Ο Αλ. Τσίπρας ζητά ένωση της Κεντροαριστεράς για “νικηφόρα προοδευτική συμμαχία” με κυβερνητική προοπτική

Το πολυθρύλητο “σήμα” για τη συνένωση των ” προοδευτικών δυνάμεων” προκειμένου να νικήσει τις συντηρητικές δυναμεις και να φρενάρει την άνοδο της ακροδεξιάς, έδωσε ο Αλέξης Τσίπρας, κλείνοντας τις εργασίες της διήμερης Διάσκεψης του Ινστιτούτου του.

Σαφές το μήνυμα του πρώην πρωθυπουργού :

“Η πραγματικότητα, τα εκλογικά μαθηματικά, οι πιεστικές ανάγκες της κοινωνίας, επιβάλλουν στα πολιτικά κόμματα της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα, όπως και στην Ευρώπη, να μιλήσουν στον πληθυντικό αριθμό και όχι στον ενικό. Να βάλουν μπροστά το εμείς και να αφήσουν το εγώ. Να δώσουν περισσότερο χώρο στο “μαζί”, στην από κοινού αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων της κοινωνίας, δίνοντας ρεαλιστική υπόσταση στην προοπτική μιας νικηφόρας Προοδευτικής Συμμαχίας”.

Παρένθεση: Στην αρχή της ομιλίας του, ευχαριστώντας τους συμμετέχοντες στις εργασίες του συνεδριου αλλά και τους παρόντες, μίλησε για “αντάμωμα” με κάποιους που μεταξύ τους “πικράθηκαν” αλλά αυτή η ιστορία, της συνένωσης των προοδευτικών δυνάμεων ” μας αφορά όλους”.

“Φωτογράφισε” κοινώς, τους βουλευτές και τα στελέχη της Νέας Αριστεράς, ως μέρος της συζήτησης για την οικοδόμηση της νέας “προοδευτικής Συμμαχίας”, σε “πείσμα” Κασσελάκη και όσων βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, μιλούν για “αποστάτες”, εξαιρώντας τους από τη συζήτηση.

Στο ίδιο πλαίσιο, ο Αλέξης Τσίπρας, είπε πως:

1. Οι προοδευτικές δυνάμεις , δεν μπορούν στις συνθήκες αυτές να μένουν απαθείς. Ούτε να εξουδετερώνουν η μια την άλλη με ανώφελους και άγονους εμφύλιους. Είναι πρωτίστως δικό τους καθήκον, κατά τη γνώμη μου, να αναλάβουν τολμηρές πρωτοβουλίες. Για να αποκτήσει ξανά η προοδευτική παράταξη προοπτική διακυβέρνησης.

2. Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, δίπλα σε μια δεξιά κυβέρνηση, να ενισχύονται ως δεύτερη αθροιστικά δύναμη, κόμματα που φλερτάρουν με το ρατσισμό, την ομοφοβία, τον ακραίο εθνικισμό, ακόμα και το φασισμό. Και την ίδια ώρα οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου να παραμένουν κατακερματισμένες και περιχαρακωμένες καθεμιά στην αυτάρκειά της.

3. Αυτό είναι σήμερα το αίτημα της κοινωνίας και των προοδευτικών πολιτών. Και όποιος το αγνοήσει, αργά ή γρήγορα θα δει να τον προσπερνούν η ζωή και οι εξελίξεις.

Τελευταίο επ αυτού αλλά όχι έσχατο: Μιλώντας για το Ινστιτούτο του, έδωσε “υποσχετική” για ενεργό ρόλο στην προσπάθεια για την υπόθεση “οικοδομησης” του αντίθετου – ενιαίου πόλου- απέναντι στη Ν.Δ.

4. “Στόχος της προσπάθειας που ξεκινάμε σήμερα με το Ινστιτούτο μας, είναι να συνεισφέρουμε σε αυτόν τον αναγκαίο δημόσιο διάλογο και στις προγραμματικές συγκλίσεις, που είναι το προαπαιτούμενο κάθε πολιτικής σύγκλισης. Γιατί η κοινωνία δε πείθεται ούτε με εύκολες απαντήσεις ούτε με επικοινωνιακά τρυκ. Θέλει σχέδιο, όραμα, βάθος πολιτικής ανάλυσης και συγκεκριμένες προτάσεις. Που θα απαντάνε στα πραγματικά της προβλήματα και θα δίνουν προοπτική στις προσδοκίες των πολιτών. Θέλει βήματα τολμηρά, αλλά ταυτοχρόνως και βήματα σταθερά. Αυτή τη δύσκολη δουλειά περιεχομένου, φιλοδοξούμε να ξεκινήσουμε σήμερα”.

Σταχυολογώντας την ομιλία του, ο κ. Τσίπρας είπε μεταξύ άλλων για:

Πρέσπες
Επιβεβαιώθηκε σε όλα τα επίπεδα η σημασία της Συμφωνίας των Πρεσπών για την ειρήνη, τη σταθερότητα και την συνανάπτυξη στην περιοχή μας. Τονίσθηκε ότι ο μόνος δρόμος όχι μόνο για το ευρωπαικό μέλλον, αλλά για το μέλλον της Βόρειας Μακεδονίας αυτό καθ’αυτό, είναι ο σεβασμός της Συμφωνίας. Και αυτό είναι ένα απολύτως σαφές μήνυμα προς την νέα πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της γειτονικής μας χώρας – για το τι σημαίνει παραβίαση της Συμφωνίας.

Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι πρότυπο επίλυσης διαφορών γιατί αποδεικνύει ότι υπάρχει δρόμος για αμοιβαία αποδεκτές λύσεις στη βάση του διεθνούς δικαίου, με σκοπό την ειρηνική επίλυση χρόνιων προβλημάτων και διενέξεων. Ότι υπάρχει ο δρόμος μιας ουσιαστικής ευρωπαικής προοπτικής απέναντι στα εθνικιστικά αδιέξοδα και την οπισθοδρόμηση. Αρκεί να υπάρχουν ηγεσίες με βούληση να αναλάβουν το πολιτικό κόστος προς όφελος της ειρήνης και της σταθερότητας και προς όφελος των λαών τους.

Ε.Ε.

Η συζήτηση για ενίσχυση των κοινών αμυντικών της δυνατοτήτων είναι εύλογη. Δεν μπορούμε, όμως, να μιλάμε για μια κοινή ευρωπαική αμυντική βιομηχανία, αν δεν καταλήξουμε πρώτα στους κοινούς μας στόχους και δεν απαντήσουμε στο κρίσιμο ερώτημα: Ποιος πρέπει να είναι σήμερα ο γεωστρατηγικός ρόλος της ΕΕ; Θα αποτελεί η ΕΕ παρακολούθημα των στρατηγικών προτεραιοτήτων των ΗΠΑ;

Παλαιστινιακό – Ουκρανικό

Στη Γάζα το ευρωπαικό μήνυμα για άμεση κατάπαυση πυρός πρέπει να είναι απόλυτα σαφές και να μην εκφράζεται μόνο με δηλώσεις και ψηφίσματα του ΟΗΕ. Η απόλυτη καταδίκη των τρομοκρατικών επιθέσεων της Χαμάς από όλους μας, δεν μπορεί επουδενί να αποτελεί λευκή επιταγή για τον θάνατο χιλιάδων παλαιστίνιων αμάχων και μια πρωτοφανή ανθρωπιστική καταστροφή. μέτρα και δύο σταθμά.

Η ΕΕ πρέπει να συμμετάσχει ενεργά στις συνομιλίες για κατάπαυση πυρός. Να υποστηρίξει την επιβολή κυρώσεων στο Ισραήλ, αν δεν τερματιστούν οι επιχειρήσεις. Και, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να βάλει στο τραπέζι έναν οδικό χάρτη για την συντονισμένη αναγνώριση Παλαιστινιακού Κράτους από τα κράτη-μέλη του.

Η αλληλεγγύη μας στον Ουκρανικό λαό απέναντι στην παράνομη και αιματηρή Ρωσική εισβολή είναι σαφής. Το μήνυμα απέναντι σε οποιαδήποτε λογική παραβίασης της εδαφικής ακεραιότητας και αναθεωρητισμού πρέπει να είναι ξεκάθαρο.

Αποτελεί θετικό βήμα η πρωτοβουλία στην Ελβετία, αλλά δεν αρκεί. Είναι αναγκαία μια μόνιμη κατάπαυση πυρός που θα τερματίζει αυτήν την ανείπωτη αιματοχυσία, χωρίς να αναγνωρίζει τα αποτελέσματα της εισβολής. Και θα δίνει μια Ευρωπαϊκή προοπτική στον Ουκρανικό λαό, αποκλείοντας όμως ρητώς την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.

Κυπριακό

Η ΕΕ πρέπει να αναλάβει έναν πιο δυναμικό και ουσιαστικό ρόλο για την επανεκκίνηση των συνομιλιών από το σημείο που διεκόπησαν στο Κρανς Μοντανά το 2017.

Το μήνυμα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι δυσμενείς εξελίξεις στην Κύπρο θα επηρεάσουν αρνητικά όχι μόνο τις ελληνοτουρκικές αλλά και τις ευρωτουρκικές σχέσεις, ενώ η πρόοδος στο Κυπριακό, είναι η μόνη εξέλιξη που θα τις αναβαθμίσει.

Ευρωπαική Οικονομία – Κλιματική Κρίση

Τόσο ο Ευρωπαίος Επίτροπος Οικονομίας κ Τζεντιλόνι, όσο και ο Αντιπρόεδρος της Επιτροπής για το Κλίμα κ Σέφκοβιτς, ανάδειξαν ότι έχουμε στη διάθεσή μας δυό πάρα πολύ σημαντικά ευρωπαικά εργαλεία : Το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας που βασίζεται για πρώτη φορά και στην δημιουργία κοινού ευρωπαικού χρέους και την Πράσινη Ατζέντα.

Είναι το αδιανόητο γεγονός πως σήμερα το πλουσιότερο 10% της Ευρώπης κατέχει το 67% του ευρωπαικού πλούτου. Είναι θεμιτή και επιθυμητή η ανάπτυξη, μόνο που αυτή πρέπει να αφορά όλους, όχι λίγους. Αυτό σημαίνει βιώσιμη ανάπτυξη. Η πράσινη μετάβαση είναι επίσης αναγκαία και αυτονόητη, μόνο που πρέπει να γίνει με βιώσιμο και δίκαιο τρόπο, χωρίς να εντείνονται οι περιφερειακές ανισότητες και χωρίς οι πιο αδύναμοι πολίτες, κυρίως στον αγροτικό τομέα, να επωμίζονται το κόστος.

Ακροδεξιά

Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών αποτελεί καμπάνα κινδύνου. Η αντιπολιτική και η ακροδεξιά ενισχύονται. Οι κατακερματισμένες προοδευτικές δυνάμεις αποδυναμώνονται και οι τάσεις στο Ευρωπαικό Λαικό Κόμμα για στροφή στα δεξιά ενισχύονται ακόμα περισσότερο. Οφείλουμε να αναστοχαστούμε. Ποιος είναι ο λόγος που η Ευρώπη δεν συγκινεί;

Η υποχώρηση της πολιτικής έναντι της αντιπολιτικής, η υποχώρηση της αριστεράς έναντι της ακροδεξιάς, δεν οφείλεται μόνο σε αντικειμενικούς παράγοντες, αλλά και σε υποκειμενικούς. Οφείλεται και στην αδυναμία των προοδευτικών δυνάμεων να εμπνεύσουν και να πείσουν για το πολιτικό τους σχέδιο. Οφείλεται στην υποχώρηση των οραμάτων και των ιδεών.

Πρόβλημα δεν είναι μόνο που κέρδισε η Μελόνι στην Ιταλία. Πρόβλημα είναι που σήμερα είναι πιθανό να πορευθεί χέρι χέρι, αν όχι αγκαλιά, με την Φον Ντερ Λαίεν. Οι δυνάμεις της κεντροδεξιάς, μπροστά στο κίνδυνο να χάσουν ψήφους προς τα δεξιά τους, είτε υιοθετούν την ακροδεξιά ρητορική είτε νομιμοποιούν με εκλογικές συμμαχίες και πολιτικές συμφωνίες την ακροδεξιά. Και αυτό είναι ακόμη πιο ανησυχητικό από ότι αυτή καθαυτή η άνοδος της ακροδεξιάς.

Ευρωπαικές Προοδευτικές Δυνάμεις

Οι προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης, οι σοσιαλιστές, οι αριστεροί και οι πράσινοι, οφείλουμε να θέσουμε σε δεύτερη μοίρα τις υπαρκτές διαφορές μας. Να συμφωνήσουμε σε ένα κοινό μίνιμουμ πλαίσιο αξόνων για τη διακυβέρνηση της Ε.Ε. την επόμενη πενταετία και να συγκροτήσουμε ενιαία πολιτική ομάδα, με συνομοσπονδιακούς όρους, στο επόμενο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Μια ενιαία ομάδα που με βάση τους αριθμούς θα είναι η ισχυρότερη του ευρωκοινοβουλίου.

Θα είναι πρώτη δύναμη με διαφορά από το Ευρωπαικό Λαϊκό Κόμμα. Έτσι ώστε στη διαπραγμάτευση με το Λαϊκό Κόμμα και τους φιλελευθέρους για τη διακυβέρνηση της Ένωσης την επόμενη πενταετία, για τις κρίσιμες θέσεις, η προοδευτική Συμμαχία, ως πρώτη δύναμη στο κοινοβούλιο, να μπορεί να θέσει τους δικούς της όρους από θέση ισχύος. Να εξασφαλίσει προοδευτικό Πρόεδρο της επόμενης Κομισιόν. Να διασφαλίσει τον αποκλεισμό της ακροδεξιάς από θέσεις ευθύνης. Και να έχει μεγαλύτερη επιρροή στη διαμόρφωση των πολιτικών της Ε.Ε.

Ευρωπαική ατζέντα προοδευτικών δυνάμεων

*Δημιουργία ενός μόνιμου Ευρωπαϊκού εργαλείου βασισμένου και στην έκδοση κοινού χρέους, για τη στήριξη δημόσιων αγαθών όπως η υγεία, η εκπαίδευση, η καινοτομία και η πολιτική προστασία απέναντι σε καταστροφές.

*Δημιουργία ενός κοινού Ταμείου στήριξης απέναντι στην ανεργία και ενίσχυσης της απασχόλησης που θα αμβλύνει τις συνέπειες μελλοντικών κρίσεων στους ευάλωτους επιμερίζοντας το κόστος μεταξύ των κρατών μελών.

*Αύξηση των ιδίων πόρων της ΕΕ, φορολογώντας αποτελεσματικά το πλούτο, τα υπερκέρδη και τα ολιγοπώλεια και αντιμετωπίζοντας τη φοροδιαφυγή.

*Μια ισχυρή βιομηχανική πολιτική όχι για να ωφελήσει τις ήδη προνομιούχες περιοχές της Ευρώπης, αλλά για ένα ισχυρό χρηματοδοτικό εργαλείο για την περιφερειακή βιομηχανική πολιτική, με σκοπό να αντιμετωπιστούν οι περιφερειακές και κοινωνικές ανισότητες και να υπάρξει όντως δίκαιη μετάβαση στην πράσινη ατζέντα.

*Προώθηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας που θα συμβάλλει αποφασιστικά στην εξασφάλιση της ειρήνης στην Γάζα και στην Ουκρανία και σε μια δικαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού. Αναγνωρίζοντας ότι μια Ευρώπη που ταυτίζεται με τις Αμερικανικές προτεραιότητες ακόμη κι όταν αυτές είναι σε βάρος των δικών της συμφερόντων, είναι μια Ευρώπη χωρίς μέλλον.

* Δίκαιη και αποτελεσματική ευρωπαική μεταναστευτική πολιτική η οποία θα βασίζεται στο σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου, στην προώθηση νόμιμων διόδων και στην επιστροφή των αιτούντων που δεν δικαιούνται άσυλο.