Μια από τα ίδια για την ενέργεια η ΕΕ-Καμία σύγκλιση και η μπάλα στην εξέδρα…

Με τη Ρωσία να σφίγγει την ενεργειακή θηλιά στην Ευρώπη, την κρίση να «φουντώνει» πάλι καθώς οι τιμές χονδρικής του φυσικού αερίου εκτοξεύονται στα ύψη, συμπαρασύροντας και αυτές του ηλεκτρικού ρεύματος, θα περίμενε κάποιος πως-επιτέλους- οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα συνέκλιναν σ’ ένα κοινό πλαίσιο για την αντιμετώπιση της ενεργειακής ακρίβειας. Οι προσδοκίες για κοινή ευρωπαϊκή λύση διαψεύστηκαν ξανά με πανηγυρικό τρόπο, σ’ ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο που αποτελεί δεύτερη φύση της ΕΕ και φυσικά δεν αφορά μόνο τα ενεργειακά.

Γράφει ο Νώντας Βλάχος

Με εξαίρεση το Ταμείο Ανάκαμψης το οποίο συναποφασίστηκε και λειτουργεί χάρη στη συναίνεση όλων των Ευρωπαίων εταίρων, προκειμένου να στηριχτούν οι οικονομίες από τη λαίλαπα της πανδημίας, οι Ευρωπαίοι δυσκολεύονται αφάνταστα ή αδυνατούν να φτάσουν σε ολοκληρωμένες και κυρίως κοινές αποφάσεις. Δεν έχουν… πρόβλημα να διχαστούν για την οικονομική, νομισματική, εξωτερική πολιτική της Ένωσης και τα παραδείγματα είναι άπειρα στο παρελθόν.

Στη Σύνοδο Κορυφής ο ευρωπαϊκός νότος προσήλθε και πάλι, επαναδιατύπωσε τις προτάσεις του για την αντιμετώπιση της ενεργειακής ακρίβειας, προτάσσοντας την επιβολή πλαφόν στις τιμές του φυσικού αερίου και στην αποσύνδεση των τιμών του αερίου μ’ αυτές του ηλεκτρικού ρεύματος. Το αποτέλεσμα ήταν μια από τα ίδια. Καμία συναίνεση ή έστω υπόνοια σύγκλισης, η μπάλα στην εξέδρα και συγκεκριμένα στην Κομισιόν, η οποία καλείται έως τον Σεπτέμβριο να παρουσιάσει λύσεις-προτάσεις (μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται και η επιβολή πλαφόν στις τιμές). Ακόμη και η πρόταση Ντράγκι για διεξαγωγή μιας έκτακτης Συνόδου Κορυφής τον Ιούλιο, με αποκλειστικό θέμα το ενεργειακό πρόβλημα της Ευρώπης, απορρίφθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη.

Ο καθείς με την ενεργειακή ατζέντα του

Όλα τα παραπάνω συνέβησαν ενόσω γίνεται ολοένα πιο ασφυκτικό το ενεργειακό περιβάλλον για τη Ευρώπη, με τους διεθνείς φορείς, αναλυτές και ειδικούς να προειδοποιούν πως τα δύσκολα έπονται για τη Γηραιά Ήπειρο. Επιβεβαιώθηκε ξανά ότι στο μείζον ζήτημα της ενέργειας, που ταλανίζει τους Ευρωπαίους καταναλωτές, η σύγκλιση-ταύτιση απόψεων είναι εξαιρετικά δύσκολη ως απίθανη να συμβεί, διότι υπερισχύουν τα εθνικά συμφέροντα και κάθε χώρα κατέρχεται με τη δική της ατζέντα. Η Γερμανία, που αντιμετωπίζει μείζονα κίνδυνο από τις ρωσικές περικοπές στο φυσικού αέριο, αλλά και άλλες χώρες της κεντρικής Ευρώπης, όπως η Αυστρία, η Ολλανδία, η Σλοβακία, επιστρατεύουν τις εφεδρείες των λιγνιτικών εργοστασίων, πετώντας στις καλένδες, έστω και προσωρινά την «πράσινη ανάπτυξη. Η Γαλλία φέρει στην ατζέντα της, τη χρήση των πυρηνικών εργοστασίων, τη στιγμή που ο ευρωπαϊκός νότος, όπως κυρίως τον συγκροτούν Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία, ζητούν κοινή ευρωπαϊκή λύση, προωθώντας την επιβολή πλαφόν και την αποσύνδεση τιμών φυσικού αερίου και ρεύματος.

Βαβέλ απόψεων, συμφερόντων και «θέλω», που είναι λίαν δύσκολο να συγκεράσει η Κομισιόν, μέσων των προτάσεων που θα υποβάλλει και θα εξεταστούν από τους Ευρωπαίους ηγέτες τον Σεπτέμβριο. Το παρελθόν, άλλωστε, δεν εγγυάται την επιτυχία του εγχειρήματος, ενώ το μέλλον συνεχίζει να είναι ιδιαιτέρως δυσοίωνο για τα ευρωπαϊκά νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, ειδικά αν επιβεβαιωθούν τα σενάρια που θέλουν τη Ρωσία να σφίγγει ακόμη περισσότερο την ενεργειακή θηλιά στην Ευρώπη, τους επόμενους μήνες.

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα