Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης γράφει στους Financial Times, αναφερόμενος στο “παράδοξο” ότι οι κυβερνήσεις στη νομισματική ένωση δεν στηρίζονται από την κεντρική τους τράπεζα, ενώ οι εκάστοτε τράπεζες δεν στηρίζονται από τις κυβερνήσεις. “Αυτό το παράδοξο δεν μπορεί να περιοριστεί χωρίς δομικές θεσμικές αλλαγές στην ευρωζώνη”τονίζει.
Επιπλέον,ο κ.Βαρουφάκης χαρακτηρίζει χυδαίο τον περιορισμό στην εθνική κυριαρχία των κρατών της ευρωζώνης από την τρόικα και τις πιέσεις που δέχονται οι Έλληνες υπουργοί λέγοντας “Όταν η κυριαρχία χάνεται, λόγω μη βιώσιμου χρέους, καθένας ξέρει ότι κάτι… βρωμάει στο βασίλειο του ευρώ”.
Ο ίδιος υπερασπίζεται το “σχέδιο Β” που είχε συλλάβει προκειμένου να αποκατασταθεί η ρευστότητα στην Ελλάδα: “Ένα βήμα που μελετήσαμε κατά τη διάρκεια της θητείας μου στο ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών επικεντρώθηκε στη χρόνια έλλειψη ρευστότητας ενός οικονομικά πιεσμένου δημοσίου τομέα και στις επιπτώσεις της στον πολύπαθο ιδιωτικό τομέα”ενώ προσθέτει “Δεδομένης της απουσίας μιας κεντρικής τράπεζας που να στηρίζει τις προσπάθειες του κράτους, οι καθυστερούμενες οφειλές της ελληνικής κυβέρνησης προς τον ιδιωτικό τομέα (ιδιώτες και εταιρείες) ήταν μόνιμα αποπληθωριστικές από το 2008”
Παράλληλα ο κ.Βαρουφάκης υπογραμμίζει “Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές -λόγω της σημαντικής καθυστέρησης στις αποδόσεις του φόρου προστιθέμενης αξίας, του ΦΠΑ, και στις πληρωμές προς τους προμηθευτές- ξεπερνούσαν σταθερά το 3% του ΑΕΠ για πέντε χρόνια. Εν τω μεταξύ, ένα φαινόμενο ανάδρασης αυξάνει τις καθυστερούμενες φορολογικές οφειλές, οι οποίες, με τη σειρά τους, ενισχύουν τον κύκλο της γενικευμένης έλλειψης ρευστότητας”, παραδέχεται ο Γιάνης Βαρουφάκης και επισημαίνει ότι “η απλή μας ιδέα ήταν να επιτραπεί η πολυμερής ακύρωση των καθυστερούμενων οφειλών μεταξύ του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, χρησιμοποιώντας την υπάρχουσα διαδικτυακή πλατφόρμα πληρωμών της φορολογικής υπηρεσίας”ενώ εξηγεί “ένας αποθεματικός λογαριασμός μπορεί να δημιουργηθεί ανά αριθμό φορολογικού μητρώου στη διαδικτυακή πλατφόρμα της εφορίας και να πιστωθεί με ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους προς τον εν λόγω ιδιώτη ή οργανισμό. Οι κάτοχοι των αριθμών φορολογικού μητρώου θα ήταν σε θέση να μεταφέρουν πιστώσεις από τον αποθεματικό λογαριασμό τους είτε προς το κράτος (αντί των πληρωμών φόρου) είτε σε οποιονδήποτε άλλο αποθεματικό λογαριασμό κατόχου ΑΦΜ”.
Ο πρώην υπουργός οικονομικών σημειώνει “Σε μια δεύτερη φάση ανάπτυξης που δεν είχαμε το χρόνο να εξετάσουμε σωστά, οι εφαρμογές των smartphone και οι κάρτες των πολιτών θα μπορούσαν να προσθέσουν έναν βαθμό ευελιξίας και προσβασιμότητας που θα διασφάλιζαν μια ευρεία υιοθέτηση των νέων δεδομένων” και προσθέτει πως “το προβλεπόμενο σύστημα πληρωμών θα μπορούσε να αναπτυχθεί για να αντικαταστήσει την απουσία πλήρους λειτουργίας των αγορών δημοσίου χρέους, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της πιστωτικής κρίσης, όπως αυτή από την οποία έχει πληγεί Ελλάδα από το 2010. Παράγοντες του ιδιωτικού τομέα θα ήταν πρόθυμοι να αγοράσουν πιστώσεις από τη διαδικτυακή πλατφόρμα της φορολογικής υπηρεσίας, χρησιμοποιώντας τους κανονικούς τους τραπεζικούς λογαριασμούς και να τα προσέθεταν στο λογαριασμό των αποθεματικών τους. Αυτές οι πιστώσεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, για παράδειγμα μετά από ένα έτος για να διαγραφούν μελλοντικοί φόροι σε μια έκπτωση (για παράδειγμα, το 10 τοις εκατό)”.
Το άρθρο στους FT καταλήγει: “Εφόσον οι συνολικές πιστώσεις φόρου καλύπτονταν και το μέγεθός τους ήταν απολύτως διαφανές, το αποτέλεσμα θα ήταν μια οικονομικά υπεύθυνη αύξηση της ρευστότητας της κυβέρνησης και μια γρηγορότερη επιστροφή στις αγορές που κυβερνήσεις, όπως η Ελλάδα έχουν χάσει την πρόσβαση”.
Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news
