Απαιτείται προσαρμογή στη νέα διεθνή πραγματικότητα

Ο Ντόναλντ Τραμπ προσπαθεί να σώσει την οικονομία της Δύσης (που δεν είναι πια και τόσο Δύση) και πολλοί στην Ευρώπη, έχοντας απομακρυνθεί προ πολλού από αρχέγονες αξίες, βάλλουν εναντίον του. Και προβλέπουν δεινά, κάνοντας τα πράγματα ακόμα χειρότερα στο μυαλό ορισμένων που διαμορφώνουν εικόνα εγκλωβισμένοι στο πλαίσιο της περιρρέουσας ατμόσφαιρας. Δεν έχουν καν αντιληφθεί τι έρχεται και τι προσπαθεί να αποτρέψει ο Αμερικανός Πρόεδρος.

Γράφει ο *Κωνσταντίνος Δέδες

Εδώ και δεκαετίες, οι αγορές μας – και όχι μόνο – πλημμυρίζουν από φτηνά κινεζικά προϊόντα. Προϊόντα, που στην ουσία χρησιμοποιούνται για την – σε βάθος χρόνου -υποδούλωσή μας σε έναν ολοκληρωτισμό, που χρησιμοποιεί την παγκοσμιοποίηση, τον καπιταλισμό, το ελεύθερο εμπόριο και την αλληλεξάρτηση των οικονομιών, προκειμένου να μας θέσει υπό έλεγχο. Για να πετύχει τους στόχους του, το Πεκίνο μεταχειρίζεται βρώμικες μεθόδους, όπως είναι η βιομηχανική κατασκοπία για την οποία μίλησε εδώ και πολύ καιρό ο Ρεπουμπλικάνος Ντόναλτ Τραμπ. Η Κίνα χρησιμοποιεί τα έσοδά της για τη στρατιωτική της γιγάντωση· δεν είναι σε θέση να αναμετρηθεί με τις ΗΠΑ ακόμα και το γνωρίζει. Εξ ου και το ότι δεν έχει τολμήσει να κινηθεί κατά της Ταϊβάν. Αλλά, το Πεκίνο πρέπει να λάβει το μήνυμα ότι δεν θα αφεθεί ελεύθερο να απειλήσει την ελευθερία μας. Και φαίνεται πως ήρθε η ώρα να μπει φραγμός στην ασυδοσία του από την Ουάσιγκτον.

Ο κοσμοπολίτης Ντόναλντ Τραμπ, επιχειρηματίας με συμφέροντα σε 180 χώρες, φυσικά και δεν επιθυμεί την παύση του ελεύθερου εμπορίου· επιθυμεί την επιβολή κανόνων, ώστε το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας του με τους άλλους παίκτες να μην είναι ετεροβαρές και να μην επιβαρύνει τον Αμερικανό φορολογούμενο. Δεν παριστάνει τον πλανητάρχη, αλλά μένει στο πλαίσιο του ρόλου του ως Προέδρου των ΗΠΑ, ενώ αντίθετα από τους Δημοκρατικούς προκατόχους του, λειτουργεί ως ειρηνοποιός. Κόβοντας πάντως δια υψηλότατων δασμών την πρόσβαση των Κινέζων στην αμερικανική αγορά, ουσιαστικά «τελειώνει» τις πωλήσεις τους στη χώρα με τη μεγαλύτερη κατανάλωση στον κόσμο. Και ωθεί έτσι την κινεζική οικονομία στην ύφεση, κόβοντάς της τη φόρα και περιορίζοντας την επιθετικότητα του Πεκίνου. Χωρίς έσοδα, η βιομηχανία οπλικών συστημάτων της Κίνας αναγκαστικά θα πατήσει φρένο. Πλησιάζει δε η ώρα της επιβολής κυρώσεων σε όλους όσοι εμπορεύονται με την Κίνα.

Το σχέδιο του Αμερικανού Προέδρου είναι πολύ φιλόδοξο. Ξέρει ότι ο χρόνος πιέζει καθώς είχαν δρομολογηθεί πράγματα· πρέπει να τρέξει για να σώσει την οικονομία της χώρας του και να προστατεύσει την κοινωνία της από τη διαβρωτική επίδραση της κουλτούρας της αφύπνισης (wokeness). Προσπαθεί να μειώσει τις δαπάνες και να ρίξει τα επιτόκια, ώστε να αντιμετωπίσει το δημόσιο χρέος. Και έχει πολλή δουλειά μπροστά του, έχοντας μάλιστα απέναντί του τους μισαλλόδοξους εχθρούς του στο liberal status quo. Ποιοι κερδίζουν ήδη όμως και σε χρήμα και σε ηθικό; Οι φτωχοί, οι μη έχοντες και όσοι γενικότερα χειραγωγούνταν εδώ και δεκαετίες από «προοδευτικούς» του χαβιαριού ή καθηγητές που φωλιάζουν μέσα στα πανεπιστήμια της ελίτ, κάνοντας πλύση εγκεφάλου στους γόνους των αμερικανικών οικογενειών.

Τα ψεύτικα αφηγήματα έχουν κοντά ποδάρια. Οι Δημοκρατικοί ξόδεψαν τις ημέρες τους στην εξουσία συγκρουόμενοι με την πραγματικότητα και σπέρνοντας τον όλεθρο. Ο Ντόναλντ Τραμπ από την πλευρά του επιδιώκει την ειρήνευση και δεν παύει να αποδεικνύει ότι ένας πολιτικός δύναται να λέει την αλήθεια και να επενδύει σε μια ειλικρινή σχέση με τον κόσμο που τον ακούει. Ας αφήσουν λοιπόν κάποιοι τις κραυγές και ας προσαρμοστούν στη νέα διεθνή πραγματικότητα. Όσοι δεν το κάνουν, δεν θα είναι σε θέση να διεκδικήσουν.

*Κωνσταντίνος Δέδες – Δικηγόρος