Ο ευρωπαϊκός Τύπος αποτίνει σήμερα σχεδόν ομόφωνα φόρο τιμής στον πάπα Φραγκίσκο, την επομένη του θανάτου του ποντίφικα σε ηλικία 88 ετών, τον οποίο χαρακτηρίζει “πάπα του λαού”, έναν μεταρρυθμιστή άνδρα με ζεστή καρδιά.
Οι κυριότερες ιταλικές εφημερίδες συμπίπτουν επιλέγοντας τον τίτλο “Ο πάπας των απόκληρων”.
Η εφημερίδα Corriere della Sera αποτίνει φόρο τιμής αφιερώνοντας το κύριο άρθρο της στον “Απόστολο της ειρήνης”.
“Η Εκκλησία είναι το καταφύγιο της ανθρωπότητας. Ακόμη και για όσους δεν πιστεύουν. Στη διάρκεια αυτών των 12 μακρών και ταραγμένων ετών, η πόρτα αυτού του καταφυγίου ήταν ανοικτή από έναν επίσκοπο της Ρώμης ‘που ήρθε από την άλλη άκρη του κόσμου’. Δεν σταμάτησε ποτέ να την ανοίγει, ακόμη κι όταν δεν είχε πλέον τη δύναμη να το κάνει. Για να μας καλωσορίσει ακόμη κι όταν δεν είχε πλέον τη φωνή για να μας χαιρετήσει”, έγραψε ο Φερούτσιο ντι Μπορτόλι.
“Βοϊτίλα η ψυχή, Ράτσινγκερ το κεφάλι, Μπεργκόλιο η καρδιά. Το Άγιο Πνεύμα μοιάζει να ολοκλήρωσε την τελική ταυτοποίηση της μορφής του ποντίφικα, συμπληρώνοντας το τρίο των παπών της σύγχρονης εποχής”, γράφει ο Έζιο Μάουρο στην εφημερίδα La Repubblica.
Στην Ισπανία, η μεγαλύτερη εφημερίδα της χώρας, η El Pais, γράφει για “Το τέλος της περιόδου ενός κοινωνικού και μεταρρυθμιστή ποντίφικα”.
Η καταλανική εφημερίδα La Vanguardia γράφει από την πλευρά της “Αντίο – Φραγκίσκος, ένας πάπας Κουράγιο”, ενώ η El Mundo στην πρώτη της σελίδα μιλάει για τον “πάπα που προκάλεσε αναταράξεις στην Εκκλησία και θέλησε να δώσει τον λόγο στους αποκλεισμένους”.
Στη Γαλλία, η εφημερίδα Le Figaro έχει στην πρώτη της σελίδα τον τίτλο “Αντίο”, εκτιμώντας όπως και οι περισσότερες εφημερίδες πως ο Φραγκίσκος ήταν “Ο πάπας του λαού” και “Ο πάπας των φτωχών”, όπως και η Parisien.
Άλλες εφημερίδες, όπως η Libération, επιμένουν στη στράτευσή του υπέρ “των μεταναστών” και “της οικολογίας” παρότι η αριστερή εφημερίδα εκτιμά πως ο Φραγκίσκος “απογοήτευσε στα κοινωνικά θέματα”, όπως η άμβλωση ή η χειροτονία γυναικών.
“Αν η φωνή του, που κατήγγελλε ακόμη και την Κυριακή την άνοδο του αντισημιτισμού σε ολόκληρο τον κόσμο και την ανθρωπιστική καταστροφή στη Γάζα, κινδυνεύει να λείψει στα χρόνια που έρχονται, είναι επειδή εκπροσωπούσε όλα όσα απεχθάνεται η ακροδεξιά όλου του κόσμου”, εκτιμά σε ένα άρθρο η εφημερίδα.
Στην Πορτογαλία, η εφημερίδα Publico μιλάει για έναν πάπα “που αγαπούσαν ο λαός και οι άθεοι”, “η εκλογή του οποίου είχε προκαλέσει τσουνάμι”. Σε ένα άρθρο, η εφημερίδα υπενθυμίζει πως “ο ποπ πάπας” επιδίωξε “να αποσιοποιήσει την εικόνα του πάπα”.
Στην πρώτη σελίδα της, η Jornal de Noticias αποτίνει φόρο τιμής στον “πάπα Φραγκίσκο, σπόρο μιας επανάστασης”, που υπήρξε “ο μέντορας μιας πνευματικής μεταρρύθμισης”. Τέλος, για την Correio da Manha, ο Φραγκίσκος θα παραμείνει ο πάπας που ήταν για “όλους, όλους, όλους”.
Στη Βρετανία, ο Guardian τιμάει τη μνήμη “του επαναστάτη αρχηγού της Καθολικής Εκκλησίας”.
“Στα 12 χρόνια που θήτευσε ως πάπας, ο Φραγκίσκος, ο πρώτος Ιησουίτης πάπας, υπήρξε ο υπερασπιστής των φτωχών (…) και των αδύναμων, και ένας σφοδρός επικριτής της απληστίας των επιχειρήσεων και των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων”.
Ωστόσο η Daily Mail διερωτάται αν “οι μεταρρυθμίσεις του θα συνεχιστούν υπό τον διάδοχό του”.
“Οι καθολικοί θα πρέπει να στοχαστούν για την πολύίπλοκη κληρονομιά του Φραγκίσκου — τη φιλελεύθερη προσέγγισή του σχετικά με τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+, τους πρόσφυγες και την κλιματική αλλαγή”, γράφει η εφημερίδα.
Όμως η Daily Telegraph παρουσιάζει μια διαφορετική εικόνα. Μπορεί “πολλοί καθολικοί να τον αγαπούσαν βαθιά” για την εγγύτητά του με τον κόσμο, όμως ο “απολογισμός θα είναι πιο μετριασμένος. Μας υποσχέθηκε συμπερίληψη αλλά άφησε διαίρεση (…) κυβέρνησε σαν απόλυτος άρχων” και “δεν έδειχνε κανένα έλεος για τις επικρίσεις”.
Οι Times, γράφοντας για έναν “γεννημένο μαχητή”, ανησυχούν, από την πλευρά τους, για τη διαδοχή του Φραγκίσκου.
“Ο διάδοχος του πάπα Φραγκίσκου θα κληρονομήσει μια Εκκλησία διαιρεμένη, αντιμέτωπη με σειρά προκλήσεων, από τη διαχείριση των σκανδάλων κακοποίησης παιδιών μέχρι την απόφαση για τον ρόλο των γυναικών, τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων και τις εκκλήσεις για μεταρρυθμίσεις των οικονομικών και της διακυβέρνησης του Βατικανού”.