Τα νέα έργα του πρότζεκτ «Enter» διαθέσιμα στον ιστότοπο του Ιδρύματος Ωνάση

Από τη Λάλκα της ορεινής Ναυπακτίας στη σιδηροδρομική γραμμή 7 της Νέας Υόρκης, ένα μοναχικό adventure game, η ανθρώπινη συμφιλίωση με τη βία της φύσης, μία συνομιλία με τον εσωτερικό εαυτό μας, το cocooning, η δουλειά τον καιρό της καραντίνας, τα πέλματά μας, ένα ποίημα «εξαίσιου πτώματος», ένα τραγούδι που ξορκίζει τη θλίψη την άνοιξη του κορονοϊού. Από σήμερα, Δευτέρα 18 Μαΐου, τα νέα έργα του πρότζεκτ «Enter» είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο του Ιδρύματος Ωνάση (onassis.org/enter.), όπου καλλιτέχνες από όλον τον κόσμο παρουσιάζουν τις ετερόκλητες δημιουργίες τους που προέκυψαν μέσα από τη καραντίνα.

Το πρότζεκτ «Enter» της Στέγης και του Onassis USA έφερε από τις 24 Απριλίου αναθέσεις νέων έργων σε καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που αποτυπώνουν και σχολιάζουν το πανδηµικό σήμερα. Τα έργα έχουν δημιουργηθεί μέσα σε 120 ώρες.

Από σήμερα (18/5) μας υποδέχονται: Η Λένα Κιτσοπούλου που, σε υψόμετρο 1.400 μ., συνειδητοποιεί πολλά για την επιβίωση του ανθρώπου μέσα σε ένα ζοφερό παγκόσμιο σύστημα («Λάλκα»), η Μαρία Παπαδημητρίου με μία παρωδία της μοναξιάς και της απομόνωσης («Alter Ego») και οι RootlessRoot που εξηγούν πώς τα πέλματα μπορούν να δαμάσουν τα πάντα («Τα πέλματά μας»).

Μόλις έκλεισαν τα θέατρα, η Λένα Κιτσοπούλου έφυγε από την Αθήνα. Για το «ENTER» ετοίμασε μία μικρού μήκους ταινία από την καθημερινότητά της στον οικισμό Λάλκα, όπου τα ένστικτα ανθρώπου και ζώου ζουν απελευθερωμένα και σε αρμονία με τη φύση τους. Η ίδια αναφέρει: «Με το πρότζεκτ αυτό θέλω να μιλήσω για το δικαίωμα του ανθρώπου να αφήνει τον χρόνο να κυλάει χωρίς την έπαρσή του να πράττει όλη την ώρα καλοσύνες και σπουδαία έργα. Η ζωή δεν είναι φόβος και πανικός, ούτε ένα μηνιάτικο που χωρίς αυτό πεθαίνεις. Η ζωή είναι αέρας που πρέπει να τον αφήνεις να σε πηγαίνει και όχι να τον υποτιμάς. Το πρότζεκτ αυτό προτείνει να αγαπήσουμε τα ένστικτά μας, να τα γιορτάσουμε, τουλάχιστον να μην τα καταπιέζουμε άλλο στον βωμό μίας δήθεν πολιτισμένης και ανελεύθερης ζωής». «Ο Covid-19 είναι για μένα μία ευκαιρία να συνεχίσω κουβαλώντας πάνω μου μία πολύ σημαντική εμπειρία, η οποία με κάνει πλέον να θέλω να αλλάξω το πριν μου και όχι να θέλω αγωνιωδώς να επιστρέψω σε αυτό».

Το έργο «Alter Ego», που ετοίμασε η Μαρία Παπαδημητρίου για το «ENTER», είναι, όπως σημειώνει η καλλιτέχνης, «μία συνομιλία με τον εσωτερικό εαυτό μου, καθώς με κοιτάζει να κρατώ δύο ψαλίδια και να κόβω αργά αργά τα μαλλιά μου. Άλλες φορές με ενθαρρύνει κι άλλοτε πάλι επιχειρεί να με σταματήσει. Είναι ουσιαστικά μία παρωδία της μοναξιάς και της απομόνωσης, καθώς και το υπαρξιακό κενό που πηγάζει από την παρούσα κατάσταση».

Στο τρίτο και τελευταίο βίντεο της σειράς που ετοίμασαν οι RootlessRoot (Λίντα Καπετανέα και Jozef Frucek ) για το «ENTER», παρουσιάζουν τις βασικές αρχές της πρακτικής Fighting Monkey, την οποία διδάσκουν ανά τον κόσμο.

Το πρόγραμμα αναθέσεων από το Onassis USA επιμελήθηκε για την 4η εβδομάδα το Queens Museum, το οποίο εδρεύει στο Κουίνς, την περιοχή που επλήγη περισσότερο στην πολιτεία της Νέας Υόρκης. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει το συνεργατικό ηχητικό πρότζεκτ «QUEENSBOUND» με τους ποιητές Nadia Q. Ahmad, Rosebud Ben-Oni, Pichchenda Bao, Nana Brew-Hammond, Jared Harel, Abeer Y. Hoque, Joseph O. Legaspi, Robert Ostrom, KC Trommer να δημιουργούν ένα ποίημα «εξαίσιου πτώματος» («In the here and now»), τη Samita Sinha με ένα τραγούδι-ξόρκι της θλίψης («Into the day»), τον Frisly Soberanis με ένα σχόλιο για την εργασία εν καιρώ καραντίνας («Forces of a city #1»), την Alina Tenser και τον Gabo Camnitzer με μία παρατήρηση για την αλλαγή της χωρικής αντίληψης εν μέσω κορονοϊού («A Compass for the House Door») και την Xin Liu με ένα βιντεοπαιχνίδι για την εποχή αυτοαπομόνωσης, που θα σας φανεί πολύ οικείο («Sleepwalk»).

Διατίθενται, ήδη, έργα των: Isabella Rossellini & Paul Magid, Ziad Antar, Εύης Καλογηροπούλου, Kareem Kalokoh, Κωστή Σταφυλάκη & Τεό Τριανταφυλλίδη & Αλέξη Φιδετζή, Akira Takayama, Risa Puno & Avi Dobkin, Ηλία Αδάμ, Σίμου Κακάλα, Δημήτρη Καραντζά, Βασίλη Κεκάτου, Στέφανου Τσιβόπουλου, Ευθύμη Φιλίππου, Αντώνη Φωνιαδάκη, 600 HIGHWAYMEN, Maria Antelman, Kimberly Bartosik, Annie Dorsen, Emily Johnson, Kathryn Hamilton (Sister Sylvester), Radiohole, RootlessRoot.

Τις επόμενες μέρες θα προστεθούν νέα πρωτότυπα έργα, από τους Daniel Wetzel, Έφη Μπίρμπα και Άρη Σερβετάλη, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Γιάννη Μανταφούνη, Γιώργο Ζώη, ενώ η λίστα συνεχώς μεγαλώνει. Ο καθένας μόνος του, αλλά τελικά όλοι μαζί, δημιουργούν μία σειρά έργων που διακτινίζονται από το δικό τους στο δικό μας σαλόνι, διαμηνύοντας έτσι πως η τέχνη δεν σταματά ποτέ, όποιοι και αν είναι οι περιορισμοί.