Με το βλέμμα και τη σκέψη «στα επόμενα βήματά μας»….

Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών από σήμερα! Εβδομάδα που οφείλουμε να σκεφθούμε «ποιοι είμαστε, που πάμε, με ποιους και γιατί». Η Μεγάλη Εβδομάδα περικλείει στην βαθύτερη της έννοια, όλη την πορεία του Κυρίου. Εμείς όμως – ως συνήθως – θα επαναλάβουμε τις «συνηθισμένες μας εικόνες» χωρίς κάποια ιδιαίτερη «πίστη ή γνώση», ίσως με αρκετό θόρυβο, ενδεχομένως με αρκετές κρεπάλες και αταξίες, μια φαινομενική σε κάποιους λύπη, μπόλικη υποκρισία και με απλά λόγια «οδεύουμε σε μια ακόμη γιορτή…».

Γράφει ο *Νίκος Καραμπάσης

Όλα όμως έχουν αλλάξει (δραματικά και θα έλεγα…μελαγχολικά). Ειδικά μετά την «πανδημία» του Covid-19 και των παραλλαγών του. Οι εκκλησίες είναι (περίπου) κλειστές, οι πιστοί «κλειδαμπαρωμένοι» – σε περιορισμό – στα σπίτια τους και σε όλους επικρέμαται – επάνω από το κεφάλι – «η ανάσα του θανάτου». Είμαστε ενώπιον «μιας καταστροφής»…

Μάλλον από συνήθεια οι περισσότεροι από εμάς «μιλάμε για το Πάσχα» και «περιμένουμε την Ανάσταση του Κυρίου» κυρίως για να διασκεδάσουμε και να φάμε με την οικογένεια και την παρέα (φέτος…περιορισμένα), ξεχνώντας «όλα τα υπόλοιπα» και κυρίως ότι είμαστε…άνθρωποι (τι δηλαδή σημαίνει πραγματικά αυτό – αναφέρομαι στην έννοια του «ανθρωπισμού»). Όπως επίσης έχουμε παραχαράξει και ευτελίσει την έννοια της Αγάπης (ο Χριστός ακόμη και επάνω στον σταυρό του μαρτυρίου του ζήτησε από τον πατέρα του να συγχωρέσει τους ενόχους, γιατί «δεν ξέρουν τι κάνουν»). Η ημέρα αυτή – η Μεγάλη Παρασκευή – όπου ο Κύριος «παρέδωσε την Ψυχή του» είναι η μεγαλύτερη γιορτή του Χριστιανισμού (γιατί το βάθος της θυσίας του αυτής, είναι η Αγάπη του προς τον Άνθρωπο).

Η ημέρα της Αναστάσεως είναι βέβαια «ημέρα χαράς και αγαλλίασης», γιατί αναστήθηκε η Ζωή και πήρε θέση στους Ουρανούς, δίπλα στον πατέρα του. Καλώς γιορτάζουμε την ημέρα αυτή όπου χαίρεται και όλη η φύση (Άνοιξη). Όμως η γιορτή της «Ανάστασης» είναι δευτερεύουσας σημασίας όταν αντιληφθούμε ότι ο πόνος της Αγάπης του Κυρίου για τον «άνθρωπο» βρίσκεται πολύ πιο ψηλά, από αυτή την «Ανάσταση». Όλο το βάρος της γνώσης «εκεί βρίσκεται» και από εκεί θα καταλάβουμε γιατί «η Ανάσταση» έρχεται σαν βάλσαμο του πόνου. Μιλάμε για «πόνο» και «θυσία» μαζί με την «Ανάσταση» και την «Αγάπη».

Όλοι μας (ή αρκετοί) αυτές τις ημέρες παπαγαλίζουμε τα τροπάρια, τους ύμνους, τα μοιρολόγια «για μια στιγμή» και μετά ξεχνάμε τα πάντα, σαν να μην συνέβη τίποτε! Βεβαίως και δεν συνέβη τίποτε, αλλά γίνεται μια αναπαράσταση «εκείνου του καιρού», για να διδαχθούμε από αυτή «την ιστορία» διδάγματα που δεν γνωρίζουμε, δεν έχουμε αντιληφθεί και σίγουρα δεν εφαρμόζουμε στη ζωή μας.

Αυτές τις δύσκολες εποχές για τον λαό μας που υποφέρει και περιμένει «το φως της ελπίδας» να φωτίσει ξανά τα βήματα του και να ξαναβρεί την ευημερία του, η εσωτερική πνευματική αναζήτηση της Μεγάλης Εβδομάδας είναι το «κλειδί» για κάθε Χριστιανό (και άνθρωπο). Όταν η ψυχή ανασταίνεται, αποκτά νέα ζωή. Αρκεί βέβαια να αντιληφθεί «κάποιος» ότι η Ανάσταση αυτή, είναι έργο του Κυρίου και μόνο. Στα παλαιότερα χρόνια κανείς δεν γνώριζε ότι η ψυχή μπορεί να αναστηθεί – ακόμη και από την Γη που βρίσκεται. Από την εποχή του Ιησού Χριστού και μετά, η ανθρωπότητα «φωτίσθηκε αρκετά» για να αντιληφθούμε την έννοια της «Ανάστασης».

Ο Χριστός δεν αναστήθηκε «για τον ίδιο» αλλά για όλους εμάς, για να αποδείξει ότι η ψυχή είναι αθάνατη. Είναι μια γιορτή της σκέψης επάνω στην έννοια ότι η ψυχή απολυτρώνεται από την υλική πίεση του κόσμου της φθοράς. Είναι μια ευκαιρία να φιλοσοφήσουμε επάνω «σε αυτό το σημείο» για να βρει ο καθένας και η καθεμία, την αληθινή έννοια της ανύψωσης της ψυχή του/της. Με άλλα λόγια η Ανάσταση του Κυρίου οφείλει να γίνει η ανάσταση της οντότητας μας. Γιατί εκεί αποβλέπει η Θυσία του Κυρίου.

Δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι με λογική, αλλά όχι με ορθή κρίση. Συνήθως πρόκειται για ανοητεύοντες κάτι σαν τους «Γραμματείς και Φαρισαίους» εκείνης της εποχής. Η ημέρα – λοιπόν – της αυτοσυγκέντρωσης είναι η Μεγάλη Παρασκευή. Και η Κυριακή του Πάσχα είναι ημέρα Χαράς. Για την Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου και της Αναστάσεως Αυτού, σας εύχομαι Καλές Γιορτές και αποκάθαρση της οντότητας σας.

Ο Νίκος Καραμπάσης είναι Δημοσιογράφος – Πολιτικός Επιστήμονας