Ξαφνικά, σε σύγκριση με την Αμερική του Ντόναλντ Τραμπ, η Τουρκία μοιάζει με αξιόπιστο σύμμαχο για την Ευρώπη, υποστηρίζει ο Economist σε άρθρο του.
Παρά τα προβλήματα της οικονομίας στη γειτονική χώρα, η τουρκική αμυντική βιομηχανία γνωρίζει άνθηση. Τεθωρακισμένα οχήματα, επιθετικά και αναγνωριστικά drones, πολεμικά πλοία, ελαφρύς οπλισμός και πυρομαχικά παράγονται κατά ριπάς σε τουρκικές γραμμές συναρμολόγησης.
Η Τουρκία διαθέτει τη βιομηχανική υποδομή για να καλύψει μέρος της ευρωπαϊκής ζήτησης σε πυρομαχικά. Ο στρατός της έχει τη δύναμη και την εμπειρία που χρειάζεται η Ευρώπη για να ενισχύσει την αρχιτεκτονική ασφαλείας της, εντός ή εκτός ΝΑΤΟ, συνεχίζει το άρθρο. Εκτός από της Ουκρανίας, κανένας άλλος στρατός στην Ευρώπη δεν είναι τόσο μεγάλος όσο ο τουρκικός, με περίπου 400.000 ενεργούς στρατιώτες.
Η Ευρώπη βασίζεται επίσης στη βοήθεια του Ερντογάν όσον αφορά την Ουκρανία. Η Τουρκία έχει προτείνει την αποστολή στρατευμάτων στο πλαίσιο μιας ευρύτερης ειρηνευτικής δύναμης, σε περίπτωση κατάπαυσης του πυρός. Λαμβάνοντας υπόψη το ιστορικό της Τουρκίας στην αντιμετώπιση της Ρωσίας -ιδιαίτερα στη Συρία και τη Λιβύη-, η πρόταση αυτή δεν είναι αμελητέα.
Για την Τουρκία, η συνεργασία με την Ευρώπη -τόσο στην άμυνα όσο και στην Ουκρανία- είναι απόλυτα λογική. Οι τουρκικές εταιρείες θα εκμεταλλεύονταν με χαρά την ευκαιρία να διεκδικήσουν μέρος από τις εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ που η ΕΕ ελπίζει να διαθέσει για αμυντικές δαπάνες τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Η στρατιωτική παρουσία στην Ουκρανία θα μπορούσε επίσης να έχει εμπορικά οφέλη. Η Τουρκία είναι ήδη σημαντικός επενδυτής στην Ουκρανία. Ο Ερντογάν υποθέτει -σωστά- ότι οι Τούρκοι ειρηνευτές θα άνοιγαν τον δρόμο στους Τούρκους εργολάβους.
Η Τουρκία υπό τον Ερντογάν έχει υπάρξει κάτι σαν «απρόβλεπτος εταίρος» εντός του ΝΑΤΟ. Η χώρα καθυστέρησε την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στη συμμαχία, μπλόκαρε αμυντικά σχέδια του ΝΑΤΟ για την Πολωνία και τις Βαλτικές χώρες και επιτέθηκε σε Κούρδους αντάρτες στη Συρία που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ.
Υπάρχει, παράλληλα, ένα πρόβλημα. Σε βασικούς δημοκρατικούς δείκτες, όπως τα ατομικά δικαιώματα, το κράτος δικαίου και η ελευθερία του Τύπου, η Τουρκία απομακρύνεται από την Ευρώπη και πλησιάζει χώρες όπως το Τουρκμενιστάν, επισημαίνει ο Economist, επικαλούμενος και τη σύλληψη του Εκρέμ Ιμάμογλου.
Ωστόσο, ευτυχώς για τον Ερντογάν, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει καμία πρόθεση να αφήσει τη νέα καταστολή να σταθεί εμπόδιο στη νέα, με επίκεντρο την ασφάλεια, προσέγγισή της προς την Τουρκία, γράφει το περιοδικό. Οι αρχές έχουν δευτερεύουσα σημασία. Το συμφέρον προέχει. Καλό νέο για την Ουκρανία και για την ευρωπαϊκή άμυνα -αλλά όχι για τη δημοκρατία στην Τουρκία.