Στις 22 Δεκεμβρίου του 1989 πεθαίνει ο Samuel Beckett

Ο Samuel Beckett υπήρξε ο ίσως σημαντικότερος θεατρικός συγγραφέας του λεγόμενου “Θεάτρου του Παραλόγου” (μαζί με τους  Harlold Pinter, Eugene Ionesko και Luingi Pirandello) στο οποίο οποιαδήποτε συμβατική έννοια του ρεαλισμού καταργείται και ο χώρος, ο χρόνος, τα πρόσωπα και οι καταστάσεις βουτούν σε σουρεαλιστικά ή και ντανταιστικά σχεδόν μονοπάτια προκειμένου να αποδώσουν το νόημά τους. Ξεκινώντας με σπουδές στα γαλλικά, ιταλικά και αγγλικά, δούλεψε ως καθηγητής στο Παρίσι όπου και γνωρίστηκε με τον συγγραφέα James Joyce, συνάντηση η οποί θα τον επηρέαζε πολύ στο μετέπειτα συγγραφικό του έργο. Αφού παραιτήθηκε από τη θέση του, ταξίδεψε για αρκετά χρόνια στην Ευρώπη, ενώ συμμετείχε και στη Γαλλική Αντίσταση κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1945 επιστρέφει στο Δουβλίνο.

Ο Beckett μέσα από το έργο του κατάφερε να χτίσει ολόκληρη την κοσμοθεωρία του: για τον Beckett το θεατρικό σανίδι και κυρίως η χρήση της γλώσσας είναι το βήμα για να αποδείξει τη ματαιότητα και το παράλογο της ίδιας της ανθρώπινης φύσης. Η ίδια η ύπαρξή μας δεν έχει κανένα απολύτως νόημα γι’ αυτό πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με μια ελαφρότητα και ένα χιούμορ και ο συγγραφέας κατακεραυνώνει την ορθολογικότητα και τη σοβαροφάνεια θέτοντας ως βασικό μέσο της δημιουργίας του την αποδόμηση της γλώσσας, του κατ’ εξοχίν ορθολογικού συστήματος. Γνωστότερο έργο του είναι το “Περιμένοντας τον Γκοντό”, μία σουρεαλιστική μινιμαλιστική αντι-περιπλάνηση δύο φίλων που περιμένουν αιωνίως τον άγωστης φύσεως Γκοντό. Η κοσμοθεωρία του εξαπλώνεται πλήρως όχι μόνο στο συγκεκριμένο έργο, αλλά και σε άλλα γωστά του έργα όπως “Ευτυχισμένες μέρες”, “Το τέλος του παιχνιδιού” και “Η τελευταία μαγνητοταινία του Κραμπ”. Έγραφε τα περισσότερα έργα του στα γαλλικά και τα μετέφραζε ύστερα μόνος του στα αγγλικά.

Ο Beckett πέρα από τα θεατρικά έργα έγραψε και λογοτεχνικά (το “Μερσιέ και Καμιέ” θυμίζει πολύ το “Περιμένοντας τον Γκοντο”) αλλά και τηλεοπτικά θεατρικά έργα, ενώ έγραψε και το σενάριο για την μηκρού μήκους ταινία “Film”(1965) με πρωταγωνιστή τον Buster Keaton στον τελευταίο ρόλο της καριέρας του. Το 1969 κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας.