Τα πιο επικίνδυνα τουριστικά μέρη του πλανήτη

Η εν λόγω σπηλιά είναι γνωστή ως το «Βουνό Έβερεστ» των υποβρύχιων καταδύσεων σπηλαίων εξαιτίας της δυσκολίας της και του πόσο εξειδικευμένος πρέπει να είναι κανείς προκειμένου να μπορέσει να κατευθυνθεί μέσα στα βάθη των 91,44 μέτρων της σπηλιάς. Δώδεκα άνθρωποι έχουν πεθάνει ενώ έκαναν καταδύσεις στη σπηλιά από το 1981.

Η υπηρεσία του Εθνικού Πάρκου ανέφερε ότι περίπου 160 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο στα εθνικά πάρκα των ΗΠΑ. Αυτό σημαίνει ότι τα πάρκα είναι γενικά πολύ ασφαλή- στατιστικά, αυτό μεταφράζεται σε 0,57 θανάτους ανά ένα εκατομμύριο επισκέψεις. Βέβαια, ατυχήματα μπορούν εύκολα να γίνουν στα απότομα βράχια και τα κρυφά μονοπάτια των πάρκων. Το Precipice Trail στο Εθνικό Πάρκο Ακάντια του Μέιν είναι μια επικίνδυνη πεζοπορία που περιλαμβάνει αναρρίχηση σκαλοπατιών σε απότομους βράχους. Μια γυναίκα πέθανε το 2012 ενώ σκαρφάλωνε, και ο πρώτος θάνατος που πραγματοποιήθηκε στο εν λόγω μονοπάτι έγινε το 1985.

Οι επικίνδυνοι βράχοι του Diamond Bay Reserve είναι ένα δημοφιλές μέρος για να βγάλει κανείς τις τέλειες selfie, αλλά ένα λάθος βήμα μπορεί να αποβεί θανατηφόρο. Δύο τουρίστες έχουν πρόσφατα πεθάνει ενώ έβλεπαν τα αξιοθέατα στους γκρεμούς. Μια 27χρονη γυναίκα πέθανε τον Αύγουστο μετά από πτώση ενώ προσπαθούσε να τραβήξει μια selfie. Πέντε μήνες αργότερα, ακόμη μια γυναίκα βρέθηκε νεκρή μετά από πτώση.

Μπορεί η Φλόριδα να έχει μερικές από τις καλύτερες παραλίες του κόσμου, αλλά οι κολυμβητές εκεί πρέπει να προσέχουν τους καρχαρίες. Το 2017, στην Volusia County υπήρξαν επτά περιστατικά επίθεσης από καρχαρίες από τις συνολικά 88 που είχαν αναφερθεί παγκοσμίως. Πρόκειται, επομένως, για τις περισσότερες επιθέσεις σε ένα μέρος σε σχέση με οπουδήποτε αλλού στον κόσμο, σύμφωνα με το αρχείο επιθέσεων καρχαριών παγκοσμίως του Πανεπιστημίου της Φλόριδα. Καμία από τις επιθέσεις δεν ήταν θανατηφόρα, και μάλιστα υπήρχαν έξι λιγότερες επιθέσεις σε σχέση με το 2018, όταν η συγκεκριμένη περιοχή βρέθηκε στην κορυφή της λίστας.

Σε μια ανάβαση που αψηφά τον κίνδυνο του θανάτου στο βουνό Χουα Σαν, οι επισκέπτες περπατούν κατά μήκος λεπτών σανίδων που έχουν καρφωθεί στο πλαϊνό μέρος του βουνού και συγκρατούνται με καρφιά στα 2.1336 χλμ.. Πολλοί αναφέρονται σε αυτό ως την «πιο επικίνδυνη ανάβαση του κόσμου», ενώ άλλοι δηλώνουν ότι πρόκειται για το ασφαλέστερο μέρος του βουνού, καθώς είναι το μόνο όπου απαιτούνται ιμάντες. Οι φερόμενοι θάνατοι των 100 ανθρώπων ανά χρόνο δεν έχουν επιβεβαιωθεί ποτέ.

Το Atlantic χαρακτήρισε το 2012 το Mont Blanc ως «ένα από τα πιο θανατηφόρα βουνά του κόσμου» και ανέφερε ότι 100 άνθρωποι πεθαίνουν στο βουνό κάθε χρόνο. Ένας από τους λόγους για αυτή την κατάσταση είναι η πληθώρα των ξεναγήσεων που πραγματοποιούνται εκεί. Το γεγονός ότι υπάρχουν πολλά τουριστικά γκρουπ οδηγεί τους ξεναγούς να παραβλέπουν πολλές φορές τους κανόνες ασφαλείας για την άνοδο και την κάθοδο από το βουνό.

Το rafting στον ποταμό Whitewater είναι μια δημοφιλής τουριστική δραστηριότητα στο Κολοράντο. Βέβαια, 550.861 άνθρωποι πνίγηκαν εκεί το 2016. Όταν οι θερμοκρασίες αυξάνονται, περισσότερο χιόνι λιώνει από τα βουνά και κάνει τα ρεύματα του ποταμού ακόμα πιο επικίνδυνα και γρήγορα. 11 άνθρωποι πέθαναν στους ποταμούς του Κολοράντο το 2016, 9 το 2015 και 14 το 2014, σύμφωνα με το κανάλι Fox 31 Denver.

Τα όρια του δρόμου του «θανάτου», Γιούνγας, είναι γεμάτα με σταυρούς και μνημεία για ανθρώπους που πέθαναν εκεί ενώ τον διέσχιζαν. Ο δρόμος ήταν πολύ πιο επικίνδυνος όταν οι ποδηλάτες και τα αυτοκίνητα τον μοιράζονταν. Περίπου 200 με 300 οδηγοί πέθαιναν κάθε χρόνο, κάτι που έκανε τον δρόμο να θεωρείται ως ο πιο επικίνδυνος του κόσμου. Όταν τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά μετακινήθηκαν σε έναν νέο, λιγότερο επικίνδυνο δρόμο, ο αριθμός των νεκρών μειώθηκε. Βέβαια, παράτολμοι ποδηλάτες εξακολουθούν να τον διασχίζουν. Περίπου 22 ποδηλάτες έχουν πεθάνει στον συγκεκριμένο δρόμο από το 1998.

Περίπου 12 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο στο Γκραν Κάνυον. Δύο άνθρωποι πέθαναν εκεί τον Μάρτιο του 2019. Εκπρόσωπος του πάρκου είπε ότι περίπου 12 άνθρωποι πεθαίνουν στο Γκραν Κάνυον κάθε χρόνο. Κατά μέσο όρο, δύο ή τρεις από αυτούς τους θανάτους οφείλονται σε πτώσεις. Άλλες αιτίες θανάτου περιλαμβάνουν ιατρικά προβλήματα, θερμότητα, πνιγμό, τροχαία ατυχήματα και αυτοκτονία.

Δεν είναι εύκολη υπόθεση να ανέβει κάποιος το ψηλότερο βουνό του κόσμου. Η «ζώνη θανάτου» του βουνού Έβερεστ βρίσκεται στα πάνω από τα 7.9248 χλμ και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη εξαιτίας των χαμηλών επιπέδων οξυγόνου και ατμοσφαιρικής πίεσης. Η υψοφοβία μπορεί να είναι θανάσιμη για κάποιους, αλλά οι πιο συνηθισμένες αιτίες θανάτου στο βουνό είναι οι χιονοστιβάδες και οι πτώσεις. Πάνω από 300 άνθρωποι έχουν πεθάνει σκαρφαλώνοντας στο βουνό Έβερεστ. Τον Μάιο, ο υπερπληθυσμός στο βουνό είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον 11 ατόμων σε μία εβδομάδα.