Ε. Λέκκας – Χαβάη: Τα φαινόμενα που συνέβαλαν στην ολοκληρωτική καταστροφή

Τα δύο στερεοποιημένα ρεύματα λάβας με διεύθυνση Ανατολή – Δύση, που προήλθαν από παλαιότερες ηφαιστειακές δραστηριότητες, δημιούργησαν μια επιμήκη μορφολογική ταπείνωση, μέσα στην οποία αναπτύχθηκε η πόλη Λαχέινα, καθιστώντας την το πλέον κατάλληλο πλαίσιο για τη δημιουργία του Φαινομένου της Καμινάδας, από το οποίο δεν θα μπορούσε να διαφύγει κανένας.

Η πυρκαγιά κατέκαυσε αγροδασικές εκτάσεις στις πλευρές των μεγάλων ηφαιστειακών κώνων που συγκροτούν τη νήσο Μάουι. Όταν έφτασε στο χαμηλότερο υψομετρικά σημείο στο κέντρο των κώνων, όπου και ήταν ανεπτυγμένος ο αστικός ιστός (πόλη Λαχέινα), η πυρκαγιά γιγαντώθηκε με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η αντιμετώπισή της και η πόλη να καταστραφεί ολοσχερώς.

Το δεύτερο μεγαλύτερο νησί του ηφαιστειακού συμπλέγματος της Χαβάης, το Μάουι, αντιμετώπισε μία μεγάλη καταστροφή από δασική πυρκαγιά, επιφέροντας μεγάλες απώλειες σε ανθρώπους, σε κοινωνικό οικονομικό και περιβαλλοντικό επίπεδο και κυρίως τεράστιο πλήγμα στον τουριστικό τομέα.

Τα συγκροτημένα επιχειρησιακά σχέδια αντιμετώπισης του ηφαιστειακού κινδύνου και του κινδύνου από σεισμό και τσουνάμι της FEMA, δεν αποτελούν δεδομένο ότι θα λειτουργήσουν αποτελεσματικά στη διαχείριση και αντιμετώπιση άλλων κινδύνων. Στην εποχή της εξελισσόμενης κλιματικής κρίσης επιβάλλεται μία νέα, ολιστική αντιμετώπιση των γεωδυναμικών και υδρομετεωρολογικών κινδύνων, τονίζει ο καθηγητής Δυναμικής, Τεκτονικής, Εφαρμοσμένης Γεωλογίας & Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ευθύμης Λέκκας.