H Επάνοδος της δεξιάς και τα σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ

Η Νέα Δημοκρατία και το μπλοκ των δυνάμεων που εκπροσωπεί νίκησαν στις εκλογές της 7ης Ιουλίου και επανήλθαν  στη διακυβέρνηση της χώρας μετά από τεσσεράμισι χρόνια απουσίας. 

Γράφει ο Σπύρος Κότσιας 

Το εκλογικό σώμα με την ψήφο του επιβεβαίωσε τη συντηρητική στροφή που έχει συντελεστεί τόσο στη χώρα μας, όσο και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η πιο αντιδραστική και νεοφιλελεύθερη δεξιά, κατόρθωσε να υπερισχύσει, χρησιμοποιώντας σε όλη  τη διάρκεια της μακράς προεκλογικής περιόδου, το ψέμα, τη διαστρέβλωση πραγματικών γεγονότων, τα fake news, το διασυρμό των πολιτικών αντιπάλων, την προβολή της πιο ακραίας εθνικοφροσύνης στο Μακεδονικό, με στόχο να αποκομίσουν εκλογικά οφέλη. Η πλέον όμως χυδαία και απάνθρωπη πράξη τους, ήταν η εκμετάλλευση της τραγωδίας στο Μάτι, προκειμένου να πλήξουν, μέσω των νεκρών, τους πολιτικούς τους αντιπάλους.  

Βασιζόμενος σε όλα τα παραπάνω,  ο κ Μητσοτάκης κατόρθωσε να γίνει πρωθυπουργός και ο υμέτερος  θίασος, δημιουργώντας  την κυβέρνηση των «νόμιμων ιδιοκτητών» της χώρας,  στις τάξεις της οποίας περιλαμβάνονται αστέρες της ακροδεξιάς, υπάλληλοι του ΣΕΒ, κολλητοί των μεγαλοτραπεζιτών, φιλοχουντικοί συνομιλητές του Παπαδόπουλου και παλιοί κνίτες που μεταλλάχτηκαν σε νεοφιλελεύθερους Μητσοτακικούς. 

  Βέβαια, μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την επικράτηση της πιο ακραίας δεξιάς, η οποία θυμίζει την ΕΡΕ της δεκαετίας  του 50′, φέρει και ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος και αποδέχτηκε να εφαρμόσει μια σκληρή νεοφιλελεύθερη μνημονιακή πολιτική. Με τον τρόπο αυτό. εξυπηρέτησε ουσιαστικά, τα συμφέροντα των τοκογλύφων δανειστών, των οικονομικών δολοφόνων του ΔΝΤ και της εγχώριας ολιγαρχίας του πλούτου. 

Παράλληλα, σε όλη τη διάρκεια της θητείας του, εξακολούθησε να ορκίζεται στην αριστερή φυσιογνωμία της Κυβέρνησης που ωστόσο αναγκάστηκε να σχηματίσει με τον κ Καμμένο. 

Ταυτόχρονα, στην αντιμετώπιση των πολιτικών του αντιπάλων, οι οποίοι και είχαν αντικαταστήσει τον πολιτικό λόγο με ύβρεις και διαπομπεύσεις προσώπων, ακόμη και εναντίον του πρώην πρωθυπουργού, υιοθέτησε μια ήπια πολιτική. Η αντικατάσταση ουσιαστικά του πολιτικού λόγου  με συνθήματα και σλόγκαν του τύπου «θα τους τρελάνουμε στη νομιμότητα» και άλλα τέτοια απολίτικα,  συνέβαλαν στη δημιουργία ενός θολού τοπίου που άμβλυνε τα ταξικά και αντιδεξιά χαρακτηριστικά μιας μεγάλης μερίδας του λαού.  

Από την πλευρά της η νέα κυβέρνηση, από την  πρώτη κιόλας στιγμή της εκλογής της, θέλοντας  να αποδείξει ότι εννοούσε τα όσα προεκλογικά διακήρυττε, έσπευσε να αναγγείλει  την κατάθεση νομοσχεδίων. τα οποία σύμφωνα με την  άποψή της, επαναφέρουν την «κανονικότητα» στη λειτουργία του κράτους, ενώ ταυτόχρονα εμπεδώνουν την αντίληψη της για την επαναφορά του νόμου και της τάξης. Προφανώς,  ο κ Μητσοτάκης και το επιτελείο του, δέσμιοι της προπαγάνδας για το δήθεν κράτος Μαδούρο εγκαθιστούν το κράτος του ακροδεξιού ρατσιστή προέδρου της Βραζιλίας  Μπολσονάρο. 

Όμως, μία αυταρχική εξουσία που στηρίζεται στους  μηχανισμούς επιβολής και κυριαρχίας δεν μπορεί να μακροημερεύσει  και να δημιουργήσει τις  προϋποθέσεις της οικονομικής ανάπτυξης που ευαγγελίζεται. Άλλωστε, εκείνη βρίσκεται στην εξουσία με την ψήφο ενός ανομοιογενούς εκλογικού σώματος,  μέσα στο οποίο συμπεριλαμβάνονται  φυσικά και οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής.  

Επιπλέον, η νέα κυβέρνηση πολύ σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπη με διάφορα μέτωπα. Tο πρώτο, περιλαμβάνει τα συμφέροντα των ολιγαρχών και των φορέων της διαπλοκής, οι οποίοι αφού τον στήριξαν με όλα τα θεμιτά και αθέμιτα μέσα, ξεκίνησαν ήδη να διεκδικούν τα όσα τους είχε τάξει.

Ακόμη ένα μέτωπο της σύγκρουσης, βρίσκεται στην πλειοψηφία της κοινωνίας, εάν η νέα κυβέρνηση επιχειρήσει να επαναφέρει το πρόγραμμα του ΔΝΤ, προκειμένου να συνεχίσει να εφαρμόζει τις  μεταρρυθμίσεις Σαμαρά – Βενιζέλου. Άλλωστε, ήδη ο ΣΕΒ και διάφοροι νεοφιλελεύθεροι τεχνοκράτες έχουν έτοιμα τα νομοσχέδια που σκοπεύουν να καταργήσουν και αυτά τα ”ψήγματα” των κοινωνικών παροχών που έδωσε η προηγούμενη κυβέρνηση. 

Επιπλέον, το θέμα του Μακεδονικού, αλλά και ο τρόπος με τον οποίον η κυβέρνηση σκέπτεται  να χειριστεί την πλήρη μεταστροφή από τη θέση που υποστήριζε προεκλογικά, συνιστά μείζον πολιτικό ζήτημα. Ουσιαστικά, με δηλώσεις στελεχών τους πλέον, φαίνεται πως εξαπάτησαν το λαό διακηρύσσοντας σε όλους τους τόνους  ότι η συμφωνία  με τη Βόρεια Μακεδονία είναι μια κακή συμφωνία που βλάπτει τα εθνικά μας συμφέροντα. Μερικοί μάλιστα υπερπατριώτες,  έφθαναν μέχρι του σημείου να απειλούν τον Αλέξη Τσίπρα και τον Νίκο Κοτζιά με ειδικά δικαστήρια.

 Από τα παραπάνω, ένα είναι σίγουρο. Η νέα κυβέρνηση σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα θα κληθεί να καταβάλει το κόστος  από τη δραματική αλλαγή στη θέση της για το Μακεδονικό και τη συμφωνία που διαπραγματεύτηκε  και υπέγραψε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.   

Αναφορικά με την αξιωματική αντιπολίτευση, φαίνεται πως μετά την ήττα των εκλογών ξεκίνησαν οι εσωτερικές διεργασίες, με σκοπό  τον μετασχηματισμό σε μία ισχυρή κοινωνική, προοδευτική παράταξη. Όπως αναφέρουν στελέχη του κόμματος, στόχος είναι να αξιοποιήσουν άμεσα την ισχυρή κοινωνική συμμαχία που εκφράστηκε στις εκλογές της 7ης Ιουλίου με το διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό του 31,5%. Πολλά λέγονται και γράφονται  για τη μορφή αυτού του μετασχηματισμού, ωστόσο ένα είναι σίγουρο, σε περίπτωση που θελήσει να αποτελέσει το σοσιαλδημοκρατικό πόλο του πολιτικού συστήματος, θα αποτύχει.

Σκοπός του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να είναι η αποτίναξη του  μνημονιακού του παρελθόντος και η τόνωση των αριστερών χαρακτηριστικών του, βρίσκοντας δρόμους συμπόρευσης με τις οργανώσεις που αγωνίζονται για την αποτροπή της  κλιματικής  αλλαγής, ενώ παράλληλα  να ενισχύσει τις δημοκρατικές διαδικασίες που θα επιτρέψουν την ανάδειξη όλων των απόψεων  και των τάσεων στο εσωτερικό της παράταξης.