Β. Αποστόλου: Να αυξηθεί η συμμετοχή στο ΑΕΠ της παραγωγικής Ελλάδας

Τη μνημονιακή περίοδο μόνο δύο τομείς της οικονομικής δραστηριότητας κρατήθηκαν όρθιοι, ο τουριστικός που ανέβασε τη συμβολή του στο ΑΕΠ της χώρας μας στο 22 % και ο πρωτογενής που από 2,7% με την έναρξη των μνημονίων έφτασε στο 3,9% ( η πραγματικότητα δείχνει μεγαλύτερο ποσοστό) με τη λήξη τους

Η πανδημία όμως του κορωνοϊού ανέδειξε, πέραν της υποχρέωσης για την ενίσχυση των δομών της δημόσιας υγείας και κάτι άλλο, την μεγάλη υποχώρηση του τουριστικού ΑΕΠ. Κι αυτό δημιουργεί μια άλλη υποχρέωση, αυτήν της αναγκαιότητας για διεύρυνση της συμβολής στο ΑΕΠ, της παραγωγικής Ελλάδας. Κι όταν μιλάμε για παραγωγή στη χώρα μας εννοούμε βασικά τον αγροτοδιατροφικό τομέα, ο οποίος όχι μόνο κάλυψε τις διατροφικές ανάγκες αλλά και έδειξε ότι μπορεί να στηρίξει την ανάπτυξη.

Ολοένα και περισσότεροι, από τον ίδιο τον αγρότη και τον επιχειρηματία του χώρου μέχρι το πολιτικό σκηνικό, αναγνωρίζουν ότι ο αγροτοδιατροφικός τομέας αποτελεί τη μόνη δραστηριότητα που μπορεί να αξιοποιήσει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχουμε στο συγκεκριμένο χώρο. Ο πλούτος των φυσικών πόρων, η βιοποικιλότητα, η καταλληλότητα των εδαφοκλιματικών συνθηκών για την παραγωγή ευρέως φάσματος ποιοτικών προϊόντων με έντονο εξαγωγικό χαρακτήρα, το ανθρώπινο δυναμικό και ο πολιτισμός που είναι ζυμωμένος με τον τόπο, αποτελούν τα πολυτιμότερα, αλλά αναξιοποίητα μέχρι σήμερα, δεδομένα της Ελλάδας, στα οποία πρέπει να βασιστούμε για την παραγωγική ανασυγκρότηση της Υπαίθρου.

Συνάμα είναι και χώρος που παρουσιάζει υψηλό δείκτη στενών συνεργειών με άλλους κλάδους και τομείς της πραγματικής οικονομίας, όπως μεταποίηση, εξαγωγές, τουρισμός, κ.λ.π… Όλοι αυτοί οι κλάδοι συνδέονται με τον αγροτικό χώρο, επηρεάζονται από τις δραστηριότητές του, εξαρτώνται από τις πρώτες ύλες του και αποτελούν τη βάση για την ανάπτυξη συναφών υπηρεσιών (οικοδομή, ενέργεια, περιβάλλον, τοπικές επενδυτικές πρωτοβουλίες, δράσεις υπέρ της κοινωνικής συνοχής…).

Το σύνολο των επενδύσεων, της κατανάλωσης και των θέσεων εργασίας αυτού του ευρύτερου οικονομικού συμπλέγματος αφορά την πλειοψηφία των καταναλωτών, του εργατικού δυναμικού και των πολιτών και αποτελεί μια ανάπτυξη που χρειάζεται και μπορεί να πετύχει η χώρα μας.

Ιδιαίτερα στο τμήμα της μεταποίησης του χώρου και της ανάδειξης των ποιοτικών χαρακτηριστικών των προϊόντων του, υπάρχει και μια τεράστια δυνατότητα για προστιθέμενη αξία, που όχι μόνο θα αυξήσει την ανταγωνιστικότητα, αλλά και θα προσφέρει πρόσθετη απασχόληση και αύξηση στο αγροτικό ΑΕΠ.

Αν δε η συνέργεια με το τουρισμό συνοδευτεί και με καινοτόμες δραστηριότητες, όπως είναι για παράδειγμα τα πολυλειτουργικά αγροκτήματα που ενσωματώνουν τα πλεονεκτήματά των δύο τομέων, τότε θα σταματήσουν να ερημώνουν τα ορεινά χωριά και οι μειονεκτικές περιοχές της χώρας μας. Τέτοιες δραστηριότητες είναι αυτές που θέσπισε η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το Δεκέμβριο του 2018 με το νόμο για το θεματικό τουρισμό και τις ειδικές μορφές του.