Τα μυστικά του αρώματος…

Γράφει η Δώρα Καρακίτσιου

Το άρωμα μπορεί να θεωρηθεί ένα από τα πιο αρχαία εργαλεία καλλωπισμού στο κόσμο. Αφορά όλες τις ηλικίες και απευθύνεται σε γυναίκες και άντρες. Υπάρχουν αρώματα για όλες τις προσωπικότητες (αισθησιακές, σοβαρές, ρομαντικές), αλλά και για όλες τις ώρες της μέρας. Ένα άρωμα μπορεί να προδίδει κύρος και φινέτσα στο άτομο που το φορά, αλλά και γοητεία. Από που όμως προέρχεται και πως κατέληξε στη σημερινή του μορφή;

Όσο απίστευτο και αν ακούγεται, τα πρώτα αρώματα παρατηρούνται χιλιάδες χρόνια πριν και σαν πρώτη εικόνα έχουμε τη Μεσοποταμία πριν από 4000 χρόνια πΧ, αλλά και κάπως αργότερα στην Αίγυπτο. Επίσης, τη 2η χιλιετία πΧ αναφέρεται μετά από ανασκαφές, ότι στο Πύργο της Κύπρου ανακαλύφθηκαν φιαλίδια αρωμάτων και ένα αρχαίο αρωματοπωλείο. Η παραγωγή του αρώματος γινόταν από βότανα, μπαχαρικά, κολιανδρο, κωνοφόρα δέντρα, αλλά και διάφορα λουλούδια.

Στην χρυσή εποχή της Αιγύπτου, χρησιμοποιούσαν το άρωμα μόνο για τελετουργικά προς τους θεούς και τους Φαραώ, ώστε να έχουν την εύνοια τους. Ένα φημισμένο χαρμάνι της εποχής ήταν το κυφή, δεν ήταν όμως σε υγρή μορφή. Οι πρώτοι που κατάφεραν να προσφέρουν το άρωμα σε υγρή μορφή ήταν οι αρχαίοι Έλληνες, με ένα κράμα αρωματικής σκόνης και λαδί, χωρίς όμως τη προσθήκη αλκοόλ. Βεβαία, υπήρχαν και πολλοί φιλόσοφοι και ποιητές της Ελλάδος που καταδίκασαν τη χρήση αρωμάτων, όπως ο Σοφοκλής, ο Σωκράτης και πολλοί ακόμη. Αντιθέτως, οι Ρωμαίοι ήταν παθιασμένοι με τα αρώματα, σε σημείο που τα χρησιμοποιούσαν ακόμα και πάνω στα ζώα.

Στο πέρασμα των αιώνων, το άρωμα, είχε φανατικούς υποστηρικτές, αλλά και αυτούς που το επέκριναν, σε σημείο όποιος το χρησιμοποιούσε να τιμωρούνταν ακόμα και με θάνατο. Οι Εβραίοι επίσης είχαν μόνο για ιερό λόγο τη χρήση των αρωμάτων, όπως και οι Μουσουλμάνοι, που τους το επέτρεπε το Κοράνι, το χρησιμοποιούσαν και για ιερούς, αλλά και καλόπιστους σκοπούς. Αντίθετα, στα πρώτα χρόνια του χριστιανισμού απαγορευόταν η χρήση αρωμάτων ως υπερβολικά αισθησιακή και αιτία πειρασμού.

Τα αρώματα κατά τους αιώνες είχαν πολλούς τρόπους παρασκευής. Αρχικά, υπήρχε το απόσταγμα, το όποιο γινόταν μέσα σε τεράστιες δεξαμενές όπου έβραζαν για μέρες τόνοι λουλουδιών με νερό, όμως κατέληγαν απλά λίγα ml καθαρού αρωματικού ελαίου. Βάση της μίξης των ελαίων και του οινοπνεύματος καταλήγουμε στο τωρινό άρωμα. Επίσης, ένας ακόμα τρόπος για δημιουργηθεί ένα έλαιο την περίοδο του 17ου αιώνα, ήταν μέσα σε λίπος ζωών. Τα τοποθετούσαν σε τελάρα ένα-ένα άνθος στη σειρά και στη συνεχεία τα κάλυπταν με ζωικό λίπος, ώστε παίρνοντας το λίπος μετά και βράζοντας, το να πάρει την υγρή μορφή ως έλαιο έτοιμο προς παρασκευή.

Φτάνοντας στο  σήμερα, αναγνωρίζουμε πως το άρωμα είναι απαραίτητο ¨εργαλείο¨ στη ζωή του ανθρώπου . Μπορεί να σαγηνεύει μέχρι και να προσφέρει μια γαλήνια εικόνα σε αυτόν που το οσμίζεται. Μεγάλοι και γνωστοί οίκοι έχουν θριαμβεύσει, δημιουργώντας αρώματα διαχρονικά , αναγνωρίσιμα στο πέρασμα των δεκαετιών. Κάποιοι από αυτούς είναι οι : Chanel , Yves Saint Laurent, Calvin Klein, Beriberi,  που εκτός από αρώματα είναι και σχεδιαστές υψηλής ραπτικής.

Μέχρι τα τέλη του 1960, το άρωμα, το θεωρούσαν ως προϊόν υψηλής ποιότητας, όμως, από 1970 και έπειτα έγινε είδος υψηλής κατανάλωσης από οποιαδήποτε κοινωνική τάξη. Οι μεγάλοι οίκοι βεβαία, κρατούν ¨μυστικές¨ τις συνταγές τους, έτσι ώστε να μην μπορούν να αντιγραφούν και να παραμείνουν ξεχωριστές και μοναδικές μυρωδιές.

Το άρωμα, είναι η αύρα που αφήνουμε μέσο της οσφρητικής αίσθησης στους γύρω μας. Είναι ένα προϊόν συνώνυμο της περιποίησης και προσδίδει γοητεία , φρεσκάδα και επιτυχία. Πλέον, δεν λείπει ποτέ σχεδόν από καμία γυναικεία τσάντα και αναλόγως τη μυρωδιά που αφήνει, χαρακτηρίζει την εικόνα που κάποιος επιθυμεί, σε έναν βαθμό, να προβάλει.