Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας παίρνει παράταση για το 2022;

Δεν ανακαλύπτει την πυρίτιδα κάποιος, ισχυριζόμενος ότι το δεύτερο lockdown πλήττει ισχυρά την ελληνική οικονομία και  «ψαλιδίζει» τις ελπίδες για ανόρθωσή της εντός του 2021. Ο εν λόγω ισχυρισμός, άλλωστε, είχε διατυπωθεί με σαφήνεια και συγκέντρωνε πολλούς υποστηρικτές, πολύ πριν την κυβερνητική απόφαση για τη δεύτερη «καραντίνα».

Γράφει ο Νώντας Βλάχος

Αυτό, ωστόσο, που προκύπτει από τις επίσημες αναλύσεις κορυφαίων οργανισμών και φορέων, είναι πως η πολυθρύλητη ανάκαμψη που αχνοφαινόταν ότι θα εκκινήσει από τα μέσα του 2021 και μετά, έχει καλυφθεί πλήρως με ομίχλη. Η έκθεση του ΟΟΣΑ και οι προβλέψεις των ειδικών της, δεν αφήνουν «χαραμάδες» αισιοδοξίας και υπερτονίζουν τη μεγάλη βλάβη που προξένησε στην ελληνική οικονομία, το δεύτερο shutdown.

Κατ΄ αρχάς, ο Οργανισμός Οικονομικής συνεργασίας και Ανάπτυξης καταρρίπτει το κυβερνητικό αφήγημα περί ισχυρής ανάκαμψης και επανεκκίνησης της εγχώριας οικονομίας εντός του 2021. Το ελληνικό ΥΠΟΙΚ, στον πρόσφατο προϋπολογισμό που κατέθεσε, προβλέπει ύφεση 10,5%  για το 2020 και ανάκαμψη 4,8% την επόμενη χρονιά.  Ο ΟΟΣΑ, αν και χαμηλώνει ελάχιστα τον πήχη της φετινής ύφεσης στο 10,5%,  εκτιμά πως το 2021 δεν θα αποτελέσει χρονιά ανάκαμψης για την ελληνική οικονομία. Υποστηρίζει ότι η ανοδική πορεία θα είναι πολύ μικρού «βεληνεκούς», καθώς προσδιορίζει τον ρυθμό ανάπτυξης μόλις στο 0,9%.

Αυτό που μας λέει ο ΟΟΣΑ, με άλλα λόγια, είναι πως η πολυθρύλητη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και συνάμα η επανεκκίνηση του επιχειρείν που τόσο επλήγη από την πανδημία, δεν μπορούν να συντελεστούν εντός του 2021. Παίρνουν παράταση για το 2022, όπου ο ΟΟΣΑ εκτιμά ότι η ελληνική οικονομία θα έχει θετικό ρυθμό ανάπτυξης 6,6%. Υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι η παγκόσμια κοινότητα θα τιθασεύσει την πανδημία του κορωνοϊού και στη χώρα μας όλα θα  έχουν επιστρέψει σε κανονικούς ρυθμούς.

Η πίεση στα δημοσιονομικά της χώρας και οι αντοχές οικονομίας και πολιτών

Η τεράστια απόκλιση στις προβλέψεις του ΟΟΣΑ με την ελληνική κυβέρνηση, δεν αποτελεί το μείζον, στην παρούσα φάση.  Αυτό που οφείλει να απασχολεί άπαντες είναι το εξής: αν η ήδη καταρρακωμένη ελληνική οικονομία, δύναται να αντέξει άλλον ένα πρόσθετο χρόνο επιβάρυνσης. Με δεδομένο, μάλιστα, ότι κι άλλα σημαντικά μακροοικονομικά στοιχεία, όπως το χρέος και το έλλειμμα που συνεχίζουν την πορεία… διόγκωσης, το πρόβλημα λαμβάνει χαρακτηριστικά άλυτου γρίφου. Τα δημοσιονομικά της χώρας στριμώχνονται, βρίσκονται υπό πίεση, ενώ παράλληλα κρίσιμοι τομείς της εγχώριας οικονομίας, όπως ο τουρισμός, η εστίαση, ακόμη και το λιανεμπόριο, μοιάζουν ανήμποροι να ορθοποδήσουν.

Υφίστανται οι αντοχές αλλά και οι χρυσές εφεδρείες που θα κρατήσουν ζωντανή και αναπνέουσα την ελληνική οικονομία; Και φυσικά, στο παζλ της ανάλυσης-αξιολόγησης με βάση την έκθεση του ΟΟΣΑ, οφείλουμε να εντάξουμε και τον παράγοντα άνθρωπο, ο οποίος σε πείσμα των τεχνοκρατών, παραμένει πρώτη προτεραιότητα είτε σε περιόδους κρίσης είτε σε καιρούς ευφορίας…

Η ανεργία, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, θα σκαρφαλώσει στο 17,8% το 2021. Μεγάλο το νούμερο, πέρας πάσης αμφισβήτησης, που καταδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος το οποίο έχει εδραιωθεί εντός του κοινωνικού ιστού και λειτουργεί ως σαρκοβόρο μικρόβιο.

Ο ΟΟΣΑ, συστήνει στην κυβέρνηση την επέκταση και διεύρυνση των μέτρων στήριξης προς τους εργαζόμενους, τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Η πρόταση, ασφαλώς, είναι ευπρόσδεκτη, ωστόσο, πρέπει να συνάδει με τις κρατικές δυνατότητες, καθώς επίσης και με τη στρατηγική προσέγγιση της κυβέρνησης.

Στην παρούσα φάση, πάντως, η επέκταση των μέτρων στήριξης, είτε από αδυναμία εξεύρεσης πόρων είτε από επιλογή «προϊόν» πολιτικής συλλογιστικής, μοιάζει με ουτοπικό προορισμό. Τουναντίον, η κυβέρνηση-κι αυτό αποτελεί ενδεχομένως δείγμα προθέσεων εκ μέρους της- «ψαλίδισε» τη μηνιαία αποζημίωση των εργαζομένων που βρίσκονται σε αναστολή συμβάσεων εργασίας, ενώ μειώνει και το δώρο Χριστουγέννων που θα λάβει η ίδια κατηγορία εργαζομένων, που επλήγη από το δεύτερο διαδοχικό lockdown.

Η εφαρμογή κοινωνικής πολιτικής για την ανακούφιση  εργαζομένων, συνταξιούχων, επιχειρήσεων και η ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας, αποτελεί το μέγα ζητούμενο και επιτακτική ανάγκη, περισσότερο από ποτέ. Πόσo μάλλον αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις του ΟΟΣΑ για παράταση της οικονομικής κρίσης, ελέω πανδημίας και του δεύτερου lockdown, και το 2021.