Μόσιαλος: Είχα προτείνει την αγορά και όχι την… άρση των πατεντών για τα εμβόλια

Με ιδιαιτέρως κομψό όσο και ευγενικό τρόπο ο καθηγητής Πολιτικής της Υγείας του London School of Economics and Political Science (LSE) και εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης στους διεθνείς Οργανισμούς για τα θέματα του νέου κορωνοϊού SARS – COV 2, Ηλίας Μόσιαλος, «αδειάζει» όλη την προσπάθεια, την οποία καταβάλλει συστηματικά, το τελευταίο χρονικό διάστημα, η αξιωματική αντιπολίτευση, προκειμένου να τον εμφανίσει ως υπέρμαχο της πρότασης για… άρση των δικαιωμάτων των φαρμακευτικών εταιρειών επί των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας για τα εμβόλια κατά του νέου κορωνοϊού.
Ερωτηθείς από την «Αυγή» σχετικά με την… «άρση της πατέντας», ο Ηλίας Μόσιαλος είναι σαφής και οριοθετημένος στην απάντησή του:

«Η πρόταση που είχα καταθέσει στις αρχές Απριλίου της περασμένης χρονιάς αφορούσε την αγορά των πατεντών, όχι την κατάσχεσή τους. Αν οι κυβερνήσεις επέμεναν σε κατάσχεση, τότε καμία εταιρεία δεν θα είχε κίνητρο να ανακαλύψει εμβόλια. Αν όμως είχε γίνει αυτό που πρότεινα τότε, ίσως να είχαν προετοιμαστεί και άλλες εταιρείες για την παραγωγή εμβολίων. Ήταν νωρίς και θα είχαν τα χρονικά περιθώρια, γιατί προφανώς είναι κάτι που δεν μπορεί να γίνει άμεσα.

Εδώ που είμαστε χρειάζεται αναπροσαρμογή της παραγωγικής αλυσίδας αρκετών εταιρειών, παραγωγή πρώτων υλών και συσκευασιών, αλλά και προετοιμασία χώρων αποθήκευσης. Τα εμβόλια πρέπει να είναι ένα παγκόσμιο δημόσιο αγαθό κι αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους: είτε με εθελοντική μεταφορά τεχνογνωσίας και συνεργασίες μεταξύ εταιρειών ή με αγορά των πατεντών από πλούσιες χώρες και διάθεσή τους σε εταιρείες που θα μπορούσαν να παράξουν εμβόλια. Βλέπουμε ότι η πρώτη επιλογή έχει αρχίσει να υλοποιείται, όπου οι Sanofi και Novartis σε συνεργασία με τη Pfizer θα παράγουν εμβόλια Covid-19. Αλλά χρειαζόμαστε περισσότερες συνεργασίες, γιατί η πλειονότητα δεν θα έχει εμβόλια το 2021 και πολλές χώρες δεν θα έχουν εμβόλια το 2022 και ίσως και το 2023 αν δεν υπάρχει σημαντική αύξηση της παραγωγής. Και βέβαια, οι πλούσιες χώρες θα πρέπει να

επιδοτήσουν την αγορά εμβολίων στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες. Αυτό που επείγει είναι οι μαζικοί παγκόσμιοι εμβολιασμοί, γιατί καραδοκούν οι κίνδυνοι εμφάνισης νέων παραλλαγών και επικίνδυνων μεταλλάξεων αν δεν αντιμετωπίσουμε την πανδημία σε όλες τις χώρες του πλανήτη. Δεν αρκεί, επομένως, να λύσουμε το πρόβλημα στις αναπτυγμένες χώρες».