Μιανμάρ: Μάχη με τον χρόνο δίνουν οι διασώστες σε ένα λύκειο που κατέρρευσε

Οι διασώστες αναρριχήθηκαν σήμερα, Σάββατο 29 Μαρτίου, στα συντρίμμια του ιδιωτικού λυκείου Wisdom Villa, στα προάστια της πόλης Μανταλάι στη Μιανμάρ, μέχρι που έφτασαν σε μια πόρτα που τους εμπόδιζε να συνεχίσουν.

Φώναξαν: «Υπάρχει κανείς μέσα;». Οι δεκάδες άνθρωποι που είχαν συγκεντρωθεί τριγύρω και παρακολουθούσαν, έκαναν ησυχία, περιμένοντας να ακούσουν μια κραυγή, μια φωνή, έναν ψίθυρο. Τίποτα.

Το εξαώροφο κτήριο κατέρρευσε από τον σεισμό της Παρασκευής. Ό,τι απέμεινε είναι χαλάσματα σε ύψος περίπου ενάμιση ορόφου. Σιδηροδοκοί ξεπροβάλλουν ανάμεσα στα κομμάτια του μπετόν, στρεβλωμένες σαν ρίζες δέντρων, «ξεκοιλιασμένες» από τον σεισμό των 7,7 βαθμών. Ανάμεσα στα συντρίμμια κείτεται, με το πρόσωπο στο χώμα, ένα γιγαντιαίο λούτρινο αρκουδάκι, ντυμένο με ένα ροζ μπλουζάκι.

Σύμφωνα με τους κατοίκους, τουλάχιστον επτά άνθρωποι παραμένουν παγιδευμένοι στο εσωτερικό του κτηρίου. Οι δύο είναι εκπαιδευτικοί, οι υπόλοιποι μαθητές. Άλλοι επτά σκοτώθηκαν και δύο ανασύρθηκαν ζωντανοί, ώρες μετά τον σεισμό.

Δεκάδες άνθρωποι, συγγενείς ή γείτονες των αγνοούμενων, κάθονται γύρω από το κτήριο, περιμένοντας να ακούσουν κάποιο καλό νέο.

Η Γιν Νου, η 26χρονη κόρη της οποίας, η Γιαμίν Σουέ Ζιν, είναι εκπαιδευτικός και παγιδεύτηκε στο κτήριο, προσπαθεί να παραμείνει ψύχραιμη. Οι διασώστες διαβεβαιώνουν ότι νωρίτερα άκουσαν τη Γιαμίν να φωνάζει: «Είμαι η δασκάλα Γιαμίν. Είμαι ζωντανή εδώ μέσα. Βοηθήστε με, παρακαλώ. Διψάω», φέρεται να είπε.

Έκτοτε, η μητέρα της μετράει τις ώρες. «Δεν έκλεισα μάτι όλη τη νύχτα», λέει με δάκρυα στα μάτια. «Στριφογύριζα σαν την τρελή γύρω από το κτήριο. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να φωνάζω το όνομά της και να κλαίω. Τίποτε άλλο».

Στο σχολείο αυτό φοιτούν περίπου 200 μαθητές, ηλικίας 12-15 ετών. Το τρίμηνο είχε τελειώσει και, ευτυχώς, οι περισσότεροι από αυτούς είχαν φύγει. Όσοι βρίσκονταν στο ένα από τα δύο κτήρια του πρόλαβαν να φύγουν. Εκείνοι που βρίσκονταν στο άλλο και έκαναν πρόβες χορού για την επικείμενη γιορτή του νερού, το παραδοσιακό νέο έτος στη Μιανμάρ, παγιδεύτηκαν στα ερείπια.

«Κατάφερα να γλιτώσω», αφηγήθηκε η εκπαιδευτικός Κιμ Μα Ζιν, 35 ετών, που φέρει ένα μεγάλο τραύμα στο μέτωπο. «Εδώ μιλάμε για φυσική καταστροφή, κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή», είπε.

Οι διασώστες προσπαθούν να ανοίξουν δίοδο ανάμεσα στις πλάκες του μπετόν για να φτάσουν στο σημείο όπου υποθέτουν ότι βρίσκονται οι εγκλωβισμένοι.

Η Γιν Νου ελπίζει ότι η κόρη της, ένα από τα τέσσερα παιδιά της, επέζησε. «Ο γιος μου είπε ότι φοβάται πως δεν θα βγει ζωντανή. Δυσκολεύομαι να το δεχτώ, είναι η κόρη μου. Πάντα ήταν προσεκτική. Κάθε φορά που πάει στον ναό ή επισκέπτεται μια παγόδα, προσεύχεται να γίνει η κόρη που θα γηροκομήσει τους ηλικιωμένους γονείς της», είπε.