Τζανακόπουλος: Αν δεν αντιστραφεί η πολιτική της κυβέρνησης, η πανδημία θα αφήσει πίσω κοινωνικά συντρίμμια

“Ολοκληρωτική, στρατηγικού χαρακτήρα αποτυχία τόσο στην διαχείριση της πανδημίας όσο και στην οικονομία”, καταλογίζει στην κυβέρνηση ο Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Τζανακόπουλος, σε συνέντευξή του στην ιστοσελίδα ieidiseis.gr, τονίζοντας ότι αν δεν αντιστραφεί η πολιτική της κυβέρνησης, η πανδημία θα αφήσει πίσω κοινωνικά συντρίμμια.

Κατηγορεί την κυβέρνηση ότι “πέρα από την πλήρη αποτυχία διαχείρισης της πανδημίας στο υγειονομικό επίπεδο, στην οικονομία η κρίση αξιοποιήθηκε για μια μεγάλη επίθεση στην εργατική τάξη και μια προσπάθεια αναδιανομής πλούτου και ισχύος υπέρ του κεφαλαίου”. Επ’ αυτού αναφέρεται επί παραδείγματι στον “πτωχευτικό κώδικα, τα εξαιρετικά περιορισμένα μέτρα στήριξης, τις ρυθμίσεις ελαστικοποίησης της εργασίας, την εξίσωση των κολλεγίων με τα ΑΕΙ και την επικείμενη ιδιωτικοποίηση του επικουρικού πυλώνα της ασφάλισης”. Ο κ. Τζανακόπουλος υπογραμμίζει ότι “αν δεν υπάρξει άμεση αντιστροφή αυτών των πολιτικών η πανδημία θα αφήσει μια ύφεση μη αναστρέψιμη, εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους, φτωχοποιημένους εργαζόμενους, δεκάδες χιλιάδες λουκέτα”.

Σχολιάζει ότι ο πρόσφατος ανασχηματισμός ήταν “ένας ανασχηματισμός με ακροδεξιά αλλά και αντεργατική σφραγίδα: με τον κ. Βορίδη στο Υπουργείο Εσωτερικών, ώστε να επιδιώξει να κάνει πράξη την στρατηγική των διοικητικών μέτρων ώστε να μην ξανακυβερνήσει η Αριστερά αλλά και τον κ. Χατζηδάκη στο Υπουργείο Εργασίας για να ξεπουλήσει τον επικουρικό πυλώνα κοινωνικής ασφάλισης στο άψε σβήσε όπως έκανε με την Ολυμπιακή”.

Υποστηρίζει ότι ο κύκλος φθοράς στον οποίο έχει μπει η κυβέρνηση είναι “μη αναστρέψιμος” και θέτει ως στόχο για τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία να μετατρέψει το κύμα δυσαρέσκειας απέναντι στην κυβέρνηση “σε αίτημα για την αριστερή προοδευτική διακυβέρνηση”. “Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική συμμαχία αναλαμβάνει διαρκώς πρωτοβουλίες για τη συμπόρευση της δημοκρατικής αντιπολίτευσης με βάση τα κάθε φορά επίδικα στο κοινοβούλιο αλλά και τους κοινωνικούς αγώνες”, αναφέρει, σημειώνοντας ότι “εκεί κρίνεται το κάθε κόμμα και όχι στις αφηρημένες διακηρύξεις”.