Ολοταχώς προς το ΝΑΤΟ Φινλανδία και Σουηδία – Νέο «μέτωπο» Δύσης με Ρωσία

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία προκαλεί «σεισμικές» δονήσεις στο διεθνές γεωπολιτικό στερέωμα, λειτουργεί ως επιταχυντής εξελίξεων που δύναται να μεταβάλλει ριζικά τις ισορροπίες και τις υπάρχουσες σφαίρες επιρροής, τουλάχιστον σ’ ό,τι αφορά στην Ευρώπη. Φινλανδία και Σουηδία εκδηλώνουν με τρόπο εμφατικό την επιθυμία τους να απαλλαχθούν από την ιδιότυπη γεωπολιτική ουδετερότητά τους και να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, διαχωρίζοντας πλήρως και χωρίς περαιτέρω ανάλυση τα «ιμάτιά» τους με τη Ρωσία.

Γράφει ο Νώντας Βλάχος

Για τη Φινλανδία, οι σχέσεις με τη Μόσχα ουδέποτε θεωρήθηκαν ιδανικές, τουναντίον υπάρχει έντονο συγκρουσιακό-πολεμικό παρελθόν, που έχει αποτυπωθεί στο DNA των Φινλανδών, οι οποίοι δεν τρέφουν και τα καλύτερα των αισθημάτων για τους γείτονες. Η… αντιπάθεια, ωστόσο, δεν είχε μετουσιωθεί ή εκφραστεί ποτέ σε μια γεωπολιτική πράξη ισχυρού συμβολισμού και ουσίας, όπως είναι η ένταξη στο ΝΑΤΟ. Η ρωσική εισβολή και ο κίνδυνος που «αναπτύσσεται» εξ ανατολών, δημιουργούν τις συνθήκες, προκειμένου το Ελσίνκι να κάνει πράξη, κάτι που υπήρχε διαχρονικά στην πολιτική ατζέντα της χώρας αλλά έμενε ανενεργό ως στρατηγική-γεωπολιτική επιλογή.
Ρότα προς το ΝΑΤΟ χαράσσει και η Σουηδία, η οποία επίσης επί δεκαετίες παρέμενε γεωπολιτικά ανένταχτη και τώρα επιλέγει το «στρατόπεδο» του ΝΑΤΟ. Ένα νέο «μέτωπο», στον ευρωπαϊκό βορρά, ανοίγεται στον πόλεμο ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία, που ασφαλώς είναι μείζονος σημασίας και αποδεικνύει περίτρανα πώς η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία είναι καταλύτης σημαντικών γεωπολιτικών μεταβολών.

Η Μόσχα, η οποία είχε θέσει ως «κόκκινη» γραμμή την επέκταση του ΝΑΤΟ στο μαλακό της υπογάστριο, την Ουκρανία αλλά και τη Γεωργία, διαπιστώνει ότι ο πολεμικός βρυχηθμός που βγάζει το τελευταίο δίμηνο, δεν φόβισε, δεν αναχαίτισε την επιθυμία χωρών όπως η Φινλανδία, να αλλάξουν γεωπολιτική κατεύθυνση. Αντιθέτως, ενίσχυσε τα αντιρωσικά αισθήματα και μάλλον προσέφερε την κατάλληλη ώθηση-«νομιμοποίηση» σε χώρες κυρίως της Ευρώπης, να ανασυνταχθούν στρατιωτικά και γεωπολιτικά.
Τρανταχτό παράδειγμα, άλλωστε, αποτελεί η στρατιωτική «αφύπνιση» της Γερμανίας, η οποία για πρώτη φορά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ανασυγκροτεί, ενισχύει τις ένοπλες δυνάμεις της, μέσω ενός εξοπλιστικού προγράμματος «μαμούθ» ύψους 100 δισ. ευρώ. Και το πράττει αυτό χωρίς «να ανοίξει μύτη» στο διεθνές περιβάλλον, καθώς το άλλοθι της ρωσικής απειλής καλύπτει τα πάντα.
Σε φάση αναζωογόνησης βρίσκεται συνολικά η Βορειοατλαντική Συμμαχία, όπως είχαμε αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο, κάτι που ασφαλώς το… χρωστάει στη Ρωσία.

Σ’ ό,τι αφορά, τώρα, τις δύο σκανδιναβικές χώρες, παρά τις απειλές και προειδοποιήσεις της Μόσχας να μην κάνουν το βήμα προς το ΝΑΤΟ, αυτές δρομολογούν τις σχετικές εξελίξεις. Ειδικότερα η Φινλανδία τρέχει τη διαδικασία ένταξης με στόχο τον προσεχή Μάιο να υποβάλλει την υποψηφιότητα και στα τέλη Ιουνίου, κατά τη σύνοδο της Συμμαχίας στη Μαδρίτη, να ληφθεί η απόφαση.
Το ζήτημα της ένταξης στη Βορειοατλαντική Συμμαχία τίθεται επίσης πειστικά και στη Σουηδία, όπου η κυβέρνηση και ο πολιτικός κόσμος της χώρας, συνεπικουρούμενος από τα εγχώρια ΜΜΕ, συζητούν γι’ αυτό το ενδεχόμενο, με μεγαλύτερη «ζέση» από κάθε άλλη φορά.
Με το ΝΑΤΟ να δηλώνει έτοιμο να τις υποδεχθεί και, κραταιές χώρες όπως οι ΗΠΑ, Γερμανία και Αγγλία να εκδηλώνουν τη στήριξή τους, Φινλανδία και Σουηδία είναι έτοιμες για το μεγάλο βήμα, προσθέτοντας ένα νέο «πονοκέφαλο» στη Μόσχα, η οποία «βάλλεται» πανταχόθεν γεωπολιτικά.