Ο πληθωρισμός και η «συνταγή» της αύξησης των επιτοκίων

Η Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε ευθαρσώς προ ημερών ότι είναι διατεθειμένη να συνεχίσει την αύξηση των επιτοκίων προκειμένου να τιθασεύσει τον πληθωρισμό, ακόμη κι αν αυτό θα συνεπάγεται περιορισμό της ανάπτυξης στην Ευρωζώνη. Η «πρώτη διδάξασα» Fed, συνεχίζει από κει που σταμάτησε τις «τζάμπο» αυξήσεις ενώ και άλλες κεντρικές τράπεζες, όπως για παράδειγμα η Τράπεζα της Αγγλίας, έχουν μπει στον χορό της ανόδου των επιτοκίων. Γνωρίζουν τον κίνδυνο που ελλοχεύει αυτή η επιθετική πολιτική, να δημιουργηθούν, δηλαδή, συνθήκες ισχυρής επιβράδυνσης στις οικονομίες που δυνητικά θα αντιμετωπίσουν το φάσμα της ύφεσης.

Γράφει ο Νώντας Βλάχος

Ο σκοπός είναι ιερός και αγιάζει τα μέσα θα έλεγε κάποιος και στην προκειμένη περίπτωση η «χαλιναγώγηση» και μείωση του πληθωρισμού αποτελεί τη βασική προτεραιότητα. Το «εργαλείο» όμως που χρησιμοποιείται για την επίτευξη αυτού του σκοπού, δηλαδή η αύξηση επιτοκίων και παρά το γεγονός ότι οι κεντρικές τράπεζες του δείχνουν «τυφλή» εμπιστοσύνη, κρίνεται έως τώρα ως αναποτελεσματικό. Εκτός κι αν οι ιθύνοντες της Ευρωπαϊκής Τράπεζας, της Fed και των λοιπών φορέων, διαβάζουν με διαφορετικό τρόπο την κραυγαλέα αλήθεια που προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία σχετικά με τον πληθωρισμό.

Ρεκόρ πληθωρισμού στην Ευρωζώνη, στα ύψη στις ΗΠΑ

Στην ευρωζώνη ο πληθωρισμός ανέβηκε στο 10,6%, ενώ η αρχική μέτρηση έκανε λόγο για 10,7%, από 9,9% τον Σεπτέμβριο

Στην ευρωζώνη ο πληθωρισμός συνεχίζει την ανοδική του πορεία, καταρρίπτοντας το ένα ρεκόρ από μήνα σε μήνα. Είναι ενδεικτικό ότι τον Οκτώβριο αναρριχήθηκε στα επίπεδα του 10,6%,ενώ τον Σεπτέμβριο «εδραζόταν» στο 9,9%. Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι η ΕΚΤ έχει προχωρήσει εντός του 2022 σε δύο «τζάμπο» αυξήσεις κατά 75 μονάδες βάσης έκαστη και σκοπεύει να συνεχίσει μ’ αυτή την επιθετική προσέγγιση και στο εγγύς μέλλον, προκειμένου ο πληθωρισμός να υποχωρήσει σε διαχειρίσιμα επίπεδα.

Η Fed έχει ανεβάσει το βασικό της επιτόκιο στα επίπεδα του 3,75% με 4%, στο υψηλότερο επίπεδο από το 2008, με προοπτική να φτάσει το 5% μέσα στο επόμενο έτος. Παρόλα αυτά τα αποτελέσματα κρίνονται μάλλον πενιχρά, καθώς ο πληθωρισμός παραμένει σε υψηλά επίπεδα και διαμορφώνεται στο 8,2% τον Οκτώβριο.

Υπό αυτό το πρίσμα δικαίως υπάρχουν «φωνές» που υποστηρίζουν ότι η αύξηση των επιτοκίων αποδεικνύεται αναποτελεσματικό μέτρο για την αναχαίτιση του πληθωρισμού ο οποίος θα παραμείνει επίμονος-τουλάχιστον στην Ευρωζώνη- και το 2023. Και αυτό είναι το λιγότερο κακό… Η επιθετική νομισματική πολιτική σπρώχνει, κατά άλλους «βυθίζει» μια ώρα αρχύτερα τις οικονομίες στην ύφεση. Οι προβλέψεις, άλλωστε, διεθνών φορέων και θεσμών, δείχνουν ότι κραταιές χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία και η Βρετανία θα εισέλθουν σε ύφεση το 2023, ενώ η Ελλάδα θα την γλιτώσει αλλά με σημαντικές «απώλειες» και ηχηρή επιβράδυνση της οικονομία της.

Παράλληλα η «βίαιη» αύξηση των επιτοκίων καθιστά πιο ακριβό το χρήμα και για τις επιχειρήσεις, ενώ επιβαρύνει νυν και μελλοντικούς δανειολήπτες.

Η άνοδος των τιμών που προκύπτει από τη ενεργειακή κρίση, τα μείζονα προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα και τα κερδοσκοπικά φαινόμενα σ’ όλο το φάσμα της αγοράς, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν-τουλάχιστον προς ώρας- από την αύξηση των επιτοκίων. Οι κεντρικές τράπεζες, όμως,  εμμένουν πεισματικά σ’ αυτή την επιλογή που στα χαρτιά ενδεχομένως να φαινόταν ως ιδανική, στην πράξη όμως δεν έχει περιορίσει τις ισχυρές πληθωριστικές τάσεις.