Η φωτογραφία στη Ρώμη και η διαφορά μεταξύ του Μακρόν και της Μελόνι

Του Francesco De Palo από τη Ρώμη
Twitter@FDePalo

Υπάρχουν εκείνοι που εργάζονται για τον εαυτό τους και εκείνοι που εργάζονται για το μέλλον της Ευρώπης. Η διαφορά μεταξύ του Εμανουέλ Μακρόν και της Τζόρτζια Μελόνι είναι εδώ και η φωτογραφία του Παλάτσο Κίτζι με τους Βανς, Μελόνι και Φον ντερ Λάιεν επιβεβαιώνει τον κεντρικό ρόλο της Ιταλίας.

Ας πάρουμε τον πόλεμο στην Ουκρανία: το Παρίσι κυματίζει τη σημαία των προθύμων, οι οποίοι στη συνέχεια περιορίστηκαν σε δύο (Μακρόν και Στάρμερ), με τον Μερζ να κηρύττει προσοχή. Μεταξύ άλλων, για την Ουκρανία, ο ίδιος ο Μακρόν κατάλαβε ότι το είχε παρατραβήξει και από τα Τίρανα δήλωσε ότι στη συνάντηση με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι και τους πρωθυπουργούς της Μεγάλης Βρετανίας, της Γερμανίας και της Πολωνίας δεν έγινε λόγος για αποστολή στρατευμάτων αλλά για «εκεχειρία» στην Ουκρανία.

Είναι εύκολο να σκεφτεί κανείς το γεγονός ότι η γαλλική πρόταση για την αποστολή στρατευμάτων είναι πολύ επικίνδυνη, ενώ η ιταλική πρόταση είναι να εφαρμοστούν, μόλις τελειώσει ο πόλεμος, εγγυήσεις στην Ουκρανία κατά το πρότυπο του Άρθρου 5 του ΝΑΤΟ, ακόμη και χωρίς την είσοδο του Κιέβου στο Ατλαντικό Σύμφωνο. Συνεπώς, απαιτείται αμοιβαία υποστήριξη μεταξύ της Ουκρανίας και μιας σειράς δυτικών κρατών σε περίπτωση επιθετικότητας, όπως επανέλαβε ο Giovanbattista Fazzolari, υφυπουργός προεδρίας του συμβουλίου και δεξί χέρι της Μελόνι.

Ας πάρουμε το ζήτημα των δασμών μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ. Η υπόσχεση της Τζόρτζια Μελόνι προς το Λευκό Οίκο να διοργανώσει μια σύνοδο κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ στη Ρώμη τηρήθηκε. Όταν ήταν προσκεκλημένη του Προέδρου Τραμπ στην Ουάσινγκτον πριν από ένα μήνα, πρότεινε μια συνάντηση μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών. Την περασμένη Κυριακή στη Ρώμη υπήρξε η ευκαιρία να φιλοξενηθούν δύο από τους ηγέτες των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να ξεκινήσουν ένα διάλογο.

Στόχος της Μελόνι είναι να υπογραμμίσει ότι, αν η Δύση θέλει να διατηρήσει την ενότητά της, τη δύναμή της, και αν θέλει να μπορέσει να χαράξει μια πορεία, πρέπει να παραμείνει ενωμένη. Συνεπώς, ο ρόλος της Ιταλίας είναι πάνω απ’ όλα ένας ρόλος που συνδέεται με την ανάγκη προώθησης του διαλόγου.

Άλλοι αντίθετα προσπαθούν να τρέξουν μπροστά, ίσως επειδή έχουν καταλάβει ότι βρίσκονται στο τέλος του δρόμου και αναζητούν ένα σωσίβιο που δεν μπορεί να είναι ένα πολύ λεπτό διεθνές ζήτημα, όπως ο πόλεμος ή η σχέση με την Ουάσιγκτον.

Εν τω μεταξύ, η Ιταλία επιβεβαιώνει τον εαυτό της ως τον Ευρωπαίο πρωταθλητή σταθερότητας, με τον δείκτη Ftse Mib του Χρηματιστηρίου του Μιλάνου να βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο από το 2007, ενώ το spread βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2021, υποχωρώντας για άλλη μια φορά στο 100. Ακόμα λιγότερο από ό,τι όταν ο Μάριο Ντράγκι καθόταν στο Palazzo Chigi. Δεν είναι σύμπτωση.