ΕΕ: Ημίμετρα και «χλιαρές» παρεμβάσεις για την ενεργειακή ακρίβεια

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έκρυψε κάτω από το χαλί την πρόταση για επιβολή πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου. Ήταν ιδανική συνθήκη για την ΕΕ για να προκρίνει αυτή την πρόταση, που έφερε την υπογραφή 15 κρατών μελών (ανάμεσά τους και η Ελλάδα), η οποία θα χτυπούσε στη ρίζα το πρόβλημα της ενεργειακής ακρίβειας και των υψηλών τιμών ηλεκτρικής ενέργειας.

Γράφει ο Νώντας Βλάχος

Ούτε τώρα, όμως, κατά τη έκτακτη σύνοδο των υπουργών Ενέργειας, κατέστη εφικτό για την Ευρώπη να συνταχτεί υπό ένα κοινό πλαίσιο δράσης, με αιχμή του δόρατος την επιβολή πλαφόν. Οι αντιρρήσεις της Γερμανίας και η άτακτη υποχώρηση της Κομισιόν που τελικώς ακολούθησε τη γραμμή του Βερολίνου, έθεσαν ισχυρό φραγμό στα σχέδια των «15» αλλά και στις προσδοκίες των ευρωπαίων πολιτών, που έχουν γονατίσει από την ενεργειακή ακρίβεια. Η Γερμανία απέρριψε την πρόταση για πλαφόν, διότι σκέφτηκε πρωτίστως με εθνικά κριτήρια, τα οποία υπαγορεύουν τη «διαφύλαξη» της ενεργειακής επάρκειας ενόψει χειμώνα. Πλαφόν και χαμηλότερες τιμές θα οδηγούσαν σε αύξηση της κατανάλωσης και πιθανώς σε πρόσθετες ελλείψεις αερίου, εξέλιξη που το Βερολίνο επιθυμεί να αποφύγει. Προτεραιότητα για τη γερμανική ηγεσία, μετά και τις δραματικές εξελίξεις αναφορικά με τις διαρροές στους αγωγούς Nord Stream, είναι η επάρκεια και όχι η αναχαίτιση της ακρίβειας.

Υπό αυτό πρίσμα, συνεπικουρούμενη και από τους «δορυφόρους» της εντός της ΕΕ, αντιτάχθηκε στην πρόταση για πλαφόν στο φυσικό αέριο, αναγκάζοντας και την Κομισιόν να κάνει στροφή 180 μοιρών. Αυτό που προέκυψε ως «λευκός καπνός» από την έκτατη Σύνοδο των υπουργών Ενέργειας, ήταν μια πολιτική συμφωνία με την υιοθέτηση ημιμέτρων, που προφανώς και δεν «ακουμπούν» στην ουσία του προβλήματος της ενεργειακής ακρίβειας.

Ο Νord Stream και η μεταστροφή του ενδιαφέροντος στην ενεργειακή επάρκεια

Μην γελιόμαστε μετά το «σαμποτάζ» στο Nord Stream και την αναζωπύρωση του ούτως ή άλλως ισχυρού κινδύνου αναφορικά με τις ροές του ρωσικού φυσικού αερίου, το ενδιαφέρον όλων των ευρωπαίων μετατοπίζεται στον τομέα της επάρκειας. Αυτή η μεταστροφή προφανώς και δεν είναι παράλογη, καθώς εδράζεται στον αντικειμενικό κίνδυνο για πλήρη διακοπή των ρωσικών ροών αερίου προς την Ευρώπη, μ’ ό,τι αυτό αρνητικό συνεπάγεται για τη Γηραιά Ήπειρο.

Για την ενεργειακή ακρίβεια, αφού και αυτή τη φορά δεν κατέστη δυνατό να περάσει η λύση του ευρωπαϊκού πλαφόν, κάθε χώρα θα πρέπει να φροντίσει τα οίκου της και να λειτουργήσει κατά το δοκούν, περιορίζοντας στο μέτρο του δυνατού τη ζημία που υπόκεινται νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Πρόκειται για τη «μέθοδο» που επιβλήθηκε από τις Βρυξέλλες και εφαρμόστηκε εδώ και πολλούς μήνες από τα κράτη μέλη, που καλούνται να ισορροπούν ανάμεσα στη ανάγκη για λήψη μέτρων στήριξης της κοινωνίας-αναχαίτισης της ενεργειακής ακρίβειας και της διαφύλαξης των δημοσιονομικών «σταθερών». «Καθείς τα του οίκου του» και βλέπουμε…