Το πρωί της Δευτέρας, τα διεθνή μέσα ενημέρωσης αναφέρονταν στην μεσολαβητική προσπάθεια του Γάλλου προέδρου Μακρόν και στην ενδεχόμενη Σύνοδο Κορυφής για το Ουκρανικό, με την συμμετοχή τόσο του Αμερικανού προέδρου, όσο και του Ρώσου ομολόγου του. Οι τίτλοι ειδήσεων μιλούσαν για «παράθυρο διαλόγου στην διπλωματία» και «συνέχιση του διαλόγου». Όμως, όλα αυτά άλλαξαν μετά το διάγγελμα του Βλαντιμίρ Πούτιν, το οποίο, αναμφισβήτητα, θα αποτελέσει σημείο αναφοράς στην ευρωπαϊκή ιστορία.
Σε αυτό το διάγγελμα, το οποίο ήταν ένα κανονικό μάθημα νεότερης ευρωπαϊκής ιστορίας, ο Πούτιν (με “ωμή” ρητορική) ούτε λίγο-ούτε πολύ ξεκαθάρισε ότι διακύβευμα δεν είναι πλέον η αποτροπή ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, ούτε οι Συμφωνίες του Μινσκ που προέβλεπαν ευρεία αυτονομία στο Ντονέσκ και στο Λουγκάνσκ, αλλά η ίδια η ύπαρξη του ουκρανικού κράτους.
Ο Ρώσος πρόεδρος ουσιαστικά χαρακτήρισε την Ουκρανία “τεχνητό κράτος” της σοβιετικής περιόδου, ένα “ιστορικό λάθος” των Μπολσεβίκων. Μία ρητορική που είχε χρησιμοποιήσει και τον Μάρτιο του 2014, σχολιάζοντας το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που είχε αποδώσει την Κριμαία στην Ρωσία: «ήταν οι Μπολσεβίκοι που είχαν αποδώσει την Κριμαία στην Δημοκρατία της Ουκρανίας, πράξη για την οποία θα κριθούν από τον Θεό»!
Σίγουρα υπάρχει το πολιτικό παράδοξο, ο πρόεδρος Πούτιν να αναγνωρίζει την ανεξαρτησία του Ντονμπάς, επικυρώνοντας σχετικό ψήφισμα της ρωσικής Δούμας που έχει καταθέσει προηγουμένως το… Κομμουνιστικό Κόμμα. Να σημειωθεί πως το Κομμουνιστικό Κόμμα αποτελεί την αξιωματική αντιπολίτευση στην Ρωσία και επικρίνει από τα… δεξιά τον Πούτιν!
Πάντως, αρκεί να συγκρίνουμε το διάγγελμα Πούτιν με τα αλλεπάλληλα διαγγέλματα του μάλλον αιφνιδιασμένου Τζο Μπάιντεν, ο οποίος έπειτα από το φιάσκο της αμερικανικής αποχώρησης από το Αφγανιστάν, έχει τώρα να διαχειριστεί και μία νέα ταπείνωση στην Ουκρανία. Όσον αφορά την αποτελεσματικότητα των κυρώσεων που ανακοίνωσε, θυμίζουν τις προσδοκίες της κυβέρνησης Ομπάμα που έβλεπαν ένα… νέο Αφγανιστάν στην ρωσική επέμβαση στην Συρία το 2014, για να διαψευστούν παταγωδώς!
Όχι ότι άλλοι δυτικοί ηγέτες πάνε πίσω, με πιο τραγελαφικό παράδειγμα τον Βρετανό πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον, που επιδιώκει ρόλο επίδοξου “αντιρώσου σταυροφόρου” για να επιβάλλει τελικώς κυρώσεις σε… λάθος τράπεζα! Προηγουμένως είχε διασυρθεί η Βρετανίδα υπουργός Εξωτερικών, εμφανιζόμενη να μην γνωρίζει αν ανήκει στην ρωσική επικράτεια το… Ροστόφ!
Ουσιαστικά, έχουμε μία επανάληψη της εισβολής του 2008 στην Γεωργία, με την μόνη διαφορά ότι αυτή γίνεται επί το… υβριδικότερον και όχι (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) με μία μεγάλη στρατιωτική κινητοποίηση, όπως τότε. Θυμόμαστε πως η επέμβαση του ρωσικού στρατού το 2008 είχε τα εξής αποτελέσματα: Την “ταφόπλακα” της ένταξης της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ, την ταπείνωση της τότε φιλοδυτικής κυβέρνησης Σαακσβίλι και την μονομερή αναγνώριση των ρωσόφωνων επαρχιών της Οσετίας και της Αμπχαζίας από την Ρωσία (και κάποιος συμμάχους της, όπως την Συρία του Άσαντ).
Το ίδιο συμβαίνει και στην Ουκρανία σήμερα, με την διαφορά ότι δεν έπεσε… πυροβολισμός χάρη στην τέχνη του υβριδικού πολέμου, που ειδικεύεται η Μόσχα από το 2014 στην Ουκρανία (είναι χαρακτηριστικό πως η Μόσχα ακόμα και σήμερα ισχυρίζεται πως τότε δεν είχε επέμβει “καθόλου” στην Ουκρανία).
Αυτός περιλαμβάνει την προπαγάνδα των ρωσικών ΜΜΕ και social media και την εργαλειοποίηση των ρωσικών πληθυσμών, στην οποία βάζουν το χέρι τους τα περίφημα “μικρά πράσινα ανθρωπάκια”, δηλαδή οι Ρώσοι στρατιώτες, χωρίς διακριτικά, που είναι κοινό μυστικό πως εδώ και χρόνια δρουν στο Ντονμπάς (από κοινού με στρατεύματα που συγκεντρώνει η Ρωσία στα ρωσοουκρανικά σύνορα).
Όμως ο κλιμακούμενος υβριδικός πόλεμος της Μόσχας αναπόφευκτα φέρνει σε δύσκολη θέση τις χώρες που επεδίωκαν ισορροπημένες σχέσεις με την Μόσχα: την Γαλλία που έχει ένα δίκιο να είναι “χολωμένη” από το ρωσικό “άδειασμα” της διπλωματικής πρωτοβουλίας Μακρόν, αλλά και την Γερμανία, όπως έδειξαν οι εξελίξεις με το “πάγωμα” του ρωσογερμανικού αγωγού Nord Stream 2. Όσον αφορά την αναθέρμανση των ελληνορωσικών σχέσεων που προσδοκούσε η Αθήνα, αυτή μάλλον θα περιμένει. Αρκεί να δούμε τις δηλώσεις του πρωθυπουργού που μίλησε με σκληρότητα κατά της Ρωσίας.