COP28: Προηγμένοι πυρηνικοί αντιδραστήρες στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής

Στο περιθώριο της διεθνούς διάσκεψης για το κλίμα COP28 που διεξάγεται στο Ντουμπάι, η κρατική εταιρεία πυρηνικής ενέργειας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ) ENEC ανακοίνωσε την υπογραφή ενός μνημονίου κατανόησης (MoU) με την αμερικάνικη εταιρεία κατασκευής προηγμένων πυρηνικών αντιδραστήρων TerraPower LLC, συμφερόντων Μπιλ Γκέιτς, με σκοπό την εκμετάλλευση εξελιγμένης τεχνολογίας για την αποθήκευση ενέργειας σε δίκτυο, την παροχή ενέργειας για την παραγωγή υδρογόνου και την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα για την παραγωγή χάλυβα και αλουμινίου.

Τουλάχιστον 20 κράτη που συμμετέχουν στη διεθνή σύνοδο φιλοδοξούν να τριπλασιάσουν κατά την τρέχουσα δεκαετία την ανάπτυξη πυρηνικών αντιδραστήρων στο πλαίσιο των δράσεων που υιοθετούν για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Σε αυτή τη γραμμή και τα ΗΑΕ, που αναζητούν «ένα μέλλον με πιο καθαρά ηλεκτρόνια και μόρια που θα παράγονται από προηγμένους αντιδραστήρες» σύμφωνα με τα λόγια του διευθύνοντα συμβούλου της ENEC, Μοχαμέντ αλ Χαμάντι κατά την υπογραφή του μνημονίου.

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της TerraPower Κρις Λεμπέσκ σημείωσε ότι «η εισαγωγή εξελιγμένων πυρηνικών τεχνολογιών στην αγορά είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη των παγκόσμιων στόχων απεξάρτησης από τον άνθρακα».

Αυτή τη στιγμή, τα ΗΑΕ διαθέτουν ένα παραδοσιακό πυρηνικό αντιδραστήρα που ξεκίνησε τη διαδικασία παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας το 2020. Στην αντιπέρα όχθη, η TerraPower αναπτύσσει σε αμερικανικό έδαφος τον προηγμένο αντιδραστήρα Natrium, ο οποίος πλέον αναμένεται να μπει στο στάδιο της παραγωγής το 2030.

Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε να τεθεί σε λειτουργία πολύ νωρίτερα, όμως η εξάρτηση αυτής της τεχνολογίας από χαμηλά εμπλουτισμένο ουράνιο υψηλής ανάλυσης, το οποίο παράγεται κατά βάση στη Ρωσία, καθυστέρησε την ανάπτυξη του προγράμματος μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία.

Αυτή η νέα γενιά αντιδραστήρων υπόσχεται ότι θα είναι μικρότερου μεγέθους, πιο εύκολης κατασκευής και εγκατάστασης, ενώ παρουσιάζονται ως ζωτικό συμπλήρωμα σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η αιολική και η ηλιακή, οι οποίες μπορεί να επηρεαστούν από διακοπτόμενη δυνατότητα παραγωγής.