Η γεωστρατηγική σύγκρουση ΗΠΑ με Κίνα– Στο επίκεντρο η Ταϊβάν

Η επίσκεψη της Πελόζι στην Ταϊβάν αναζωπύρωσε τη γεωπολιτική αντιπαράθεση ΗΠΑ-Κίνας και κατάδειξε στη διεθνή κοινότητα πώς ετούτο το δίπολο αντιπαράθεσης είναι εξόχως ισχυρό και αποτελεί δυνητικό παράγοντα ανησυχίας για την παγκόσμια ισορροπία.

Γράφει ο Νώντας Βλάχος

Για τις ΗΠΑ και την κυβέρνηση Μπάιντεν, η Κίνα είναι ο υπ’ αριθμόν 1 γεωπολιτικός κίνδυνος, η χώρα που απειλεί ευθέως την αμερικανική παντοκρατορία και ηγεμονία. Ο γεωστρατηγικός προσανατολισμός της Ουάσιγκτον είναι ξεκάθαρος και στοχευμένος προς την αναχαίτιση του Πεκίνου, το οποίο πέραν της οικονομικής του «γιγάντωσης», θέλει να επεκτείνει τη γεωστρατηγική του επιρροή, αρχικώς στη Νότια Σινική Θάλασσα και κατόπιν στον Ειρηνικό. Οι ΗΠΑ επιχειρούν να βάλουν προσκόμματα στα γεωπολιτικά επεκτατικά σχέδια της Κίνας, η οποία επιθυμεί να διαδραματίσει ρόλο πρωταγωνιστή στην παγκόσμια σκηνή, αφήνοντας στο χρονοντούλαπο της ιστορίας το… εσωστρεφές παρελθόν της.

Η αντιπαράθεση ΗΠΑ-Κίνας είχε ως σημείο εκκίνησης την οικονομία, επεκτάθηκε στην τεχνολογία και εδώ και μερικά χρόνια λαμβάνει τα χαρακτηριστικά ενός γεωπολιτικού μπρα ντε φερ, το οποίο έχει έντονο ψυχροπολεμικό αποτύπωμα.  Οι Αμερικανοί επιχείρησαν ανεπιτυχώς στο παρελθόν να φράξουν την ανοδική πορεία της κινεζικής οικονομίας, η οποία θέτει εν αμφιβόλω την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ. Ο Μπαράκ Ομπάμα χτύπησε το κινεζικό νόμισμα γουάν στην ισοτιμία με το δολάριο, αλλά πέτυχε λίγα, ενώ και οι επιθέσεις της κυβέρνησης Τραμπ προς κινεζικές εταιρείες κολοσσούς, όπως για παράδειγμα στη Huawei, έφεραν πενιχρά αποτελέσματα για την Ουάσιγκτον.

Το αμερικανικό δόγμα εξωτερικής πολιτικής και ο κινεζικός κίνδυνος

Το μπρα ντε φερ ΗΠΑ-Κίνας είναι πλέον γεωπολιτικής εμβέλειας. Η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει ρίξει τις διπλωματικές και γεωστρατηγικές της εφεδρείες στην αντιπαράθεση με το Πεκίνο,  εγκαταλείποντας άλλες «εστίες» μείζονος ενδιαφέροντος, όπως γα παράδειγμα το Αφγανιστάν, όπου η αποχώρηση των ΗΠΑ εξελίχθηκε σε φιάσκο. Εντούτοις, η Ουάσιγκτον δεν παρεκκλίνει από το δόγμα αντιμετώπισης του κινεζικού κινδύνου,  και φροντίζει να το αποδεικνύει συνεχώς. Είτε μέσω της ενορχήστρωσης της συμφωνίας AUKUS- με Βρετανία και Αυστραλία- που αποσκοπεί στη αναχαίτιση της  κινεζικής επέκτασης στον Ειρηνικό Ωκεανό- είτε με την επίσκεψη Πελόζι στην Ταϊβάν. Οι ΗΠΑ συνεχίζουν τη σκληρή γραμμή κατά της Κίνας, χρησιμοποιώντας, μάλιστα, ως μέσο αντιπαράθεσης ή… πρόκλησης αν προτιμάτε, ένα μείζον θέμα όπως η Ταϊβάν που αποτελεί «κόκκινη» γραμμή για το Πεκίνο. Η Ουάσιγκτον αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο αναγνώρισης της ανεξαρτησία της Ταϊβάν, ενώ η φυσική παρουσία της Πελόζι στην Ταϊπέι μοιάζει με τεστ αντιδράσεων και ορίων… αντοχής της Κίνας.  Οι ΗΠΑ φέρνουν τη γεωπολιτική σύγκρουση με την Κίνα στη γειτονιά της τελευταίας, γεγονός που προφανώς δεν πρόκειται να μείνει αναπάντητο από το Πεκίνο.

Τη δεδομένη στιγμή θεωρείται απίθανο και μάλλον άτοπο μια επιθετική ενέργεια της Κίνας κατά των αμερικανικών δυνάμεων που βρίσκονται πλησίον της Σινικής Θάλασσας.  Ο ασιατικός «γίγαντας» διαθέτει την αυτογνωσία και αντιλαμβάνεται ότι σε στρατιωτικό επίπεδο είναι συγκριτικά αδύναμος των ΗΠΑ. Αναμφίβολα, όμως, το Πεκίνο θα επιδιώξει να πάρει τη ρεβάνς για την αμερικανική πρόκληση, η οποία είχε την υποστήριξη Δημοκρατικών αλλά και Ρεπουμπλικάνων.