Πόλεμο «νεύρων» ξεκίνησε η Τουρκία, τεστάρει τα όρια της Ελλάδας

Η Τουρκία συνεχίζει απρόσκοπτα και χωρίς την παραμικρή παρέκκλιση, να εφαρμόζει κατά γράμμα όσα έχει προαναγγείλει αναφορικά με το πολυεπίπεδο πλέγμα διεκδικήσεών της στην Ανατολική Μεσόγειο. Η πρόκληση αυτή τη φορά, ξεπερνάει κάθε προηγούμενη, καθώς η Άγκυρα εκδηλώνει την έμπρακτη πρόθεσή της, να πραγματοποιήσει σεισμικές έρευνες εντός ελληνικών χωρικών υδάτων και της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.

Γράφει ο Νώντας Βλάχος

Η Τουρκία «τεντώνει το σχοινί» των προκλήσεων, επιδιώκοντας να τεστάρει τις αντιδράσεις αλλά και τα όρια της Ελλάδας. Η Αθήνα έχει καταστήσει σαφές προς κάθε κατεύθυνση, ότι ενέργειες όπως αυτή που ετοιμάζει η Άγκυρα νοτίως του Καστελόριζου, παραβιάζουν τις «κόκκινες γραμμές» της και ως εκ τούτου οι απαντήσεις της θα έχουν διαφορετικό χαρακτήρα, σε σχέση με το παρελθόν.

Προφανώς και αυτό σημαίνει ότι εάν οι συνθήκες το απαιτήσουν, θα γίνει χρήση και στρατιωτικών μέσων, προκειμένου να μην επιτραπεί η είσοδος του τουρκικού ερευνητικού σκάφους Oruc Reis στην ελληνική θαλάσσια περιοχή, την οποία η Άγκυρα έχει δεσμεύσει για έρευνες έως τις 2 Αυγούστου. Μέχρι και σήμερα, πάντως, οι Τούρκοι δεν έχουν βγάλει το ερευνητικό σκάφος στα ανοιχτά, ωστόσο έχουν αποστείλει μια πολυπληθή ναυτική αρμάδα εγγύς της περιοχής, που παρακολουθείται στενά από τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.

Η ερντογανική Τουρκία, τουλάχιστον σε γεωπολιτικό και διπλωματικό επίπεδο, δουλεύει μεθοδικά και οργανωμένα και φροντίζει (αυτό έχει την εξέχουσα σημασία του), να ενημερώνει από καιρό για τις επόμενες ενέργειές της. Από τις 2 Ιουνίου η Άγκυρα, δια μέσω της κρατικής τουρκικής εταιρείας πετρελαίου ΤΡΑΟ, είχε ανακοινώσει ότι σκοπεύει να πραγματοποιήσει έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.

Ο στόχος για την Άγκυρα είναι συγκεκριμένος: να δημιουργήσει ισχυρά τετελεσμένα στην περιοχή, γκριζάροντας και την περιοχή του Καστελόριζου, γεγονός που θα της δώσει σημαντική ώθηση στην εφαρμογή του μνημονίου με τη Λιβύη, προκαλώντας παράλληλα ένα ισχυρό γεωπολιτικό ράπισμα στην Ελλάδα. Το Καστελόριζο αποτελεί σημείο «κλειδί» στην αναθεωρητική πολιτική που αναπτύσσει η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο και έχει άμεση συνάφεια με την διπλωματική της επιχειρηματολογία, τόσο στο μείζον, γι’ αυτή, ζήτημα της Λιβύης όσο και στο πλέγμα διεκδικήσεών της στο Αιγαίο.

Επεξεργασία κάθε σεναρίου – Επιβεβλημένοι οι κανόνες εμπλοκής

Η ελληνική κυβέρνηση, ασφαλώς και δεν είναι αιφνιδιασμένη από τη νέα κλιμάκωση που επιχειρεί η Τουρκία. Τα αντανακλαστικά που επιδεικνύουν οι Ένοπλες Δυνάμεις και η άμεση κινητοποίηση του Πολεμικού Ναυτικού, που παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τις τουρκικές κινήσεις, καταδεικνύουν ότι από στρατιωτικής άποψης όλα βαίνουν βάσει σχεδίου.

Η κυβέρνηση, ωστόσο, οφείλει να επεξεργαστεί κάθε σενάριο αντιμετώπισης της τουρκική απειλής, ακόμη και αυτό της χρήσης όπλων. Και φυσικά αν το Πολεμικό Ναυτικό βρεθεί εν μέσω «θερμού» επεισοδίου, να διαθέτει τους κανόνες εμπλοκής, έτσι ώστε να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή και υπό οποιαδήποτε συνθήκη, τι πρέπει να πράξει. Το πάθημα των Ιμίων με την αλήστου μνήμης έλλειψη επικοινωνίας και συντονισμού μεταξύ πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, πρέπει να αποτελεί «οδηγό» για το τι δεν πρέπει να επαναληφθεί.

Δεν πρέπει να υποτιμηθεί ο κίνδυνος, ούτε βεβαίως να χαραχθεί η διπλωματική και στρατιωτική στρατηγική με βάση τη πεποίθηση ότι η Τουρκία «μπλοφάρει» ή ότι απλώς θέλει να τεστάρει την Ελλάδα. Η Αθήνα οφείλει να προετοιμαστεί για το χειρότερο δυνατό σενάριο, έχοντας κατά νου ότι ο Ταγίπ Ερντογάν δεν είναι ένας συμβατικός γεωπολιτικός παίκτης. Είναι «ασύμμετρος», δεν ακολουθεί κανόνες και συμβατικές πολιτικές νόρμες και αναμφίβολα έως τώρα έχει κάνει πράξει τις «απειλές», με πρόσφατο παράδειγμα την Αγία Σοφία.

Η αμφίσημη αντίδραση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ

Η ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για τα τεκταινόμενα στην Ανατολική Μεσόγειο και δη για τις τουρκικές ενέργειες, ήταν τουλάχιστον αμφίσημη. Το γεγονός ότι το Στέιτ Ντιπάρμεντ αποκαλεί «αμφισβητούμενα-διαφιλονικούμενα ύδατα», τη θαλάσσια ζώνη που βρίσκεται εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, ασφαλώς και δημιουργεί προβληματισμό και αρνητικούς συνειρμούς. Πολλοί είναι αυτοί που ερμηνεύουν την δήλωση του αμερικανικού ΥΠΕΞ, ως ενίσχυση της τουρκικής επιχειρηματολογίας περί γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο και δη στο Καστελόριζο, που βρίσκεται στο επίκεντρο των τουρκικών επιδιώξεων.

Υπάρχει, ωστόσο, και ο αντίλογος που αναφέρει ότι η εν λόγω περιοχή δεν υφίσταται νομικά ως οριοθετημένη θαλάσσια ζώνη, για τις ΗΠΑ αλλά και για άλλες χώρες και ως εκ τούτου οι σχετικές διπλωματικές ανακοινώσεις-απαντήσεις, χρησιμοποιούν συγκεκριμένη διατύπωση.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο διεθνής παράγοντας ενεργοποιείται. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ κάλεσε την Τουρκία να σταματήσει τις ενέργειες στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ και η Άγκελα Μέρκελ επικοινώνησε με τον Ταγίπ Ερντογάν, ζητώντας του την αποκλιμάκωση της κατάστασης.

Οι εν λόγω παρεμβάσεις, ενδεχομένως να είχαν άμεσο αντίκτυπο, αν ο αποδέκτης δεν ήταν ο Ερντογάν, ο οποίος αρέσκεται να «εμπαίζει» τη διεθνή κοινότητα και να κομπάζει, στραμμένος προς τον τουρκικό λαό, για τα κατορθώματά του απέναντι στους «κακούς» Δυτικούς…

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα