Χ. Καφαντάρη: Αναπτυξιακό νομοσχέδιο, συμπίλημα ρυθμίσεων χωρίς όραμα (βίντεο)

?o??d????O??????UC???O??? E`???`??-?? ?U???ýU//EUROKINISSI

“Το αναπτυξιακό νομοσχέδιο της ΝΔ δεν παρέχει κανένα αναπτυξιακό όραμα”, δηλώνει χαρακτηριστικά η βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και Αν. Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Χαρά Καφαντάαρη, στην Ολομέλεια της Βουλής, κατά τη συζήτηση του σ/ν Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων «Επενδύω στην Ελλάδα και άλλες διατάξεις»

Αναλυτικά η τοποθέτηση της Χαράς Καφαντάρη:

Συζητάμε ένα πάρα πολύ σοβαρό νομοσχέδιο, όπως το χαρακτήρισε και ο αρμόδιος Υπουργός, κ. Γεωργιάδης. Θα έλεγα, λοιπόν, για όσους μας παρακολουθούν αυτή την ώρα ένα πράγμα. Το εν λόγω σχέδιο νόμου δεν έχει σχέση με την ανάπτυξη. Γιατί;Γιατίη μετάβαση σε ένα μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης -που είναι επιλογή πλέον των καιρών- είναι μία απαιτητική, πολυδιάστατη και μακροπρόθεσμη διαδικασία. Απαιτεί μετασχηματισμό του κράτους, της αγοράς, της επιχειρηματικότητας, του ανθρώπινου δυναμικού, ενίσχυση της παραγωγικής βάσης.

Οι στόχοι της βιώσιμης ανάπτυξης για το 2030 του ΟΗΕ, η Συνθήκη των Παρισίων για την κλιματική αλλαγή και οι κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης δείχνουν πραγματικά τις κατευθύνσεις που πρέπει να έχει η ανάπτυξη. Συνδέουν οικονομική, κοινωνική, και περιβαλλοντική διάσταση.

Στον πυρήνα, λοιπόν, όποιας αναπτυξιακής πολιτικής κυρίαρχο πρέπει να είναι το ζήτημα της αξιοπρέπειας της εργασίας, εργασιακές σχέσεις, μισθοί και λοιπά, το περιβάλλον και η διαφύλαξη των φυσικών πόρων. Ανάπτυξη, λοιπόν, με σχεδιασμό, με όρους και βέβαια με έλεγχο. Χωρική ανάπτυξη με προστασία περιβάλλοντος, αρχαίας κληρονομιάς, σύμφωνα πάντα με τις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις της χώρας μας.

Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από νέες απειλές. Ο πλανήτης κινδυνεύει από την κλιματική αλλαγή. Η διεύρυνση των ανισοτήτων είναι όλο και πιο κυρίαρχη. Απαιτείται, λοιπόν, ένα νέο μείγμα αναπτυξιακό, ένα νέο μείγμα πέραν της αγοράς και του ΑΕΠ, γιατί εδώ υπάρχουν οι εργαζόμενοι με τα δικαιώματά τους, πέραν των μέσων όρων, διότι οι μέσοι όροι ουσιαστικά κρύβουν την κοινωνική ανισότητα, πέραν του εδώ και τώρα. Δεν νοιαζόμαστε για μία ανάπτυξη μόνο για το σήμερα, αλλά και για το μέλλον των επόμενων γενεών. Οι νέες απαιτήσεις, λοιπόν, της ανάπτυξης οφείλουν να εξυπηρετούν την ευημερία, τη βιωσιμότητα και την ανθεκτικότητα.

Ακούσαμε τον Πρωθυπουργό, κ. Μητσοτάκη,τέλη Σεπτέμβρη στον ΟΗΕ στη Σύνοδο για το κλίμα και για τους στόχους του ΟΗΕ και στην ευρωπαϊκή Σύνοδο την προηγούμενη εβδομάδα. Αναφέρθηκε σε συγκεκριμένους τομείς αναπτυξιακούς. Αναφέρθηκε ακόμα και στον αγροτοδιατροφικό τομέα. Αυτά,όμως, ο κ. Μητσοτάκης τα είπε στο εξωτερικό.

Στο εσωτερικό τι γίνεται; Έρχεται το εν λόγω νομοσχέδιο. Είναι ένα σύρραμα-θα έλεγα- ένα συμπίλημα ρυθμίσεων, που αφορά πολλά Υπουργεία. Ο αρμόδιος Υπουργός μίλησε ότι κύριος στόχος είναι η αγορά και η αύξηση του τζίρου των επιχειρήσεων. Κάτω από τη λογική της επίσπευσης των επενδύσεων -κάτι για το οποίο δεν αμφιβάλλει κανείς και όλοι το θέλουμε-κρύβεται το ανάπτυξη χωρίς όρους, όρια και κανόνες, με καταπάτηση και των εργασιακών κατακτήσεων.
Στο νομοσχέδιο δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι αναπτυξιακοί στόχοι. Αντίθετα επιδοτούνται εξορύξεις, ταχυμεταφορές, διανομή τύπου και λοιπά, κλάδοι που δεν έχουν πολλαπλασιαστική επίδραση στην οικονομία. Έτσι δημιουργούνται ερωτηματικά πιθανόν για εξυπηρέτηση και συμφερόντων.

Η χώρα μας επί διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ απέκτησε για πρώτη φορά Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο με έμφαση στην οικονομία της γνώσης, της καινοτομίας, λαμβάνοντας σοβαρά τη διάσταση της 4ης βιομηχανικής επανάστασης και βέβαια της κλιματικής αλλαγής. Στο νομοσχέδιο καταστρατηγούνται οι βασικές αρχές του ολοκληρωμένου σχεδιασμού και της χωρικής συνοχής και δεν εναρμονίζεται ο χωρικός σχεδιασμός με τον αναπτυξιακό προγραμματισμό.

Με το άρθρο 11 για τις οχλούσες δραστηριότητες επιτρέπει εγκαταστάσεις μέσης όχλησης στην Αττική, έστω και αν πρόκειται για οργανωμένους υποδοχείς δραστηριοτήτων, ενώ είναι γνωστό ότι η Αττική είναι μία ιδιαίτερα φορτισμένη περιβαλλοντικά περιοχή, όσον αφορά π.χ. την κυκλοφορία, τον κυκλοφοριακό φόρτο, το θόρυβο, την ατμοσφαιρική ρύπανση. Στόχος έπρεπε να είναι η αποκέντρωση οικονομικών δραστηριοτήτων.

Είναι ακόμα οπισθοχώρηση από τις ρυθμίσεις των Μάνου και Σουφλιά που οχυρώνεται πίσω από το άρθρο 25 του ρυθμιστικού σχεδίου Αθήνας του 2014, το οποίο υποστηρίζει μεν νέες δραστηριότητες χαμηλής και μέσης όχλησης, αλλά σε περιοχές μεικτών χρήσεων και με ήδη διαθέσιμο κτιριακό και βιομηχανικό απόθεμα. Γιατί δεν λαμβάνεται υπόψη ότι το ρυθμιστικό προωθεί και τη μετεγκατάσταση των ασύμβατων οχλουσών και ρυπανουσών χρήσεων ιδιαίτερα από περιοχές που υπόκεινται σε καθεστώς προστασίας; Άλλωστε η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το αστικό περιβάλλον ενθαρρύνει πράσινες, βιώσιμες πόλεις, προστασία της υγείας από ατμοσφαιρική ρύπανση και βέβαια υπάρχουν και σχετικές οδηγίες στην ΕΕ σε σχέση με τον θόρυβο.

Επίσης, έχουμε τώρα δύο συγκεκριμένα άρθρα, το 207 και το 208 που αφορούν τον χωρικό σχεδιασμό. Στο άρθρο 207 καταργείται η υποχρεωτική διαδικασία προέγκρισης. Νομιμοποιείται οτιδήποτε ειδικό χωροταξικό σχέδιο πάνω από σχεδιασμούς που υπάρχουν σε κάποια περιοχή, ενώ υπάρχει ο ισχύον ν.4447/2016.

Σχετικά με άρθρο 208 μέχρι σήμερα με βάση τον ν.4447/2016 εκπονείται τοπικό χωρικό σχέδιο ανά δήμο και απαιτείται έκδοση Π.Δ.το οποίο ρυθμίζει χρήσεις γης και όρους δόμησης.

Τώρα όμως με το νομοσχέδιο που συζητάμε υπάρχει κατακερματισμός χώρου, μη ολοκλήρωση χωρικού σχεδιασμού και τοπικό χωρικό σχέδιο ανά κοινότητες, όχι ανά δήμο, όπως προέβλεπε ο νόμος του 2016. Αυτό ήταν ένα πολύ σοβαρό ζήτημα γιατί μιλάμε για σχεδιασμό κατά βούληση, κατά περίπτωση. Δηλαδή, όχι σχεδιασμό.

Το άρθρο 179 του νομοσχεδίου που συζητάμε αφορά την τοπική αυτοδιοίκηση και την δυνατότητα ιδιωτικοποίησης λειτουργιών της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπως η καθαριότητα, τα απορρίμματα, ο ηλεκτροφωτισμός κλπ. Σήμερα συζήτησα αυτό το θέμα, σε κάποιον δήμο της Δυτικής Αθήνας που είχα πάει, με την ελίτ των εργαζομένων, όπως είπε Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, τους εργαζόμενους στην καθαριότητα και στους δήμους. Είναι αναστατωμένοι. Αυτό που έχει σημασία και η Κυβέρνηση πρέπει να λάβει υπόψη της είναι ότι υπάρχουν πολλές ομόφωνες αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων. Σήμερα αποφάσισε και ο δήμος Περιστερίου. Επίσης και ο δήμος Πετρούπολης. Ζητάνε την απόσυρση του συγκεκριμένου άρθρου από το νομοσχέδιο. Είναι πολύ σοβαρό. Το θέμα θα μπει και στην ΚΕΔΕ. Φυσικά και στην Ένωση Δήμων Αττικής.

Θα κλείσω με το πάρκο Τρίτση. Δίνετε μια λύση. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως παρελήφθη το πάρκο Τρίτση το 2016 από προηγούμενες διοικήσεις επί προηγούμενων Κυβερνήσεων. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως έληξε τώρα εδώ και μια εβδομάδα περίπου η θητεία του φορέα διαχείρισης. Τώρα το πάρκο Τρίτση είναι ακέφαλο. Πρέπει η Κυβέρνηση άμεσα να διορίσει καινούριο διοικητικό συμβούλιο. Υπάρχουν προβλήματα και κίνδυνοι αυτό το μεσοδιάστημα.

Είναι θετικό ότι δίνεται κρατική χρηματοδότηση από τα ΚΑΠ στο πάρκο. Ο κ. Πατούλης βέβαια όταν η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έκανε τον φορέα και έδινε χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό δήλωνε ότι θα προσφύγει στη δικαιοσύνη γι’ αυτό. Τώρα βέβαια είναι ευχαριστημένος. Να πάνε όλα καλά, να προχωρήσουν. Αυτό που πρέπει να τονίσω είναι ότι άμεσα η Κυβέρνηση πρέπει να δώσει λύση για το πάρκο μέσω του διορισμού καινούριων μελών στο διοικητικό συμβούλιο του φορέα του πάρκου για να μπορέσει πράγματι να λειτουργήσει.

Θα κλείσω λέγοντας ότι τελικά αυτό το σχέδιο νόμου είναι businessasusual. Δεν έχει καμία σχέση με την ανάπτυξη διότι δεν δίνει ένα αναπτυξιακό όραμα.

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα