Η σορός του εκλιπόντα ποντίφικα αργά χθες βράδυ μεταφέρθηκε σε ένα απλό φέρετρο στο παρεκκλήσι του ξενώνα της Αγίας Μάρθας, όπου διέμενε ενώ εικόνες από το σφράγισμα του γραφείου και το διαμερίσματός του κάνουν τον γύρο του κόσμου. Η ιταλική κυβέρνηση αναμένεται να κηρύξει τριήμερο εθνικό πένθος ενώ δεκάδες είναι οι πιστοί που σπεύδουν στην πλατεία του Βατικανού να τον αποχαιρετήσουν με τη σορό του να εκτίθεται σε λαϊκό προσκύνημα αύριο Τετάρτη.
Ο πρώην καρδινάλιος Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο της Αργεντινής εξελέγη πάπας στις 13 Μαρτίου 2013. Ήταν ο 266ος πάπας και ο πρώτος από χώρα της Λατινικής Αμερικής. Ήταν επίσης ο πρώτος ποντίφικας που επέλεξε το όνομα «Φραγκίσκος».
Τι αναφέρει στη διαθήκη του
Στη διαθήκη του, που δημοσιοποιήθηκε από το Βατικανό, ο Πάπας Φραγκίσκος επιβεβαίωσε ότι η τελευταία επιθυμία του ήταν να ταφεί στη Βασιλική Σάντα Μαρία Ματζιόρε της Ρώμης και όχι στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου, εντός του Βατικανού. Στο κείμενο που υπογράφει το 2022 ο Πάπας, εκφράζει την επιθυμία να ταφεί «στο έδαφος, χωρίς κάποιον ιδιαίτερο διάκοσμο» αλλά μόνο με το όνομά του, γραμμένο στα λατινικά, δηλαδή Franciscus.
Στη διαθήκη του, ο Φραγκίσκος επιβεβαίωσε ότι η τελευταία επιθυμία του ήταν να ταφεί στη Βασιλική Σάντα Μαρία Ματζιόρε της Ρώμης και όχι στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου, εντός του Βατικανού. Στο κείμενο αυτό διευκρινίζεται ότι ο Φραγκίσκος επιθυμούσε να ταφεί «στο έδαφος, χωρίς κάποιον ιδιαίτερο διάκοσμο» αλλά μόνο με το όνομά του, γραμμένο στα λατινικά, Franciscus. Σύμφωνα εξάλλου με την ανακοίνωση, ο ποντίφικας είχε φροντίσει να καλυφθούν τα έξοδα της κηδείας του από έναν ανώνυμο δωρητή.
Αναλυτικά τι αναφέρει στη διαθήκη:
«Αισθανόμενος ότι πλησιάζει η δύση της επίγειας ζωής μου και με ζωντανή ελπίδα στην Αιώνια Ζωή, επιθυμώ να εκφράσω τη διαθήκη μου μόνο όσον αφορά τον τόπο της ταφής μου. Τη ζωή μου και την ιερατική και επισκοπική μου διακονία την εμπιστεύθηκα πάντοτε στη Μητέρα του Κυρίου μας, την Υπεραγία Θεοτόκο. Ως εκ τούτου, ζητώ να αναπαυθεί το θνητό μου λείψανο περιμένοντας την ημέρα της ανάστασης στην Παπική Βασιλική της Σάντα Μαρία Ματζόρε. Εύχομαι το τελευταίο γήινο ταξίδι μου να τελειώσει σε αυτό το πανάρχαιο Μαριανό προσκύνημα, όπου πήγαινα για προσευχή στην αρχή και στο τέλος κάθε Αποστολικού Ταξιδιού για να εμπιστευθώ με εμπιστοσύνη τις προθέσεις μου στην Αειπάρθενο Μητέρα και να την ευχαριστήσω για την πειθήνια και μητρική της φροντίδα. Ζητώ να ετοιμαστεί ο τάφος μου στην κόγχη του πλαϊνού διαδρόμου μεταξύ του παρεκκλησίου του Παύλου (παρεκκλήσι του Salus Populi Romani) και του παρεκκλησίου Sforza της προαναφερθείσας παπικής βασιλικής, όπως αναφέρεται στο συνημμένο παράρτημα. Ο τάφος πρέπει να είναι μέσα στο χώμα- απλός, χωρίς ιδιαίτερη διακόσμηση και με τη μόνη επιγραφή: Franciscus. Τα έξοδα για την προετοιμασία της ταφής μου θα καλυφθούν από το ποσό που έχω κανονίσει, το οποίο θα μεταφερθεί στην Παπική Βασιλική της Σάντα Μαρία Ματζόρε για το οποίο έχω δώσει τις κατάλληλες οδηγίες».
Η προσευχή του “ροζάριο”, υπέρ της ανάπαυσης της ψυχής του πάπα Φραγκίσκου, τελέστηκε στην κατάμεση πλατεία του Αγίου Πέτρου χοροστατούντος του καρδινάλιου Μάουρο Γκαμπέτι, ο οποίος απευθυνόμενος στους πιστούς τονισε: «Ας μην ξεχνάμε ότι ο πάπας μας έλεγε πάντα πως ο θάνατος δεν είναι μια πόρτα που κλείνει, αλλά η είσοδος στην Ιερουσαλήμ των ουρανών».
Σήμερα Τρίτη αναμένεται να πραγματοποιηθεί η πρώτη Συνέλευση των Καρδιναλίων που θα καθορίσει τους χρόνους και τις λεπτομέρειες της κενής έδρας μετά το θάνατο του Πάπα, σύμφωνα με την Rai.
Εντός τριών εβδομάδων από την ημέρα του θανάτου του Πάπα αναμένεται ότι οι 136 καρδινάλιοι ηλικίας μέχρι ογδόντα ετών εκ των οποίων το 70% είχαν επιλεγεί από τον Φραγκίσκο, θα πρέπει να απομονωθούν σε μυστικές ψηφοφορίες για την εκλογή του νέου αρχηγού της Καθολικής Εκκλησίας. Απαιτούνται τα δυο τρίτα των ψήφων ενώ η διαδικασία έχει όριο 13 ημερών για να φανεί λευκός καπνός από την καμινάδα της Καπέλα Σιστίνα και ο αρχαιότερος εκ των καρδιναλίων να αναγγείλει στο πλήθος «Habemus Papam, (έχουμε Πάπα).
Από το Ιράν και τη Γερμανία, μέχρι τις ΗΠΑ, την ΕΕ, τον ΟΗΕ, τον Λίβανο, το Ισραήλ και την Παλαιστινιακή Αρχή, ηγέτες απέτισαν ομόφωνα φόρο τιμής στον κατά κόσμο Χόρχε Μπεργκόλιο. Κυρίως όμως οι εκατομμύρια πιστοί ήταν εκείνοι που αισθάνθηκαν βαθύτερα την απώλεια.
Ο ποντίφικας πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο και μη αναστρέψιμη καρδιακή ανεπάρκεια, ανέφερε ο γιατρός του Βατικανού Αντρέα Αρκάντζειλι στο πιστοποιητικό θανάτου που δόθηκε στη δημοσιότητα. Σύμφωνα με το πιστοποιητικό, ο Πάπας είχε πέσε σε κώμα πριν αφήσει την τελευταία του πνοή τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα.
Πλήθος πιστών στο Βατικανό
Χιλιάδες πιστοί συνέρρευσαν στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, για την πρώτη δημόσια προσευχή στη μνήμη του.
Περίοδος της «κενής έδρας» στο Βατικανό
Σύμφωνα το πρωτόκολλο, το Βατικανό μπαίνει σε μια περίοδο πένθους, μια περίοδο η οποία ονομάζεται «κενής έδρας». Κατά το χρονικό διάστημα αυτό, η διακυβέρνηση της Καθολικής Εκκλησίας θα ασκείται από το Κολλέγιο των Καρδιναλίων.
Το πρωτόκολλο αναφέρει ότι η κηδεία του Παπά γίνεται εντός εννέα ημερών. Η ακριβής ημερομηνία της κηδείας του ποντίφικα θα αποφασιστεί από την ολομέλεια των καρδιναλίων. Σύμφωνα με τον ιταλικό τύπο πάντως, η εξόδιος ακολουθία αναμένεται να τελεστεί εντός του Σαββατοκύριακου.
Η επόμενη μέρα και η διαδικασία της διαδοχής
Όσο για το Κονκλάβιο των καρδιναλίων, αρμόδιο για την εκλογή του νέου ποντίφικα, συνήθως συνέρχεται εντός τριών εβδομάδων από την ημέρα του θανάτου του Πάπα. Όπως γράφει η εφημερίδα La Repubblica, αυτό είναι πιθανό να ξεκινήσει στο διάστημα από 5 μέχρι 10 Μαΐου. Δικαίωμα να λάβουν μέρος έχουν οι καρδινάλιοι ηλικίας μέχρι ογδόντα ετών. Στην φάση αυτή είναι 136 και σε ποσοστό 70% είχαν επιλεγεί από τον Φραγκίσκο. Όλες οι σχετικές ψηφοφορίες είναι μυστικές και για την εκλογή του νέου αρχηγού της Καθολικής Εκκλησίας απαιτούνται τα δυο τρίτα των ψήφων.
Την πρώτη ημέρα πραγματοποιείται μία ψηφοφορία κι εν συνεχεία δύο ψηφοφορίες ημερησίως μέχρι να αναδειχθεί ο νέος θρησκευτικός ηγέτης. Εάν δεν έχει εκλεγεί Πάπας έπειτα από 13 ημέρες, τότε πραγματοποιείται νέα ψηφοφορία μεταξύ των δύο υποψηφίων που προηγούνται σε ψήφους. Η πλειοψηφία των δύο τρίτων παραμένει ως προϋπόθεση.
Οι πιστοί και ο κόσμος παρακολουθούν την καμινάδα της Καπέλα Σιστίνα περιμένοντας το λευκό καπνό που σηματοδοτεί την εκλογή νέου Ποντίφικα. Ο αρχαιότερος εκ των καρδιναλίων βγαίνει στο κεντρικό μπαλκόνι της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου για να ανακοινώσει στο πλήθος το περίφημο «HABEMUS PAPAM», (έχουμε Πάπα).
Οι επικρατέστεροι διάδοχοι
Οκτώ καρδινάλιοι ξεχωρίζουν ως επικρατέστεροι διάδοχοι του Πάπα Φραγκίσκου:
- Πίτερ Τούρκσον (Γκάνα): Πρώην επίσκοπος του Κέιπ Κόουστ, θεωρείται πιθανός υποψήφιος για να γίνει ο πρώτος μαύρος Πάπας. Με καταγωγή από τη Γκάνα, είχε σταλεί από τον Πάπα Φραγκίσκο ως απεσταλμένος ειρήνης στο Νότιο Σουδάν.
- Λουίς Αντόνιο Τάγκλε (Φιλιππίνες): Η εκλογή του θα σήμαινε την άνοδο του πρώτου Ασιάτη Πάπα, σε μια περιοχή με ταχέως αυξανόμενο καθολικό πληθυσμό. Παρότι έχει εκφράσει αντίθεση στο δικαίωμα στην άμβλωση στις Φιλιππίνες, θεωρείται από τις πιο φιλελεύθερες φωνές στο Βατικανό.
- Πιέτρο Παρολίν (Ιταλία): Ο Καρδινάλιος Πιέτρο Παρολίν, πρώην υπουργός Εξωτερικών του Βατικανού και στενός συνεργάτης του Πάπα Φραγκίσκου, αποτελεί τον «υποψήφιο της συνέχειας».
- Πέτερ Έρντο (Ουγγαρία): Αρχιεπίσκοπος της Εστεργκομ-Βουδαπέστης, θα ήταν ο δεύτερος Πάπας μετά τον Ιωάννη Παύλο Β΄ που προέρχεται από το πρώην σοβιετικό μπλοκ.
- Χοσέ Τολεντίνο (Πορτογαλία): Προερχόμενος από τη Μαδέρα, είναι ένας από τους νεότερους υποψήφιους και παρουσιάζεται ως εκπρόσωπος μιας πιο σύγχρονης Εκκλησίας.
- Ματέο Ζούπι (Ιταλία): Αρχιεπίσκοπος της Μπολόνια από το 2015 και καρδινάλιος από το 2019, επελέγη από τον Πάπα Φραγκίσκο ως απεσταλμένος ειρήνης για τον πόλεμο στην Ουκρανία.
- Μάριο Γκρεκ (Μάλτα): Πρώην επίσκοπος της Γκόζο και νυν Γενικός Γραμματέας της Συνόδου των Επισκόπων, έχει καλέσει την Εκκλησία να υιοθετήσει «μια νέα γλώσσα» για την αντιμετώπιση ζητημάτων που αφορούν ομόφυλα ζευγάρια και διαζευγμένους.
- Ρόμπερτ Σαρά (Γαλλική Γουινέα): Ένας ακόμα πιθανός υποψήφιος που θα μπορούσε να γίνει ο πρώτος μαύρος Πάπας. Η ηλικία του λειτουργεί ως μειονέκτημα, αλλά διαθέτει μακρά εμπειρία στο Βατικανό, ήδη από την εποχή του Ιωάννη Παύλου Β΄.
Η ζωή και το πλούσιο έργο του
O Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου του 1936 στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Η οικογένειά του καταγόταν από το Πεδεμόντιο της βόρειας Ιταλίας: λογιστής στους αργεντίνικους σιδηρόδρομους ο πατέρας του, νοικοκυρά η μητέρα του.
Αφού πρώτα πήρε απολυτήριο τεχνικού λυκείου, αποφάσισε να μπει σε καθολική ιερατική σχολή. Στην συνέχεια έγινε μέλος του τάγματος των Ιησουιτών και σπούδασε φιλοσοφία. Το 1965 άρχισε να διδάσκει λογοτεχνία και ψυχολογία στο καθολικό κολέγιο του Σάντα Φε και, μετά από ένα χρόνο, σε θρησκευτικό ίδρυμα του Μπουένος Άιρες. Το 1969 χειροτονήθηκε ιερέας και έπειτα από ένα χρόνο ολοκλήρωσε και τις σπουδές του στην θεολογία.
Επί δεκαπέντε χρόνια δίδαξε σε καθολικά πανεπιστημιακά ιδρύματα, ενώ το 1986 μετέβη στην Γερμανία, όπου ολοκλήρωσε το διδακτορικό του. Το 1992 ορίσθηκε από τον πάπα Ιωάννη Παύλο Β’, επίσκοπος της πόλης Άουκα και αναπληρωτής επίσκοπος του Μπουένος Άιρες. Στις 28 Φεβρουαρίου του 1992, επελέγη ως αρχιεπίσκοπος του Μπουένος Άιρες και ολόκληρης της Αργεντινής.
Το 2001 ο Ιωάννης Παύλος ο Β’ τον όρισε καρδινάλιο και τον Απρίλιο του 2005 συμμετείχε στην εκλογή του πάπα Βενέδικτου από το Κονκλάβιο.
Ως αρχιεπίσκοπος του Μπουένος Άιρες, έδωσε έμφαση στην στήριξη των φτωχότερων πολιτών, στην διάδοση του λόγου του Θεού σε κάθε γωνιά της πόλης, στο να παραμείνουν «πάντα ανοικτές» οι πύλες όλων των εκκλησιών και στην στενή συνεργασία κληρικών και λαϊκών.
Στις 3 Μαρτίου 2013, ο Μπεργκόλιο εξελέγη Πάπας στην πέμπτη ψηφοφορία από 115 εκλέκτορες, ένα μήνα μετά την ηχηρή παραίτηση του Βενέδικτου ΙΣΤ’, με τον οποίο διατήρησε πάντα στενές σχέσεις.
Η 12ετής θητεία του ως προκαθήμενος της Καθολικής Εκκλησίας χαρακτηρίστηκε από μια κλίση προς τη δημιουργία ανοικτών και αδελφικών κοινοτήτων, τον πρωταγωνιστικό ρόλο ενός συνειδητοποιημένου λαϊκισμού, και την φροντίδα για τους φτωχούς, τους φυλακισμένους και τους αρρώστους. Ενδεικτικό το όνομα που ο ίδιος επέλεξε για το ποντιφικάτο, Πάπας Φραγκίσκος, προς τιμή του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, πολιούχος της Ιταλίας και γνωστός για την αφοσίωσή του προς τους φτωχότερους.
Η αρχή της θητείας του Μπεργκόλιο δεν ήταν εύκολη, εφόσον για μεγάλο χρονικό διάστημα συζητήθηκε ο ενδεχόμενος του ρόλος στο Βρώμικο Πόλεμο της Αργεντινής του 1974, και τη σχέση του με τον δικτάτορα Χόρχε Ραφαέλ Βιντέλα.
Πάντα έτοιμος να συναντήσει πιστούς, πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, ο Πάπας Φραγκίσκος δεν χαρίστηκε ποτέ στον εαυτό του, συχνά αγνοώντας τις εντολές των γιατρών του για θεραπεία και ξεκούραση. Μέσα στα 12 χρόνια θητείας του, ο Μπεργκόλιο έκανε 47 αποστολικά ταξίδια σε 66 διαφορετικές χώρες πάντα με μια προσεκτική ματιά προς την οικογένεια και τους αδύναμους. Ενδεικτικά ήταν τα δύο ταξίδια που πραγματοποίησε στην Ελλάδα για να δει από κοντά τα κέντρα μετανάστευσης της Λέσβου το 2016 και το 2021.
Ο Πάπας Φραγκίσκος τάχθηκε διαχρονικά κατά των αμβλώσεων και της παρένθετης μητρότητας, και προέβη σε άνοιγμα προς την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ, όμως όχι εντός του ιερού σεμιναρίου. Δραστηριοποιήθηκε ώστε να υπάρξει άνοιγμα για μεγαλύτερη γυναικεία παρουσία στις διοικητικές θέσεις του Βατικανού, και ανακήρυξε δύο Ιωβηλαία – του Ελέους, το 2015, και της Ελπίδας, το 2025.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ο Πάπας Φραγκίσκος αναζήτησε μια ευαγγελική διάσταση με μια ισχυρή οικουμενική κλίση, αλλά και την ενίσχυση του διαθρησκευτικού διαλόγου. Το 2020, ο Πάπας Φραγκίσκος αντιμετώπισε την πανδημία κορωνοϊού, με την πλέον γνωστή απόκοσμη εικόνα μια άδειας πλατείας του Αγίου Πέτρου.
Ο Μπεργκόλιο κατάφερε σημαντικά επιτεύγματα. Από την κατάργηση του προνομίου του «ποντιφικού απορρήτου» σε υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης από εκκλησιαστικούς, έως και την δημόσια συγγνώμη για τον ρόλο της Καθολικής Εκκλησίας στην καταπάτηση των δικαιωμάτων των ιθαγενών στον Καναδά. Ο Μπεργκόλιο υπήρξε και ο πρώτος προκαθήμενος της Καθολικής Εκκλησίας που μίλησε στην Σύνοδο G7, όπου το 2024 υπογράμμισε τον κίνδυνο της ανθρωπότητας από τους πολέμους, αλλά και από την υπερβολική χρήση της τεχνητής νοημοσύνης.
Η ιδιαίτερη σχέση με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο
Η σχέση του με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ήταν στενότατη. Τον προσκάλεσε και τον είχε στο πλευρό του σε όλες τις πρωτοβουλίες διαθρησκειακού διαλόγου, αποκαλώντας τον «αγαπητό αδελφό». Εμπνεύστηκε από το έργο του Οικουμενικού Πατριάρχη για την Εγκύκλιο υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος «Laudato sii» και ετοιμαζόταν να τον συναντήσει, τον ερχόμενο Μάιο, στην Μικρά Ασία για τα 1.700 χρόνια από την Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας. Βαθιά του επιθυμία, όπως και του Προκαθήμενου της Ορθοδοξίας, ήταν να επιστρέψουν σύντομα οι δυο Εκκλησίες σε μόνιμο, κοινό εορτασμό του Πάσχα.
Οι επικρίσεις
Δεν έλειψαν οι συγκρούσεις και οι επικριτές, εκείνοι που κατηγόρησαν τον λατινοαμερικανό Πάπα, ότι δεν έδωσε το αναγκαίο βάρος στην ιεραρχία και στην τελετουργία, ότι μιλούσε μια γλώσσα υπερβολικά απλή η οποία θύμιζε, πολλές φορές, απλό ιερέα και όχι τον θρησκευτικό ταγό άνω του ενός δισεκατομμυρίου πιστών. Αυτή, όμως, ήταν η πραγματική δύναμη του Φραγκίσκου: η αναφορά στην ουσία του χριστιανικού μηνύματος, η επίγνωση ότι ένας καλός πιστός και άνθρωπος κρίνεται, πρώτα απ’ όλα, από την καθημερινή ζωή και τα έργα του. Μια στροφή προς μια αυθόρμητη, βαθιά ανθρωπιά, η οποία πολύ δύσκολα θα μπορέσει να ξεχαστεί τα επόμενα χρόνια από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.
Μια 12ετής θητεία σε αριθμούς
ΕΚΛΟΓΗ
- Ο πρώην καρδινάλιος Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο της Αργεντινής εξελέγη πάπας στις 13 Μαρτίου 2013. Ήταν ο 266ος Πάπας και ο πρώτος από χώρα της Λατινικής Αμερικής. Ήταν επίσης ο πρώτος ποντίφικας που επέλεξε το όνομα «Φραγκίσκος».
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΘΗΤΕΙΑΣ
- Κατά μέσο όρο, η θητεία των 265 προκατόχων του είχε διάρκεια 7,5 χρόνια. Η δική του ήταν μεγαλύτερη, ξεπέρασε τα 12. Ήταν επίσης ο δεύτερος μεγαλύτερος σε ηλικία Πάπας στην ιστορία, μετά τον Λέοντα ΙΓ΄, ο οποίος ήταν 93 ετών όταν πέθανε το 1903. Για τους προηγούμενους, δεν υπάρχει κάποιο αξιόπιστο αρχείο που να αποδεικνύει ότι έφτασαν σε μεγαλύτερη ηλικία. Ο προκάτοχος του Φραγκίσκου, ο Βενέδικτος ΙΣτ΄, πέθανε σε ηλικία 95 ετών, αλλά ήταν 85 όταν παραιτήθηκε από τα καθήκοντά του.
ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟΙ
- Σήμερα, υπάρχουν 252 καρδινάλιοι, ή «πρίγκιπες της Καθολικής Εκκλησίας» που συμβουλεύουν τον Πάπα, διοικούν επισκοπές σε όλον τον κόσμο και συχνά αναλαμβάνουν σημαντικά καθήκοντα εντός του Βατικανού.
- Αυτήν την περίοδο μόνο 135 καρδινάλιοι είναι ηλικίας κάτω των 80 ετών και επομένως έχουν δικαίωμα συμμετοχής στο Κονκλάβιο ή Κολλέγιο των Καρδιναλίων που θα εκλέξει τον νέο Πάπα. Οι 108 από αυτούς διορίστηκαν από τον Φραγκίσκο, οι υπόλοιποι από τους προκατόχους του.
ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
- Ο Φραγκίσκος έκανε 47 ταξίδια εκτός Ιταλίας, επισκέφθηκε περισσότερες από 65 χώρες και εδάφη και κάλυψε περισσότερα από 465.000 χιλιόμετρα.
- Επισκέφθηκε τη Βραζιλία το 2013. Το 2014 βρέθηκε στην Ιορδανία, τα Παλαιστινιακά Εδάφη, το Ισραήλ, τη Νότια Κορέα, την Αλβανία, τη Γαλλία, την Τουρκία. Το 2015 πήγε στη Σρι Λάνκα, τις Φιλιππίνες, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, το Εκουαδόρ, τη Βολιβία, την Παραγουάη, την Κούβα, τις ΗΠΑ, την Κένυα, την Ουγκάντα, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία.
- Το 2016 επισκέφθηκε το Μεξικό, την Ελλάδα, την Αρμενία, την Πολωνία, τη Γεωργία, το Αζερμπαϊτζάν και τη Σουηδία.
- Το 2017 ήταν η σειρά της Αιγύπτου, της Πορτογαλίας, της Κολομβίας, της Μιανμάρ και του Μπανγκλαντές.
- Το 2018 βρέθηκε στη Χιλή, το Περού, την Ελβετία, την Ιρλανδία, τη Λιθουανία, τη Λετονία και την Εσθονία.
- Το 2019 πήγε στον Παναμά, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μαρόκο, τη Βουλγαρία, τη Βόρεια Μακεδονία, τη Ρουμανία, τη Μοζαμβίκη, τη Μαδαγασκάρη, τον Μαυρίκιο, την Ταϊλάνδη, την Ιαπωνία.
- Το 2020, χρονιά της πανδημίας, δεν έκανε κανένα ταξίδι στο εξωτερικό.
- Το 2021 πήγε στο Ιράκ, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία, ξανά στην Ελλάδα και την Κύπρο.
- Το 2022 επισκέφθηκε τη Μάλτα, τον Καναδά, το Καζακστάν και το Μπαχρέιν.
- Το 2023 βρέθηκε στο Κονγκό, το Νότιο Σουδάν, την Ουγγαρία, την Πορτογαλία, τη Μογγολία και τη Γαλλία.
- Πέρυσι, το 2024, πήγε στην Ινδονησία, τη Σιγκαπούρη, το Ανατολικό Τιμόρ, την Παπούα-Νέα Γουινέα, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και την Κορσική.
- Έκανε περίπου 37 ταξίδια εντός της Ιταλίας, αρχής γενομένης από τη Λαμπεντούζα, το νησάκι όπου φτάνουν οι μετανάστες που διαπλέουν τη Μεσόγειο καθ’ οδόν για την Ευρώπη, τον Ιούλιο του 2013.
ΑΓΙΟΙ
- Ο Φραγκίσκος αγιοποίησε περισσότερα από 900 πρόσωπα, μεταξύ των οποίων ήταν και οι προκάτοχοί του, ο Ιωάννης ΚΓ΄, ο Ιωάννης Παύλος Β΄ και ο Παύλος Στ΄, καθώς επίσης και η Μητέρα Τερέζα της Καλκούτας και ο αρχιεπίσκοπος του Σαλβαδόρ Όσκαρ Ρομέρο, που δολοφονήθηκε το 1980. Στον αριθμό αυτό πάντως περιλαμβάνονται και οι Μάρτυρες του Οτράντο, περίπου 800, οι κάτοικοι ενός χωριού της νότιας Ιταλίας που σφαγιάστηκαν από τους Οθωμανούς το 1480.
- Ο Φραγκίσκος προχώρησε επίσης στην οσιοποίηση τουλάχιστον 1.350 προσώπων, το τελευταίο βήμα πριν από την αγιοποίηση.
ΠΑΠΙΚΟΙ ΕΓΚΥΚΛΙΟΙ
- Ο Φραγκίσκος έγραψε τέσσερις εγκυκλίους, ξεκινώντας το 2013 από τη Limen Fidei («Το Φως της Πίστης») που αφορούσε τη σημασία της χριστιανικής πίστης. Ένα μέρος της είχε ήδη γραφεί από τον προκάτοχό του, τον Πάπα Βενέδικτο.
- Το 2015, με την Laudato Si κάλεσε τον κόσμο να αναλάβει κατεπειγόντως δράση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Επικαιροποίησε αυτό το έργο του το 2023 με το Laudate Deum που απευθυνόταν στους αρνητές της κλιματικής αλλαγής και τους πολιτικούς που καθυστερούν να αναλάβουν δράση.
- Το 2020 με τη Fratelli Tutti ασχολήθηκε με το θέμα της μοναξιάς στον κόσμο μετά την πανδημία.
- Το 2024, με τη Dilexit Nos προέτρεψε τους Καθολικούς να εγκαταλείψουν την «τρελή επιδίωξη» του χρήματος και αντιθέτως να αφοσιωθούν στην πίστη τους.