Stratfor: Νέα ελληνική κρίση θα έθετε σε κίνδυνο την Ευρωζώνη

Από καθαρά οικονομική πλευρά, οι κίνδυνοι που σχετίζονται με την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη είναι σήμερα περιορισμένοι σε σύγκριση με πριν από τρία χρόνια, εν μέρει εξαιτίας του γεγονότος ότι το ελληνικό χρέος είναι στα χέρια του επίσημου τομέα. Αυτό επισημαίνει το Stratfor σε ανάλυσή του για τη μεταμνημονιακή εποχή στην Ελλάδα.

«Όμως μία νέα ελληνική κρίση θα προκαλούσε περισσότερες πολιτικές διαφωνίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς η παροχή βοήθειας προς την Ελλάδα είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα που θα δημιουργούσε ερωτηματικά για τη συνέχεια της Ευρωζώνης», αναφέρει το ινστιτούτο γεωπολιτικών μελετών.

Στην ανάλυση σημειώνεται η έγκριση της δόσης των 5,7 δισ. ευρώ καθώς και η πρόθεση των πιστωτών της Ελλάδας να ξεκινήσουν συζητήσεις για την ελάφρυνση του χρέους, σε μία διαδικασία κατά την οποία οι πληρωμές ενδεχομένως θα συνδεθούν με την οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας, ενώ είναι πιθανό να επιστραφούν και τα κέρδη της ΕΚΤ από τα ελληνικά ομόλογα.

Το Stratfor, επίσης, τονίζει ότι οι σχέσεις μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών έχουν βελτιωθεί σημαντικά από την εποχή των μεγάλων εντάσεων στα μέσα του 2015, όταν η χώρα βρισκόταν με το ένα πόδι στην έξοδο από την Ευρωζώνη. Αυτό συνέβη εξαιτίας ενός συνδυασμού παραγόντων, όπως η απόφαση της Αθήνας να δεχθεί ένα τρίτο μνημόνιο και η δέσμευση των Ευρωπαίων να κρατήσουν την Ελλάδα στη νομισματική ένωση.

Στους μήνες που απομένουν μέχρι το τέλος του μνημονίου η βασική πρόκληση για την Ελλάδα είναι να διαπραγματευτεί μία ομαλή μετάβαση με τους πιστωτές και παράλληλα να κρατήσει τις κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις σε φυσιολογικά επίπεδα. Η Αθήνα επιθυμεί να δώσει τέλος στην εξωτερική εποπτεία καθώς η μεταμνημονιακή εποπτεία είναι μία εξέλιξη που δεν ευχαριστεί τους ψηφοφόρους και θα είναι δύσκολη για τον κυβερνητικό συνασπισμό. Παρ’ όλα αυτά, οι πιστωτές θα απαιτήσουν να υπάρχει ένας βαθμός εποπτείας καθώς υπάρχει ο φόβος η Ελλάδα να πάρει πίσω τις μεταρρυθμίσεις που έχει δεσμευτεί να εφαρμόσει.

Μετά το τέλος του μνημονίου, η Ελλάδα θα πρέπει να εστιάσει στον εκσυγχρονισμό της οικονομίας και στη βιώσιμη ανάπτυξη. Και επειδή τα μνημόνια περιείχαν σε μεγάλο ποσοστό δημοσιονομική προσαρμογή με αυξήσεις φόρων και μειώσεις μισθών και συντάξεων και όχι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, η ελληνική οικονομία δεν έχει δει μεγάλη «απελευθέρωση». Το γεγονός αυτό δημιουργεί ένα δίλημμα για τους μελλοντικούς ηγέτες της Ελλάδας και της Ευρώπης. Χωρίς πίεση από την Ε.Ε., οι ελληνικές κυβερνήσεις μπορεί να εγκαταλείψουν τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια ή και να επιστρέψουν στις λαϊκίστικες και ψηφοθηρικές πολιτικές που συνέβαλαν στο ξέσπασμα της κρίσης. Όμως αν υπάρχει μεγάλη πίεση από την Ευρώπη, τότε υπάρχει κίνδυνος να εμφανιστούν νέα ρεύματα εθνικιστών και αντιευρωπαϊστών στη χώρα.