Ελπιδοφόρα μηνύματα για την αντιμετώπιση του καρκίνου

Ελπιδοφόρα είναι τα μηνύματα για την επίπτωση του καρκίνου σύμφωνα με τα νέα δεδομένα της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό «CA: A Cancer Journal for Clinicians».

«Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι παρατηρείται σταθερότητα στην εμφάνιση των κρουσμάτων καρκίνου τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, και παράλληλα μείωση της θνησιμότητας» σχολιάζει ο διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος», Κούλης Γιαννουκάκος. «Σε γενικές γραμμές αρέσει στον κόσμο, το τρομολαγνικό σενάριο, που λέει ότι αυξάνονται οι καρκίνοι ή άλλες ασθένειες λόγω της κρίσης ή των κοινωνικών συνθηκών. Η πραγματικότητα που αποτυπώνει η επιστήμη έγκυρα, ευτυχώς είναι διαφορετική. Υπάρχουν καρκίνοι που μπορεί να αυξάνονται λίγο, και άλλοι που μειώνονται. Στο σύνολο όμως ο καρκίνος σαν επίπτωση σε διεθνές επίπεδο, παραμένει σταθερός τα τελευταία 20-30 χρόνια, με εξαίρεση την Αφρική ή χώρες που έχουν μεγάλες επιδημίες με ιογενείς λοιμώξεις. Επιπλέον ο καρκίνος στις γυναίκες παραμένει σταθερός την τελευταία δεκαετία στην Αμερική και έχουμε μία μείωση της συχνότητας εμφάνισης του καρκίνου της τάξης του 2% στους άνδρες».

Κληρονομικότητα

Ο διακεκριμένος γενετιστής τονίζει ιδιαίτερα τον ρόλο της κληρονομικότητας, που όπως επισημαίνει αποτελεί και το επίκεντρο των ερευνητών σε διεθνές επίπεδο, σε αυτόν τον τομέα έρευνας: «Ψάχνουμε νέα γονίδια που σχετίζονται με την κληρονομικότητα σε οικογένειες που έχουν βεβαρημένο ιστορικό διαφορετικών τύπων καρκίνου. Η ανακάλυψη αυτών των γονιδίων μάς δίνει τη δυνατότητα να καταλάβουμε το φαινόμενο της καρκινογένεσης, αλλά και το πώς μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε καλύτερα με φάρμακα και άλλους τρόπους παρέμβασης».
Αν και ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι ο πιο «κληρονομικός» καρκίνος είναι αυτός του μαστού, η πραγματικότητα σύμφωνα με τον διευθυντή του Δημόκριτου είναι διαφορετική: «Ο καρκίνος του μαστού είναι δεύτερος σε ποσοστό κληρονομικότητας, το οποίο κυμαίνεται στο 10%. Ο πρώτος είναι ο καρκίνος των ωοθηκών που το ποσοστό κληρονομικότητας μπορεί να φτάνει και σχεδόν το 30%. Τρίτος είναι ο καρκίνος του παχέος εντέρου με ποσοστό κληρονομικότητας λίγο πάνω από το 5%».

Γήρανση

Ο καρκίνος σχετίζεται και με τη γήρανση: «Το μεγαλύτερο ποσοστό καρκίνου οφείλεται στο «είναι» του ανθρώπου. Δηλαδή ο καρκίνος είναι σύμφυτος με τη ζωή, όσο κι αν αυτό φαίνεται σχήμα οξύμωρο. Ο καρκίνος υπήρχε πάντα, υπάρχει και θα υπάρχει, όσο υπάρχουν άνθρωποι. Δεν μπορεί να εξαλειφθεί γιατί έχει να κάνει με την ίδια τη ζωή. Αυτό δείχνει ότι ο καρκίνος σχετίζεται και με τη γήρανση. Όσο μεγαλώνουμε τόσο πιο πολλούς καρκίνους παθαίνουμε. Φθείρονται τα «γρανάζια» του ανθρώπινου οργανισμού με αποτέλεσμα να δημιουργούνται πολλά λάθη στο σώμα κι έτσι να δημιουργείται ο καρκίνος. Κάθε φύλλο έχει τον «δικό» του καρκίνο. Ο καρκίνος του μαστού είναι ο πρώτος σε συχνότητα στις γυναίκες, και του προστάτη στους άντρες. Υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά: ο καρκίνος του μαστού εμφανίζεται σε νεότερες ηλικίες- «ένας λόγος είναι και η παχυσαρκία, η οποία συνδέεται με την πρώιμη ηλικία εμμηναρχής» -σε σχέση με τον καρκίνο του προστάτη, που συνήθως συμβαίνει μετά τα 60-70. Στον καρκίνο του μαστού έχουμε ήδη πολλά κρούσματα και σε ηλικίες 40-50».

Έρευνες στο Δημόκριτο

Οι ερευνητικές προσπάθειες στο Δημόκριτο επικεντρώνονται στο θέμα της κληρονομικότητας στον καρκίνο. «Η έρευνα μας γίνεται εδώ, αλλά και σε συνεργασία με άλλα κέντρα του εξωτερικού στην Αμερική, την Αγγλία, την Ευρώπη γενικά, την Αυστραλία και πολλά μέρη του κόσμου. Ψάχνουμε νέα γονίδια που σχετίζονται με την κληρονομικότητα σε οικογένειες που έχουν βεβαρημένο ιστορικό διαφορετικών τύπων καρκίνου. Η ανακάλυψη αυτών των γονιδίων μάς δίνει τη δυνατότητα να καταλάβουμε το φαινόμενο της καρκινογένεσης, αλλά και πώς μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε καλύτερα, με φάρμακα και άλλους τρόπους παρέμβασης. Πάντως υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό του καρκίνου που έχει στοιχεία κληρονομικότητας».

Γρίφος η σχέση του καρκίνου με τις εξωσωματικές

«Όσο μεγαλύτερο είναι το χρονικό διάστημα έκθεσης του μαζικού αδένα του στήθους στα οιστρογόνα, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου. Και στην εξωσωματική η γυναίκα παίρνει μία σημαντική ποσότητα ορμονικής υποκατάστασης, πολύ μεγαλύτερη από αυτή που εκλύει το σώμα της κανονικά. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχουν σοβαρά δεδομένα, επειδή όπως καταλαβαίνετε υπάρχουν τεράστια συμφέροντα. Υπάρχουν λίγα δεδομένα από κλινικές της Βόρειας Ευρώπης κυρίως, δηλαδή από Σουηδία, Νορβηγία. Από την Ελλάδα προφανώς δεν υπάρχουν δεδομένα επί του θέματος, γιατί οι περισσότερες εξωσωματικές γίνονται κυρίως στον ιδιωτικό τομέα και τα στοιχεία αυτά δεν δημοσιεύονται. Για να δημοσιευθούν, θα πρέπει αυτές οι διαδικασίες να γίνονται σε δημόσιους φορείς. Οπότε δεν μπορούμε να έχουμε την πραγματική εικόνα. Να επισημάνω όμως ότι οι ουσίες που χρησιμοποιούντο παλιότερα, ήταν πιο επικίνδυνες από αυτές που χρησιμοποιούνται σήμερα».