Το νέο-οθωμανικό δόγμα του Ερντογάν ξεδιπλώνεται στη Συρία

Οι πρώιμες αναλύσεις που έγιναν μετά την πτώση του καθεστώτος Ασαντ στη Συρία, κατέτασσαν την Τουρκία στους γεωπολιτικούς νικητές της νέας «συνθήκης» στη χώρα και στην ευρύτερη περιοχή.

Γράφει ο Νώντας Βλάχος

O Ερντογάν επιβεβαιώνει αυτές τις αναλύσεις και ξεδιπλώνει το νέο-οθωμανικό του δόγμα προς ανατολάς επιδιώκοντας:

Πρώτον να πατήσει πόδι σε περιοχές που ισχυρίζεται πως συνδέονται με τα συμφέροντα και της σύγχρονης Τουρκίας και σίγουρα-κατ’ αυτόν- είναι συνυφασμένες με το ένδοξο οθωμανικό παρελθόν.

Δεύτερον θέλει να αδράξει την ευκαιρία για να καθαρίσει τους ισχυρούς κουρδικούς θύλακες στη Βόρεια Συρία, βάζοντας τέλος σε σκέψεις και σενάρια για ανεξάρτητο κουρδικό κράτος που «πυροδοτήθηκαν» και πάλι τους τελευταίους μήνες. Ο Τούρκος πρόεδρος έχει καταδείξει με εμφατικό τρόπο στο παρελθόν, ότι δεν διστάζει να προβεί σε αποφασιστικές ενέργειες για να πετύχει τον σκοπό του και παράλληλα να στείλει αποφασιστικό μήνυμα προς όλους. Προς αυτή την κατεύθυνση είναι πιθανόν το αμέσως επόμενο διάστημα, η Τουρκία να αναλάβει στρατιωτική δράση στη Βόρεια Συρία. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ήδη ζεσταίνεται η τουρκική πολεμική μηχανή και ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις συγκεντρώνονται στα σύνορα με τη Συρία.

Τρίτον ο Τούρκος πρόεδρος επιδιώκει να ενισχύσει το αφήγημα με έντονες επιρροές από το νέο-οθωμανικό δόγμα, ότι η Τουρκία αποτελεί κυρίαρχη δύναμη στον μουσουλμανικό κόσμο και ο ίδιος ο εν δυνάμει ηγέτης του.

Τέταρτον να καταστήσει σαφές κυρίως προς τη Δύση αλλά και τη Ρωσία, ότι αποτελεί ισχυρό γεωπολιτικό παίκτη που διαδραματίζει κύριο ρόλο στη Συρία και στην ευρύτερη περιοχή.

Πέμπτον και εξίσου σημαντικό επιθυμεί διακαώς να καταλάβει πετρελαιοπαραγωγές περιοχές της Συρίας, για να έχει πρόσβαση σε φθηνούς υδρογονάνθρακες για τη βιομηχανία της το. Αυτός εξάλλου ήταν και ένας από τους στόχους των προηγούμενων επιχειρήσεων και ο λόγος που έχει εμπλακεί και στη Λιβύη.

Πάντα… κυκλωμένη η Συρία
Ο Ερντογάν είχε πάντα κυκλωμένη τη Συρία και περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να «χτυπήσει». Στηρίζοντας οικονομικά και στρατιωτικά (σε επίπεδο υλικοτεχνικό) τους αντάρτες του HTS, πέτυχε την εκθρόνιση του Ασαντ και αποδυναμώνει τη θέση του Ιράν, που κατά τα ψέματα αποτελεί τον μεγάλο περιφερειακό ανταγωνιστή της Άγκυρας. Ο Ερντογάν «πλασάρει» τη χώρα του ως εκπρόσωπο του σουνιτικού κόσμου, που είναι στραμμένος  στον δυτικό κόσμο, ενώ το Ιράν αποτελεί εκφραστή του σιιτικού Ισλάμ.

Η Τουρκία και προσωπικά ο Ταγίπ Ερντογάν κέρδισε τα εγκώμια του Ντόναλντ Τραμπ, γεγονός που προφανώς έχει γεωπολιτική σημασία και έδωσε το έναυσμα για πανηγυρισμούς στο τουρκικά ΜΜΕ. Την ίδια στιγμή ο Ερντογάν, εκμεταλλευόμενος το νέο status στη Συρία, παίζει δυνατά και το χαρτί του μεταναστευτικού, αποκομίζοντας νέα βοήθεια ύψους 1 δισ.ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση,
Από το 2011, η ΕΕ έχει παράσχει στην Τουρκία σχεδόν 10 δισεκατομμύρια ευρώ για το μεταναστευτικό.