Συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο

Η μετατόπιση του κέντρου βάρους της αμερικανικής στρατηγικής στον Ειρηνικό και κυρίως στην Κίνα, αλλά και η αμφισβήτηση του status quo από την Τουρκία η οποία επιθυμεί να αναρριχηθεί ταχέως στο διεθνές σύστημα, έφερε μεγάλη συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο. Μάλιστα,  όσο περνάει ο καιρός όλο και περισσότερες δυνάμεις εμφανίζονται ή επανεμφανίζονται στην περιοχή.

Γράφει ο Χρήστος Καρδαμπίκης

Η τουρκική προκλητικότητα και η διείσδυσή της στην Αφρική και κυρίως στη Λιβύη, έφερε τη Γαλλία να δραστηριοποιείται έντονα και να συνάπτει στρατιωτικές συνεργασίες με Ελλάδα και Κύπρο, ενώ στη Μεγαλόνησο προχώρησε στη δημιουργία Βάσης στο Μαρί.

Από την πλευρά της η Τουρκία έχει επεκταθεί στις γειτονικές της χώρες, Συρία, Ιράκ και έχει εισβάλει στην Κύπρο από το 1974, ενώ παράλληλα στηρίζει τη Χαμάς στην Παλαιστίνη, τους Αδερφούς Μουσουλμάνους στην Αίγυπτο και γενικά φαίνεται να έχει παρουσία σε όλη τη Βόρεια Αφρική. Την ίδια ώρα η γείτονα χώρα έχει αναπτύξει οικονομικές και στρατιωτικές δυνάμεις με το Κατάρ. Παράλληλα, αξίζει να σημειωθεί πως οι σχέσεις της Τουρκίας με το Αζερμπαϊτζάν έχουν χαρακτηριστεί ως αδελφικές, ενώ εξίσου άριστες σχέσεις έχει με το Πακιστάν.

Το Ισραήλ, σύμμαχος και φίλος χώρα της Ελλάδας, έχει ερείσματα στο Αζερμπαϊτζάν λόγω Ιράν και έχει συνάψει συμμαχία με τη χώρα μας και τη Κύπρο σε μια στρατηγική, ενεργειακή και στρατιωτική συνεργασία υπό την ομπρέλα του ισχυρού μας σύμμαχου, τις ΗΠΑ.

Την ίδια ώρα, η Ελλάδα με την Λευκωσία και το Κάϊρο φαίνεται πως έχουν ευθυγραμμιστεί στον οικονομικό, ενεργειακό και στρατιωτικό τομέα, με αποτέλεσμα να δημιουργείται κατά αυτό το τρόπο μία ασπίδα προστασίας στην Αν. Μεσόγειο, καθώς και η Αίγυπτος του προέδρου Σίσι, που ουσιαστικά πήρε την εξουσία από τους Αδερφούς Μουσουλμάνους και την οδήγησε σε ανάπτυξη και ηρεμία, βλέπει αρνητικά τις τουρκικές οθωμανικές επεκτάσεις.

Η χώρα μας βρισκόμενη σε έναν διαρκή αγώνα πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, με σκοπό να προστατεύσει τα συμφέροντά της, ανέπτυξε επίσης στρατηγικές σχέσεις με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία ,ενώ συμμετέχει σε στρατιωτικές ασκήσεις με τις χώρες αυτές, τόσο στον ελλαδικό χώρο όσο και στο έδαφος τους.

Στις χώρες αυτές προστέθηκε και Γαλλία η οποία έχει κάνει αισθητή τη στρατιωτική της παρουσία τόσο με στρατιωτικές ασκήσεις όσο και με συνεργασίες.

Χαρακτηριστική του συνεχώς αυξανόμενου ενδιαφέροντος για την ανατολική Μεσόγειο είναι η άσκηση Blue Flaf 2021 που διεξήχθη στο Ισραήλ και στη οποία έλαβαν μέρος αεροσκάφη από τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Βρετανία, τη Γαλλία, την Ινδία, την Ελλάδα , τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Ινδία για πρώτη φορά εμφανίζεται στην περιοχή, με τη χώρα να συσφίγγει σχέσεις κυρίως με Ελλάδα και Ισραήλ και θα κάνει όλο και πιο έντονη την παρουσία της όσο εμφανίζεται και το Πακιστάν στην ανατολική Μεσόγειο.

Φυσικά οι ΗΠΑ μπορεί να μετατόπισαν την στρατηγική τους στον Ειρηνικό βλέποντας την  Κίνα, όμως διατηρούν δυνάμεις στην περιοχή. Χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο στην Ελλάδα αύξησαν την παρουσία τους σε πέντε περιοχές.

Η Ρωσία έχει κατέβει και αυτή στην περιοχή αυξάνοντας την παρουσία της στη Συρία, όπου έσωσε τον Άσαντ, ενώ έχει εμπλοκή και στη Λιβύη και προσφάτως στην υποσαχάρια Αφρική.

Το Ιράν είναι και αυτό παρόν στη Συρία και στο Λίβανο μέσω της Χεσμπολάχ και γενικά όπου υπάρχουν σιιτικοί πληθυσμοί.

Η Κίνα βρίσκεται και εκείνη στην περιοχή κυρίως με αιχμή του δόρατος τις οικονομικές επενδύσεις, αλλά ακόμη δεν έχει αποφασίσει αν θα γίνει αποκλειστικά ναυτική δύναμη όπως το επιχειρεί ή θα επιδιώξει τους δρόμους του μεταξιού. Μπορεί βέβαια να επενδύσει και στα δύο.

Έτσι βρίσκεται σε εξέλιξη μια στρατηγική παρτίδα σκάκι, όπου η Τουρκία προσπαθεί να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων, ελέω των ιμπεριαλιστικών και επεκτατικών βλέψεών της, οι οποίες βέβαια μπορεί να έχουν γιγαντωθεί με την παρουσία του Ρ.Τ.Ερντογάν στην εξουσία, αλλά δεν πρόκειται να σταματήσουν.

Ακόμη και αν αναγκαστεί να κάνει ένα βήμα πίσω, η Τουρκία στη πρώτη ευκαιρία θα επιχειρήσει να αναρριχηθεί. Η εισβολή σε ξένες χώρες (Κύπρο, Ιράκ, Συρία, Ναγκόρνο Καραμπάχ και Λιβύη) με διάφορα προσχήματα δείχνει ότι δε θα περιοριστεί στρατιωτικά. Για το λόγο αυτό συνάπτει στρατιωτικές-βιομηχανικές συνεργασίες με χώρες όπως το Πακιστάν και την Ουκρανία για την απόκτηση τεχνογνωσίας.

Επίσης η διείσδυση σχεδόν σε όλες τις χώρες της Αφρικής μέσω του Ισλάμ, των επενδύσεων και της στρατιωτικής συνεργασίας (σε αυτή τη φάση με την παροχή κυρίως εκπαίδευσης) και εδραίωσης της τουρκικής προπαγάνδας που στηρίζεται σε αυθαίρετες νομικίστικες ερμηνείες του διεθνούς δικαίου – όπου τη βολεύει – αλλά με ιστορικά ψεύδη και παρερμηνείες δείχνει ότι η Άγκυρα ετοιμάζει ένα μεγαλόπνοο σχέδιο με αλματώδη άνοδο της θέση της στο διεθνές σύστημα στο μέλλον.

Ειδικά στο κομμάτι της soft power και της προπαγάνδας μέσω των ΜΜΕ, η Τουρκία έχει επενδύσει δισεκατομμύρια δολάρια σε τηλεοπτικές σειρές μέσω πλατφορμών streaming  όπου παρερμηνεύοντας την ιστορία δημιουργούν κλίμα για την ανάπτυξη των επεκτατικών επιδιώξεών της.

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα