Σε αθέμιτες πιέσεις υπέρ Κίνας εμπλέκουν τη διευθύντρια του ΔΝΤ

Μείζον πρόβλημα έχει προκύψει στους κόλπους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αφότου έγινε γνωστό ότι η νυν γενική διευθύντρια Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα, μεταξύ άλλων, κατηγορείται πως σε ετήσια έκθεση για τις συνθήκες επιχειρείν του αδελφού οργανισμού, της Παγκόσμιας Τράπεζας (Π.Τ.) είχε ασκήσει «αδικαιολόγητες πιέσεις», ώστε να λάβει βελτιωμένη κατάταξη η Κίνα. Πρόκειται για την έκθεση «Doing Business», στην οποία αναλύεται το επενδυτικό κλίμα κάθε χώρας και η παρατυπία, την οποία διαπίστωσε η Π.Τ., αφορούσε την έκδοση του 2018 (με στοιχεία του 2017). Η Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα, η οποία τότε διατελούσε διευθύνουσα σύμβουλος της τελευταίας, αρνείται εξ ολοκλήρου όσα της προσάπτουν.

Η Παγκόσμια Τράπεζα από μέρους της αποφάσισε τη διακοπή της έκδοσης, αφότου μετά εσωτερικό έλεγχο ανέκυψαν τα εν λόγω θέματα δεοντολογίας, που αφορούν νυν και πρώην στελέχη της. Η έρευνα διεξήχθη από τη νομική εταιρεία WilmerHale η οποία, στη δική της έκθεση, αναφέρει ότι ασκήθηκαν «άμεσες και έμμεσες πιέσεις» από υψηλόβαθμα στελέχη στο γραφείο του τότε προέδρου της Παγκόσμιας Τράπεζας, του Αμερικανού Τζιμ Γιονγκ Κιμ, προκειμένου να αλλάξει η μεθοδολογία της έκθεσης «Doing Business», ώστε να βελτιωθεί η κατάταξη της Κίνας. Και πιθανότατα αυτό έγινε υπό τις οδηγίες του, ενώ η Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα καθώς και ένας υψηλόβαθμος σύμβουλος άσκησαν πιέσεις στους υπαλλήλους ώστε «να κάνουν συγκεκριμένες αλλαγές στα δεδομένα της Κίνας», σε μια περίοδο που η Παγκόσμια Τράπεζα ζητούσε τη στήριξη του Πεκίνου για μια μεγάλη αύξηση του κεφαλαίου της.

Τροποποιήσεις:

Ως αποτέλεσμα των αλλαγών η Κίνα εμφανίστηκε στην 78η θέση, έχοντας υπερπηδήσει επτά θέσεις σε σχέση με το αρχικό προσχέδιο της έκθεσης «Doing Business 2018». Η αξιολόγηση είχε να κάνει, γενικά μιλώντας, με το πόσο ευνοϊκές ή αντίξοες είναι οι συνθήκες για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες σε μία χώρα, τι φορολογία προβλέπεται και πόσο εύκολο είναι να συσταθεί νεοφυής εταιρεία εκεί. «Διαφωνώ εκ βάθρων με τα συμπεράσματα και την ερμηνεία που δόθηκαν από την έρευνα περί παρατυπιών σε ό,τι αφορά τον ρόλο μου στην έκθεση του 2018 για τις συνθήκες επιχειρείν», ανέφερε η κ. Γκεοργκίεβα. Αξίζει να αναφερθεί πως στην έρευνα της νομικής εταιρείας είχαν εντοπιστεί παρατυπίες και όσον αφορά τα δεδομένα για την κατάταξη της Σ. Αραβίας και του Αζερμπαϊτζάν στην έκθεση του 2020, αλλά δεν βρέθηκαν στοιχεία ότι στελέχη της Π.Τ. είχαν αναμειχθεί. Η κατηγορία που διατυπώνεται είναι απλά η τελευταία σε μια σειρά σκανδάλων γύρω από την εν λόγω έκθεση τα τελευταία χρόνια. Εξ ου και δεδομένης της αμφισβήτησης της μεθοδολογίας της, η Π.Τ. ανακοίνωσε τη διακοπή της. Βέβαια, όπως αναφέρει το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg, η ενδελεχής έρευνα για την Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα μόλις αρχίζει, ενώ το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ θεωρεί τις κατηγορίες σοβαρές. Υπ’ όψιν ότι η Ουάσιγκτον διατηρεί δικαίωμα αρνησικυρίας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στην Παγκόσμια Τράπεζα.

Η Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα ως διευθύνουσα της Π.Τ. δρούσε υπό τις οδηγίες του Τζιμ Γιονγκ Κιμ, ο οποίος τοποθετήθηκε από τον Μπαράκ Ομπάμα και για μεγάλο μέρος της θητείας του, συχνά από ανάγκη, εφάρμοζε γεωπολιτικές πρακτικές. Κοπίασε να οικοδομήσει σχέσεις με την Κίνα και το ανταγωνιστικό της Π.Τ. ίδρυμα της Ασιατικής Επενδυτικής Τραπέζης Υποδομών. Και η προσέγγιση δυσκόλευε, όσο ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ εδραίωνε περαιτέρω τη θέση της χώρας και οι διμερείς σινοαμερικανικές σχέσεις οξύνονταν. Ο νομπελίστας οικονομολόγος της Π.Τ. έως τις αρχές του 2018, Πολ Ρόμερ, δήλωσε σε συνέντευξή του στη Wall Street Journal ότι συχνά η Κίνα πίεζε το προσωπικό του διεθνούς οργανισμού να τροποποιήσει τα προσχέδια εκθέσεων. Με αφορμή αυτή την τοποθέτησή του ξεκίνησε η σχετική έρευνα. Τέλος, σημειώνεται πώς η Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα, η πρώτη επικεφαλής του ΔΝΤ από αναδυόμενη αγορά, αυτήν της Βουλγαρίας, είναι υπεύθυνη μιας ιστορικής επέκτασης των αποθεματικών του ΔΝΤ, αποσκοπώντας να συνδράμει τις χώρες-μέλη να διαχειριστούν το χρέος τους και την πανδημία. Ωστόσο, οι Ρεπουμπλικανοί στις ΗΠΑ επικρίνουν την κίνηση αυτή, η οποία αποζημιώνει χώρες με μη δημοκρατικό καθεστώς, όπως η Κίνα.