Πώς θα αντιμετωπιστούν οι αρρυθμίες της αγοράς από την Κυβέρνηση;

Τα νέα αυστηρότητα μέτρα κυκλοφορίας οδηγούν στην παράταση των προσωρινών οικονομικών μέτρων καθώς και στην θέσπιση νέων. Με την Ευρωπαϊκή Ένωση να έχει αυξήσει τα όρια της κρατικής ενίσχυσης που μπορεί να λάβει κάθε επιχείρηση καθώς και με την σύσταση του Ταμείου Ανάκαμψης η οποία επισήμως υπεγράφη χθες, προσπαθούμε να περιορίσουμε το πλήγμα του τρίτου κύματος της υγειονομικής κρίσης.

Γράφει η *Δάφνη Γρηγοριάδη

Το μέτρο της παράταση αποπληρωμής μέρους των φορολογικών και ασφαλιστικών οφειλών επιτρέπει στις επιχειρήσεις να καλύπτουν τα τρέχοντα έξοδα τους από τις ενισχύσεις που λαμβάνουν ώστε να μην συσσωρεύονται νέες οφειλές. Η θέσπιση του 6ου και 7ου κύκλου επιστρεπτέας προκαταβολής (τα πόσα των οποίων καθώς και η βάση των δικαιούχων έχει διευρυνθεί) επίσης αποτελούν σανίδα σωτηρίας για τις επιχειρήσεις και ειδικά για όσες είναι κλειστές εδώ και καιρό, όπως η εστίαση και τα γυμναστήρια.

Μάλιστα, είναι ανοικτό το ενδεχόμενο στην επιστρεπτέα προκαταβολή 5 και 6 το ύψος της επιχορήγησης- δηλαδή του ποσού που δεν θα είναι επιστρεπτέο, να ανέλθει στο 70% αντί του 50% . Όσον αφορά τον 7ο κύκλο, οι αιτήσεις πρόκειται να ανοίξουν τον επόμενο μήνα. Στην ουσία το συνολικό ποσό του 1,5 δις ευρώ που θα δινόταν στον 6ο κύκλο ο οποίος ξεκίνησε χθες, σπάει στα δυο (500 εκ. ευρώ στον 6ο και 1 δις ευρώ στον 7ο), ώστε οι επιστρεπτέες πλέον να χορηγούνται τακτικότερα.

Η παραπάνω κίνηση της Κυβέρνησης σηματοδοτεί δύο πράγματα. Πρώτον, ότι συνεχώς αυξάνονται οι ενδιαφερόμενοι, έτσι σκοπός αυτή την φορά είναι να στηριχθούν κυρίως κλειστές επιχειρήσεις και όσες δεν πρόλαβαν μέχρι τώρα να ενταχθούν στους προηγούμενους κύκλους όπως για παράδειγμα οι νεοσύστατες. Δεύτερον, σημαίνει ότι υπάρχει αυξημένη ανάγκη στην αγορά οι ενέσεις ρευστότητας να χορηγούνται σε συντομότερο χρονικό διάστημα. Να υπενθυμίσουμε ότι η επιστρεπτέα προκαταβολή είναι από τα μέτρα που έχουν αποδώσει αρκετά καθώς παρακάμπτεται το τραπεζικό σύστημα, η ενίσχυση δίνεται απευθείας στους δικαιούχους.

Αναμφίβολα, χωρίς τα κρατικά μέτρα στήριξης οι συνέπειες για την Ελλάδα θα ήταν μεγαλύτερες, κάτι το οποίο επισημαίνεται και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η οποία μεταξύ άλλων αναφέρει ότι η αυξημένη ρευστότητα που χορηγεί η Ελληνική Κυβέρνηση στις ΜμΕ επιχειρήσεις σε συνδυασμό με την διατήρηση της ανεργίας το 2020 στα ίδια περίπου επίπεδα με το 2019, σημαίνει πως οι συνέπειες στην αγορά εργασίας από την υγειονομική κρίση παραμένουν συγκρατημένες.

Σημαντικό από τα καινούρια μέτρα που έρχονται είναι και η επιχορήγηση προς τις ΜμΕ του λιανεμπορίου για την δημιουργία ή την αναβάθμιση ηλεκτρονικού καταστήματος (e-shop) με την υποβολή των αιτήσεων να ξεκινά στις 22 Φεβρουαρίου. Αυτή την περίοδο οι κινήσεις marketing για τις επιχειρήσεις και ειδικά του λιανεμπορίου είναι περισσότερο αναγκαίες από ποτέ. Δεν διαθέτουν όμως το budget για προωθητικές ενέργειες ειδικά οι μικρομεσαίες οι οποίες πρέπει να ανταγωνιστούν αυτή την δύσκολη περίοδο τα μεγάλα brands πολυεθνικής εμβέλειας. Σε αυτό το κομμάτι είναι ευνοημένες περισσότερο οι νεοσύστατες επιχειρήσεις καθώς η μέχρι τώρα εμπειρία έχει δείξει ότι είναι οι επιχειρήσεις οι οποίες εναρμονίζονται ευκολότερα και γρηγορότερα με νέες πρακτικές και νέες τεχνολογίες.

Σε κάθε περίπτωση, οι απώλειες δεν μπορούν να αντισταθμιστούν στο 100%. Όπως είπε και ο ΥΠΟΙΚ Χρ. Σταϊκούρας σε συνέντευξη του «θα είμαστε κοντά στο σύνολο της κοινωνίας αλλά δεν θα μπορέσουμε να καλύψουμε το σύνολο των απωλειών». Το παραπάνω, είναι λογικό και το ζήτημα είναι οικονομικό παρά πολιτικό. Καθώς τα εργαλεία της οικονομικής επιστήμης είναι τέτοια που μπορούν μόνο να περιορίσουν τις απώλειες.

Περιορισμός οικονομικών απωλειών σημαίνει περιορισμός της αβεβαιότητας στην συγκεκριμένη περίπτωση πρωτίστως της κοινωνικής και δευτερευόντως της οικονομικής. Η εξάλειψη λοιπόν των απωλειών θα σήμαινε εξάλειψη της αβεβαιότητας, κάτι το οποίο ακόμη δεν έχουν καταφέρει οι άνθρωποι του οικονομικού κόσμου να λύσουν. Εκτός από αυτό, όσο περνά ο χρόνος η κατανόηση μας για την υγειονομική κρίση αλλάζει. Αυτό που γνωρίζουμε τώρα, σε σχέση με αυτό που ξέραμε πριν από ένα δίμηνο, διαφέρει. Συνεχώς γίνεται συζήτηση για το τι είναι το σωστό και τι όχι.

Είναι η πρώτη φορά στον 21ο αιώνα που για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα σε εγχώριο αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, οι φιλοσοφικοί προβληματισμοί έχουν αποτελέσει ζήτημα πολιτικής αντιπαράθεσης, καθημερινής συζήτησης. Κάθε φορά που λαμβάνονται νέα μέτρα η κρίση δημιουργεί ηθικούς προβληματισμούς: Υπάρχει σωστό και, αν ναι, ποιο είναι αυτό;