Η «γιγάντωση» της κινεζικής οικονομίας και η αμφισβήτηση της Pax Americana

Η «κόκκινη» Κίνα, ο πάλαι ποτέ ξενοφοβικός και ακραιφνώς εσωστρεφής ασιατικός γίγαντας, έχει μεταλλαχθεί σ’ ένα υβρίδιο με έντονα καπιταλιστικά χαρακτηριστικά και σοσιαλιστικά… κατάλοιπα, ούσα έτοιμη να κυριαρχήσει στην παγκόσμια οικονομία. Το 2020, έτος αποδυνάμωσης των κορυφαίων οικονομιών του πλανήτη, ελέω της πανδημίας του κορωνοϊού, αποτελεί το τρανότερο παράδειγμα για την πορεία προς την κορυφή που διαγράφει το Πεκίνο, το οποίο αμφισβητεί εμπράκτως την αμερικανική οικονομική κυριαρχία.

Γράφει ο Νώντας Βλάχος

Από τη «μήτρα» της Κίνας, ξεπήδησε το 2020, ο κορωνοϊός, ο οποίος απλώθηκε στα πέρατα της γης, προκαλώντας τεράστια υγειονομικά αλλά και οικονομικά προβλήματα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και οι ΗΠΑ, πλήρωσαν ακριβά τις επιπτώσεις της πανδημίας και οι προοπτικές ανάκαμψης των οικονομιών τους, όσο παραμένει υπαρκτός ο κίνδυνος νέας «αναζωπύρωσης» της πανδημίας, τίθενται συνεχώς εν αμφιβόλω. Αντιθέτως, η Κίνα, η χώρα από την οποία ξεκίνησε ο ιός που ταλαιπωρεί την παγκόσμια κοινότητα, κατάφερε να ξεμπερδέψει σχετικά γρήγορα μ’ αυτόν και να επιστρέψει εντός του 2020 στην κανονικότητα, οικονομική και κοινωνική.

Οι χειρισμοί του Πεκίνου για την αντιμετώπιση της πανδημίας, αποτελούν πρότυπο, παρά το γεγονός ότι επικρίθηκαν κατά τη διαδικασία τέλεσής τους, κυρίως από τους δυτικούς, για τη σκληρότητα των μέτρων που ελήφθησαν, και πολλές φορές ξεπερνούσαν τα διακριτά όρια της παραβίασης των ανθρώπινων και δημοκρατικών δικαιωμάτων. Η μακιαβελική δογματική σκέψη πως ο «σκοπός αγιάζει τα μέσα», βρίσκει εφαρμογή στην κινεζική πολιτική, η οποία θέτει νέους υψηλούς γεωπολιτικούς στόχους, απαλλαγμένη από τα συμπλέγματα κατωτερότητας και φοβικότητας προς τους δυτικούς, που κυριαρχούσαν στο παρελθόν.

Η Κίνα απειλεί την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ

Με όχημα την οικονομία της αλλά και τον εξαιρετικό χειρισμό της πανδημίας, η Κίνα βάζει πλώρη για να κατακτήσει τον κόσμο, αμφισβητώντας-τουλάχιστον σε οικονομικό επίπεδο τα πρωτεία της υπερδύναμης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Προς έκπληξη κάποιων, τα μακροικονομικά στοιχεία του παρόντος και οι προβλέψεις των ειδικών για το μέλλον, γέρνουν την πλάστιγγα υπέρ του Πεκίνου, έναντι της Ουάσιγκτον.
Το 2020, τη χρονιά της πανδημίας του κορωνοϊού, η Κίνα έκανε τη διαφορά. Εμφάνισε τη μοναδική οικονομία σε παγκόσμιο επίπεδο που όχι μόνο δεν καταγράφει ζημίες και βρίσκεται σε υφεσιακό σπιράλ, αλλά αντιθέτως είναι σε πορεία ανάπτυξης. Σε αντίθεση, λοιπόν, με τις κραταιές δυτικές οικονομίες, η κινεζική οικονομία έκλεισε τη χρονιά με ανάπτυξη 2%.

Και έπεται ανάλογη συνέχεια…

Για το 2021, σύμφωνα με τις τελευταίες αναλύσεις και εκθέσεις, η οικονομία της Κίνας θα σημειώσει αξιοσημείωτη άνοδο, καταγράφοντας ρυθμούς ανάπτυξης που θα φτάσουν το 8,4%. Τα συγκρινόμενα οικονομικά μεγέθη που θα εμφανίσει η αμερικανική οικονομία, που πληρώνει εμφανώς τις αστοχίες και τις παλινωδίες του Ντόναλντ Τραμπ στην αντιμετώπιση της πανδημίας, είναι εξόχως απογοητευτικά. Συρρίκνωση κατά 3,6% το 2020 και σχετικώς ισχνή ανάπτυξη κατά την τρέχουσα χρονιά.

Σ’ όλα τα παραπάνω, πρέπει να συνυπολογιστεί η πρόβλεψη, που ήδη προκαλεί ταραχή στην Ουάσιγκτον, ότι το 2028 η Κίνα θα ρίξει τις ΗΠΑ από τον θώκο της μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου!
Η διακυβέρνηση Μπάιντεν και η αμερικανική απάντηση στην Κίνα
Εδώ και αρκετά χρόνια, οι ΗΠΑ, από την πρώτη κιόλας θητεία του Μπαράκ Ομπάμα, επιχείρησαν να τιθασεύσουν τη ραγδαία ανάπτυξη της κινεζικής οικονομίας και την επιρροή της σε παγκόσμια κλίμακα. Εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι η Ουάσιγκτον απέτυχε να περιορίσει την εξάπλωση του ασιατικού «γίγαντα», ο οποίος «στήνει» σημαντικές γεωπολιτικές συμφωνίες και δείχνει έτοιμος να αποτελέσει τον διαμορφωτή εξελίξεων σε παγκόσμιο επίπεδο, αφήνοντας εκτός νυμφώνος τις ΗΠΑ.

Η συμφωνία της «Περιφερειακής Ολοκληρωμένης Συνεργασίας», ενός τεράστιου βεληνεκούς deal, ανάμεσα στη Κίνα, την Ιαπωνία, την Κορέα, την Αυστραλία και δεκάδων χωρίς της Ασίας, αποτελεί μια ισχυρή ένδειξη για τις «κυριαρχικές» προθέσεις του Πεκίνου.

Ασφαλώς αναμένεται η αντίδραση των ΗΠΑ.Ο Τζον Μπάιντεν, σε αντίθεση με τον Ντόναλντ Τραμπ, είναι θιασώτης της παρεμβατικής εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ και της επίδειξης ισχύος (και οικονομικής) σε διεθνές επίπεδο, με απώτερο στόχο την υπενθύμιση σε όλους, πως οι ΗΠΑ αποτελούν την πρώτη και μοναδική υπερδύναμη του κόσμου. Η θεωρία από την πράξη, βεβαίως, απέχουν παρασάγγας, ωστόσο αυτό που αχνοφαίνεται είναι η αναθέρμανση του εμπορικού-οικονομικού πολέμου Ουάσιγκτον-Πεκίνου, ενδεχομένως, μάλιστα, και σε μεγαλύτερη κλίμακα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.