Τα εξοπλιστικά των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και η προσπάθεια εκσυγχρονισμού

Η αγορά των τριών φρεγατών FDI HΝ ή Belharra όπως επιθυμούν να τις αποκαλούν κάποιοι και η μία μοίρα μαχητικών Rafale, δεν είναι οι μόνες αγορές για τις Ένοπλες Δυνάμεις.

Η Ελλάδα, σε μια παγκόσμια φρενίτιδα εξοπλισμών σύγχρονης τεχνολογίας, επιθυμεί την αγορά και άλλων οπλικών συστημάτων κυρίως για να αντικαταστήσει τα παλιά, να συμπληρώσει κενά και να ενταχθεί στις σύγχρονες τεχνολογίες.

Γράφει ο Χρήστος Καρδαμπίκης

Η πρώτη μεγάλη κίνηση ήταν η αναβάθμιση 84 F-16 της ΠΑ σε V, και των P-3 του ΠΝ με την προηγούμενη κυβέρνηση, ενώ με τη τωρινή κυβέρνηση υπήρξαν οι συμφωνίες για τα 24 Rafale και τις τρεις FDI HN. Οι ανάγκες κυρίως για σύγχρονα μέσα στις ΕΔ είναι μεγάλες, ειδικά μετά από μια περίοδο κρίσης που δεν έγιναν ουσιαστικές ενέργειες. Η Ελλάδα κινείται βασικά προς την άμεση απόκτηση υλικού που βρίσκεται σε υπηρεσία και που πρόκειται να αποδεσμευτεί σύντομα από συμμαχικές χώρες.

Πολεμική Αεροπορία

Σε επίπεδο απόκτησης μαχητικών, μετά τα Rafale που τα πρώτα θα βρίσκονται στην Ελλάδα στις αρχές του 2022, η ΠΑ κινείται προς την απόκτηση μιας μοίρας F-35 μεταχειρισμένων και καινούριων, αλλά υπάρχει στο τραπέζι και η αγορά μίας ακόμη μοίρας Rafale.

Στην αεροπορική εκπαίδευση βρέθηκε λύση, με την αγορά των P2002-JF και την ενοικίαση των ισραηλινών αεροσκαφών, ενώ προωθείται λύση και για τα μεταγωγικά.

Υπάρχει βέβαια πάντα και η πρόθεση για αγορά ενός ιπτάμενου τάνκερ από αυτά που θα αποσύρουν οι ΗΠΑ, αλλά δεν φαίνεται να γίνεται άμεσα.

Πολεμικό Ναυτικό

Με την απόκτηση των τριών FDI HN δεν καλύπτονται οι ανάγκες του ΠΝ, καθώς πρέπει να αποσυρθούν οι φρεγάτες S και να εισέλθουν νέα πλοία, για να διατηρηθούν οι ανάγκες της μοίρας φρεγατών.

Έτσι με δεδομένο ότι η Ελλάδα εκτός απροόπτου θα εισέλθει στο πρόγραμμα των FFG (X), θα πρέπει να βρει πλοία για τις S που σταδιακά θα αποσύρονται.

Στο πλαίσιο αυτό εστάλη LOI (Letter of Interest) στην Ολλανδία για τις δύο φρεγάτες τύπου Μ από το βασιλικό ναυτικό τις van Amstel και van Speijk οι οποίες βέβαια αναμένεται να αποσυρθούν μετά το 2024, και υπάρχει ενδιαφέρον για δύο ίδιου τύπου από το Βέλγιο τις Karel Dorman (Leopold I) και Willem van der Zaan (Louise-Marie).

Παράλληλα η Ελλάδα θέλει από την Ολλανδία και έξι ναρκοθηρευτικά τύπου Alkmaar.

Επίσης, έρχονται στην Ελλάδα τα ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα MH-60R (ROMEO) ενώ αναζητούνται και UAV για το ΠΝ.

Πρόσφατα ξεκίνησε και το σήριαλ “κορβέτα” αφού ολοκληρώθηκε το σήριαλ “φρεγάτα”, με υποψήφιες τις Gowind από τη Γαλλία, τις Sigma 10514 από την Ολλανδία και τις DOHA από την Ιταλία. Επισημαίνεται ότι οι Ιταλοί πήραν τα ναυπηγεία Ελευσίνας, ενδεχομένως να τους δίνει προβάδισμα, αλλά είναι και αυτοί που συμμετέχουν στις FFG με βάση την ιταλική FREMM.

Στρατός Ξηράς

Ο Στρατός ξηράς μπορεί φαίνεται ριγμένος αν συγκριθεί με βάση τους αλλους κλάδους, αλλά και στο ΓΕΣ έχουν ξεκινήσει να κάνουν υπολογισμούς. Έρχονται τα 1200 M1117 Guardian, ενώ επί τάπητος βρίσκονται μετά την απόκτηση των Spike NLOS η αναβάθμιση των βλημμάτων των RM-70 και στα ελικόπτερα της αεροπορίας στρατού, αρχικά στα Apache με την αγορά 9 και αναβάθμιση άλλων 9 σε ΑΗ-64Ε, ενώ μελετάται και η αναβάθμιση Chinook και Kiowa.

Οι ανάγκες είναι μεγάλες ειδικά σε νέα συστήματα και κυρίως σε drones αλλά και σε βασικά συστήματα, τα οποία είναι πιο σύνθετα και πιο ανεπτυγμένα τεχνολογικά και υψηλού κόστους. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να ενταχθεί η αμυντική βιομηχανία στην παραγωγή σύγχρονων συστημάτων τα οποία θα μπορεί και να εξάγει. Και κυρίως στο ναυπηγικό τομέα, σε μη επανδρωμένα και σε πυραυλικά συστήματα.