Παρισιού. Από τα τέλη της περασμένης εβδομάδας έγινε ακόμη δυσκολότερη, λόγω της άκρως αμφιλεγόμενης απόφασης του υπουργού Εσωτερικών Ζεράλ Νταρμανέν να υψώσει διαχωριστικό τείχος, φράσσοντας τον πεζόδρομο που ένωνε το Παντέν με το κεντρικό Παρίσι.

Βία και εγκληματικότητα:

«Το Τείχος του Αίσχους, ευχαριστούμε Νταρμανέν», γράφει ένα γκράφιτι πάνω στην καινούργια κατασκευή. Οπως αναφέρουν τα ρεπορτάζ των γαλλικών μέσων, οι κάτοικοι της περιοχής, παρότι ανησυχούν για τα περιστατικά βίας και την εγκληματικότητα που συνοδεύει τη συσσώρευση ναρκομανών, είναι εξοργισμένοι με τον τρόπο που προσπαθεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα η κυβέρνηση Μακρόν, καθώς τους καταδικάζει σε ιδιόμορφη γκετοποίηση και κάνει τις μετακινήσεις τους πιο περίπλοκες και πιο επικίνδυνες.

Ασφαλώς το πρόβλημα είναι πραγματικό και δεν δημιουργήθηκε μέσα σε μια νύχτα. Από τη δεκαετία του ’80, χρήστες κρακ άρχισαν να μαζεύονται γύρω από την πλατεία Στάλινγκραντ, στο 19ο διαμέρισμα. Από τότε, το ίδιο σενάριο επαναλαμβάνεται μονότονα: όταν η δυσφορία των περιοίκων ξεπερνάει τα όρια ανοχής τους, η αστυνομία επεμβαίνει για να διώξει τους χρήστες, που μαζεύονται κάπου παραδίπλα. Τα τελευταία χρόνια μαζεύονταν στον διαβόητο «Λόφο του κρακ», στον περιφερειακό. Οταν οι Αρχές διέλυσαν τον καταυλισμό, το 2019, οι χρήστες μεταφέρθηκαν στην Πορτ ντε λα Σαπέλ, από εκεί πήγαν πίσω στην πλατεία Στάλινγκραντ, έπειτα στους Κήπους του Αιόλου και τελικά στην Πορτ ντε λα Βιλέτ, απέναντι από το Παντέν.

Πολιτικοί από το δεξιό άκρο του πολιτικού φάσματος έσπευσαν να εκμεταλλευτούν τις αγωνίες των κατοίκων. Ο προσωρινός πρόεδρος του κόμματος της Λεπέν, Ζορντάν Μπαρντελά, και ο επικεφαλής του κόμματος «Ορθια Γαλλία», Νικολά Ντιπόν-Ενιάν, ζητούν από την κυβέρνηση να κλείσει τους χρήστες σε στρατόπεδο και να απελάσει όσους δεν έχουν γαλλική υπηκοότητα. «Ο ναρκομανής είναι άρρωστος και ο εγκλεισμός του δεν εξυπηρετεί τίποτα», υποστηρίζει η σοσιαλίστρια δήμαρχος Παρισιού, Αν Ινταλγκό, η οποία, σε συνεννόηση με το υπουργείο Υγείας, πλειοδοτεί μια άλλη λύση: να ανοίξουν κέντρα υποδοχής τοξικομανών, όπου θα μπορούν να κάνουν χρήση υπό ελεγχόμενες, ασφαλείς συνθήκες.

Αλλά κι αυτή η λύση προκαλεί αντιδράσεις. Σήμερα Σάββατο οργανώνεται στο 19ο διαμέρισμα η πρώτη συγκέντρωση εναντίον των κέντρων υποδοχής. Οι οργανωτές δεν έχουν αντίρρηση με αυτή καθαυτή την ιδέα, αλλά ανησυχούν ότι οι ήδη υποβαθμισμένες περιοχές τους θα δεχτούν νέο πλήγμα από τα εν λόγω κέντρα. Το θέμα έχει πάρει πολιτικές διαστάσεις και αναμένεται να απασχολήσει έντονα τη Γαλλία στην πορεία προς τις προεδρικές εκλογές της ερχόμενης άνοιξης.

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα