Οι αντοχές της ελληνικής οικονομίας και η ρεαλιστική προσέγγιση ενόψει 2023

Σ’ ένα ρευστό διεθνές περιβάλλον όπου διάφορες μεταβλητές «συγκρούονται» και αναμορφώνουν είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο (όπως συμβαίνει εδώ και καιρό) την οικονομική και όχι μόνο κατάσταση κρατών και κοινωνιών, τίποτα δεν είναι σίγουρο και διαθέτει μόνιμο χαρακτήρα. Ακόμη και οι μακροοικονομικές εκτιμήσεις που γίνονται έχουν ισχυρούς αστερίσκους, γεγονός που δεν επιτρέπει πανηγυρισμούς όταν η πρόβλεψη είναι θετική, ούτε άκρατο πεσιμισμό όταν είναι αρνητική.

Γράφει ο Νώντας Βλάχος

Η ελληνική οικονομία βρίσκεται στην πρώτη κατηγορία , στις χώρες δηλαδή που βάσει των εκτιμήσεων του οικονομικού επιτελείου αλλά και των διεθνών θεσμών, επέδειξε αξιοσημείωτες αντοχές απέναντι στην ενεργειακή κρίση, τα προβλήματα που προκάλεσε ο πληθωρισμός και τα «απόνερα» του πολέμου στην Ουκρανία. Το οικονομικό επιτελείο προβλέπει στον προϋπολογισμό 2023 ότι την τρέχουσα χρονιά η οικονομία θα «τρέξει» με ρυθμό 5,6%, ενώ ακόμη πιο αισιόδοξες είναι οι εκτιμήσεις εγχώριων και διεθνών φορέων που ανεβάζουν τον πήχη πάνω από το 6%. Ενδεικτική είναι η περίπτωση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης που «βλέπει» ανάπτυξη 6,7%.
Κι αν το 2022 ήταν η χρονιά επιστροφής στην κανονικότητα για την οικονομία και μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο για την Ελλάδα, η οποία αναμένεται να καταγράψει ρυθμό διπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, το 2023 αποτελεί ένα σοβαρό κρας τεστ. Η ελληνική οικονομία δείχνει-βάσει πάντα των εκτιμήσεων- πώς θα τα καταφέρει και θα βγει σχετικώς άνετα από μια δύσκολη και κυρίως υφεσιακή περίοδο στην οποία θα εισέλθει η Ευρωζώνη, αλλά και κραταιές χώρες όπως η Γερμανία και η Ιταλία.

Η πρόβλεψη για ρυθμό ανάπτυξης στο 1,8% το 2023 είναι τρεις φορές πάνω από το ευρωπαϊκό μέσο όρο. Προφανώς η επιβράδυνση της οικονομίας θα είναι σημαντική, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, όμως διατηρείται μια σημαντική απόσταση ασφαλείας από το υφεσιακό πεδίο. Κυρίως, όμως, αποδεικνύεται ότι η ελληνική οικονομία επέδειξε ισχυρές αντιστάσεις απέναντι στις σφοδρές διεθνείς αναταράξεις που προκάλεσε η ενεργειακή κρίση και η σύρραξη στην Ουκρανία.

Οι κίνδυνοι και οι αστερίσκοι

Δεν είναι βεβαίως, όλα ρόδινα και τέλεια καμωμένα και κυρίως δεν υπάρχει η πολυτέλεια υποτίμησης των κινδύνων που ελλοχεύουν. Ο πληθωρισμός που για φέτος θα φτάσει το 2022, θα παραμείνει επίμονος και την επόμενη χρονιά όπου εκτιμάται ότι θα «εδράζεται» στο 5% σε ετήσια βάση. Παράλληλα η ενεργειακή κρίση-εφόσον συνεχιστεί με την ίδια ένταση ή και αυξηθεί- θα δοκιμάσει και πάλι τα δημοσιονομικά όρια και αυτό παρά το γεγονός ότι έχει προβλεφθεί «μαξιλάρι» 1 δισ.ευρώ για ενεργειακές επιδοτήσεις.
Ταυτόχρονα χρειάζεται και ρεαλιστική προσέγγιση και ανάλυση, ιδίως όταν αναλογιστούμε ότι το 2023 είναι εκλογική χρονιά για τη χώρα μας. Ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος 0,7% που περιγράφεται στον προϋπολογισμό σημαίνει μια πιο σφιχτή στάση και μια μεγάλης κλίμακας δημοσιονομική προσαρμογή, που μόνο εύκολο εγχείρημα είναι. Ο άλλος μεγάλος στόχος για το 2023 που αφορά την ελληνική οικονομία είναι η κατάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας. Και σ’ αυτή την περίπτωση απαιτείται ρεαλισμός και διατήρηση χαμηλού προφίλ, διότι έως τώρα οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης δεν έχουν δείξει προθυμία να αναβαθμίσουν το αξιόχρεο της χώρας. Οπότε η καλύτερη στρατηγική είναι το «βήμα-βήμα», καθώς υπάρχει μεγάλος δρόμος που πρέπει να διανυθεί.