Την εικόνα μιάς κυβέρνησης που διαπραγματεύεται σκληρά με τους δανειστές και επιτυγχάνει θετικά αποτελέσματα για τη χώρα και τους πολίτες της, επιχειρεί να αποδομήσει σε συνέντευξη του στο Sofokleousin.gr ο Τομεάρχης Οικονομικών της ΝΔ Χρήστος Σταϊκούρας, βουλευτής Φθιώτιδας και πρώην υπουργός. Φωτίζει μία-μία όλες τις πτυχές του θέματος, τονίζοντας ότι η πολύμηνη διαπραγμάτευση όχι μόνο δεν απέφερε οφέλη, αλλά πρόσθεσε “αδικα και αχρείαστα βάρη”. Για τα πολυσυζητημένα αντίμετρα αναφέρει χαρακτηριστικά ότι είναι ο «φερετζές» του πολύ σκληρού πακέτου μέτρων.
Μετά από ένα σίριαλ διαπραγματεύσεων, η κυβέρνηση προχώρησε στην ψήφιση του πρόσφατου Σχεδίου Νόμου ως προϋπόθεση για την ολοκλήρωση της συμφωνίας. Πώς το κρίνετε;
Το αποτέλεσμα της δήθεν «σκληρής διαπραγμάτευσης» είναι επιζήμιο για τη χώρα και ιδιαίτερα επώδυνο για τους πολίτες, κυρίως για τα μεσαία και χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα. Το γεγονός μάλιστα ότι περιλαμβάνει πρόσθετα μέτρα λιτότητας για μετά το 2018, μέτρα που δεν υπήρχαν στο 3ο Μνημόνιο, καθιστά τον Νόμο «4ο Μνημόνιο». Πρόκειται για το 2ο Μνημόνιο της σημερινής Κυβέρνησης μέσα σε 2 χρόνια!
Έτσι, ο συνολικός λογαριασμός της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ανέρχεται πλέον στα 14,2 δισ. ευρώ. Ο πιο βαρύς, κοινωνικά άδικος και αχρείαστος «μνημονιακός λογαριασμός».
Πάντως οι αγορές φαίνεται να προεξοφλούν θετικές εξελίξεις και προοπτικές στην οικονομία. Το χρηματιστήριο ανεβαίνει, οι τραπεζικές μετοχές έχουν κάνει ράλι +32% σε δύο εβδομάδες, οι αποδόσεις των ομολόγων αποκλιμακώνονται. Κάνουν λάθος οι αγορές;
Οι αγορές προεξοφλούν την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Και αυτό γιατί, όπως υποστηρίζαμε επί μακρόν και εμείς, η μη ολοκλήρωσή της θα ήταν καταστροφική για τη χώρα.
Οι αγορές όμως δεν αξιολογούν το περιεχόμενο του 4ου Μνημονίου. Αυτό αφορά τη χώρα και τους πολίτες που θα σηκώσουν το «μεγάλο, άδικο και αχρείαστο βάρος» της συμφωνίας. Αυτό το βάρος δεν βρισκόταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων πριν από 1 χρόνο. Είναι αποτέλεσμα της ανικανότητας, της αναξιοπιστίας, της αβελτηρίας, των ιδεοληψιών της σημερινής Κυβέρνησης. Συνεπώς, το μη χείρον, βέλτιστον.
Η πολύμηνη καθυστέρηση είχε ασφαλώς αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία. Δεν αποκομίσαμε όμως και πολλά θετικά από αυτή τη διαπραγμάτευση;
Πράγματι, η πολύμηνη καθυστέρηση προσέθεσε τεράστιο κόστος στην πραγματική οικονομία: το οικονομικό κλίμα επιδεινώθηκε, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές διογκώθηκαν, τα «λουκέτα» πολλαπλασιάστηκαν, οι καταθέσεις συρρικνώθηκαν, η χώρα σέρνεται στην ύφεση.
Επίσης, να υπενθυμίσω ότι ο κ. Τσίπρας, μόλις τον Ιανουάριο του 2017, δεσμευόταν ότι δεν θα νομοθετήσει μέτρα 3,6 δισ. ευρώ για μετά το 2018, όπως η μείωση του αφορολόγητου και οι περικοπές στις συντάξεις. Και σήμερα, όλα αυτά, και ακόμη χειρότερα, τα έκανε. Δεν κράτησε ούτε μία δήθεν «κόκκινη γραμμή». Συνεπώς, για ποια θετικά να συζητήσουμε;
Επιβεβαιώνεται έτσι ο πρώην υπουργός Οικονομικών της σημερινής κυβέρνησης, που ανέφερε πρόσφατα ότι η κυβέρνηση αυτή ουδέποτε έχει διαπραγματευτεί.
Τα «αντίμετρα» όμως δεν θα είναι όφελος για τους οικονομικά ασθενέστερους, αλλά και για τις επιχειρήσεις, δεδομένου ότι περιλαμβάνουν μείωση φορολογίας;
Καταρχάς, μιας και αναφέρεστε στους οικονομικά ασθενέστερους, να υπενθυμίσουμε ότι ο πρόσφατος Νόμος περιλαμβάνει πρόσθετα μέτρα, εκτός του 2019 και 2020 και για το 2017 και 2018. Μέτρα, όπως αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για ελεύθερους επαγγελματίες και αγρότες, κατάργηση της έκπτωσης φόρου εισοδήματος για ιατρικές δαπάνες, μείωση του επιδόματος θέρμανσης και των κοινωνικών επιδομάτων. Μέτρα που επιβαρύνουν τους πιο φτωχούς, τους πιο αδύναμους. Η «αριστερή μετρολαγνεία» δεν έχει τέλος!
Τα αντίμετρα αποτελούν μία επικοινωνιακή απάτη και συνιστούν τον «φερετζέ» του πολύ σκληρού πακέτου μέτρων. Γιατί;
Μέτρα και αντίμετρα δεν είναι ισοδύναμα για κάθε πολίτη. Για παράδειγμα, οι πολίτες με ετήσιο εισόδημα μέχρι 22.000 ευρώ, ακόμη και αν υλοποιηθούν όλα τα αντίμετρα, θα πληρώσουν νέους φόρους. Το ίδιο ισχύει και για τους χαμηλοσυνταξιούχους. Τα πιο αδύναμα οικονομικά στρώματα σε κάθε περίπτωση θα ζημιωθούν.
Τέλος, τα αντίμετρα προϋποθέτουν πλήρη υλοποίηση των μέτρων, μόνιμη επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων και αξιολόγηση των θεσμών.
Συνεπώς, τα μέτρα είναι σίγουρα, ενώ τα αντίμετρα θα υλοποιηθούν υπό προϋποθέσεις, πολύ δύσκολα επιτεύξιμες.
Μα γιατί το λέτε αυτό; Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι θα επιτυγχάνει 3,5% πρωτογενή πλεονάσματα, οπότε το αποτέλεσμα θα είναι δημοσιονομικά ουδέτερο.
Ο πρωθυπουργός δεν υποστήριζε μέχρι πρόσφατα ότι, «είναι απολύτως αδύνατον πρωτογενή πλεονάσματα του ύψους του 3,5% να διατηρηθούν για αρκετά χρόνια»; Ο υπουργός Οικονομικών δεν δήλωνε πριν από 5 μήνες, ότι «μια οικονομία πολύ δύσκολα μπορεί να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 3,5% για πολλά χρόνια»;
Γνωρίζουμε συνεπώς ότι υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, για μακρά περίοδο, δεν είναι εφικτά. Αρα η υλοποίηση ακόμη και μέρους των αντιμέτρων καθίσταται εξαιρετικά αμφίβολη.
Αλλά και κάτι ακόμη: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υποστήριζε, πριν τις εκλογές, ότι «τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα της κυβέρνησης Σαμαρά, 4,5% του ΑΕΠ, δεν βγαίνουν» και ότι είναι «αιματοβαμμένα»; Και σήμερα μας λέει ότι πρωτογενή πλεονάσματα 5,5% βγαίνουν;
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υποστήριζε μετά τις εκλογές ότι ήταν μεγάλη επιτυχία που «μείωσε τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα της κυβέρνησης Σαμαρά και γλίτωσε 20 δισ. ευρώ μέτρα»; Και σήμερα μας λέει ότι είναι καλά τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και ότι τελικά αυτά δεν φέρνουν μέτρα αλλά φέρνουν αντίμετρα;
Συγγνώμη, αλλά εδώ η κυβέρνηση «έχει τερματίσει» την πολιτική υποκρισία.
Αλλά και εσείς «τσάμπα μάγκες» δεν είστε με την πρότασή σας να διανεμηθεί φέτος κοινωνικό μέρισμα;
Δεν συμφωνώ μαζί σας. Η πρόταση του προέδρου της ΝΔ κ. Μητσοτάκη, η οποία δεν έγινε δεκτή από την κυβέρνηση, για διανομή «μερίσματος» στην κοινωνία, μέσω της άμεσης λήψης «αντιμέτρων» λόγω μεγάλης υπέρβασης του δημοσιονομικού στόχου το 2016, ήταν λελογισμένη, ρεαλιστική και τεκμηριωμένη.
Ήταν λελογισμένη, γιατί είχε συνολικό κόστος 0,5% του ΑΕΠ, όταν η υπέρβαση του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα το 2016 ξεπερνά το 3,5% του ΑΕΠ.
Ήταν ρεαλιστική, γιατί η διάθεση της υπέρβασης του πρωτογενούς πλεονάσματος προβλέπεται, με συγκεκριμένο τρόπο, στο 3ο Μνημόνιο. Χορηγείται δε όταν δημοσιοποιούνται τα στοιχεία από τη Eurostat. Και αυτό έγινε, στις 24 Απριλίου.
Τέλος, ήταν τεκμηριωμένη, αφού ο τρόπος, ο χρόνος και η στόχευση της πρότασης είναι εντός του υφιστάμενου πλαισίου.
Προφανώς και γνωρίζουμε ότι η διάθεση ποσού εφέτος από την υπέρβαση του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος πέρυσι, επιβαρύνει την εκτέλεση του τρέχοντος Προϋπολογισμού. Η κυβέρνηση όμως προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα λίγο πάνω από το στόχο του 1,75% του ΑΕΠ για το 2017. Συνεπώς, έχει το δημοσιονομικό περιθώριο να διανείμει κάποιο «μέρισμα». Εκτός και αν αμφιβάλλει πλέον για την επίτευξη του εφετινού στόχου.
Όσο διαρκούσε η διαπραγμάτευση, η ΝΔ επέμενε ότι η κυβέρνηση δεν θα καταφέρει τίποτε και ότι μόνη λύση είναι οι εκλογές. Επιμένετε σ’ αυτή την άποψη;
Καταρχάς, να υπενθυμίσουμε ότι ο κ. Τσίπρας, στις 22 Μαΐου 2016, είχε πει: «Πήραμε εντολή να υλοποιήσουμε μία συμφωνία που προέβλεπε μία ήπια δημοσιονομική προσαρμογή, της τάξεως του 3% του ΑΕΠ, έως το 2018». Και σήμερα, έχουν ληφθεί μέτρα 14,2 δισ. ευρώ, μέχρι το 2021. Την απάντηση συνεπώς στο ερώτημά σας, την δίνει ο ίδιος ο πρωθυπουργός.
Εμείς επιμένουμε, γιατί τα προβλήματα της χώρας δεν τελειώνουν με το κλείσιμο της αξιολόγησης. Είναι ανάγκη να σπάσουμε το καταστροφικό «καθοδικό σπιράλ» που οδηγεί όλο και βαθύτερα, στο οικονομικό τέλμα, την κοινωνική μιζέρια και την εθνική παρακμή. Είναι ανάγκη να μπούμε σε «ανοδικό σπιράλ», που οδηγεί στην ολόπλευρη ισχυροποίηση της χώρας.
Η σημερινή κυβέρνηση επί 2,5 χρόνια αποδεικνύει ότι δεν μπορεί να το πετύχει.
Η παρουσία της δεν ωφελεί τη χώρα, την βλάπτει. Πρέπει οι πολίτες να πάρουν κυρίαρχα τις αποφάσεις τους.
Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news
