Νέος Πτωχευτικός Κώδικας: «Δεύτερη Ευκαιρία» σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά

Ένα τέλος στις ατέρμονες διαδικασίες πτώχευσης των επιχειρήσεων που είχαν σαν αποτέλεσμα ούτε οι ίδιες να εξυγιαίνονται αλλά ούτε και οι συμμέτοχοι (προμηθευτές μέτοχοι, εργαζόμενοι κλπ) να αποζημιώνονται για τις οικονομικές απώλειες τους, προσπαθεί να βάλει ο νέος πτωχευτικός κώδικας (:ν. 4738/20).

Με τους προηγούμενους νόμους που ίσχυαν μέχρι σήμερα οι υπό πτώχευση επιχειρήσεις έμεναν ανενεργές για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, ίσως και για πάντα, με αποτέλεσμα και οι επενδυτές να χάνουν τα χρήματα τους, αλλά και οι παραγωγικές δυνατότητες των μονάδων να μην μπορούν να αξιοποιηθούν ποτέ πια προς όφελος της οικονομίας.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι μέχρι σήμερα όποια επιχείρηση έμπαινε σε διαδικασία εξυγίανσης, αντιμετωπιζόταν από όλους ως «μελλοθάνατη» ακόμα και σε περιπτώσεις που αυτό ήταν πολύ μακριά από την πραγματικότητα.

Το πρόβλημα αυτό ο νέος νόμος προσπαθεί να το αντιμετωπίσει μέσω μιας ολιστικής προσέγγισης συγκεντρώνοντας, το σύνολο των, συναφών ρυθμίσεων για τη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους, οι οποίες ήταν μέχρι σήμερα διάσπαρτες σε περισσότερα νομοθετήματα. Προσπαθεί, δηλαδή, να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με τον ίδιο τρόπο που το αντιμετωπίζουν όλες οι οικονομικά προηγμένες χώρες.
Και γι’ αυτό το λόγο οι νόμοι και οι ρυθμίσεις δεν διαπνέονταν, με τους προηγούμενους πτωχευτικούς από μία ενιαία «κουλτούρα» και λογική.

Ο νέος κώδικας επιδιώκει να αντιμετωπίσει ενιαία το θέμα της εξυγίανσης των επιχειρήσεων ή της, αν δεν γίνεται αλλιώς, πτώχευσης τους, δίνοντας παράλληλα μεγάλη έμφαση στην μεταχείριση των εργαζομένων.

Η «Δεύτερη Ευκαιρία» σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά

Η βασική καινοτομία που προσφέρει ο νέος πτωχευτικός είναι η δυνατότητα του οφειλέτη, επιχείρησης ή νοικοκυριού να «κλείσει» γρήγορα, οριστικά και με το μικρότερο δυνατό κόστος για όλη την οικονομία το θέμα της υπερχρέωσής του.

Να εξασφαλίσει, δηλαδή πως τα χρέη του δεν θα τον ακολουθούν για όλη τη διάρκεια της ζωής του, αλλά και ότι δεν θα μεταφερθούν στους κληρονόμους του, ή άλλα συγγενικά πρόσωπα που δεν έχουν ευθύνη.

Το συγκεκριμένο, ιδιαίτερα σημαντικό, πρόβλημα δεν περιορίζεται στο επίπεδο της υπερχρέωσης της οικογένειας. Μεταφέρεται, συνολικά, σε επίπεδο κοινωνίας και εθνικής οικονομίας.

Κρίσιμος ο ρόλος των τραπεζών

Το συγκεκριμένο νομοθέτημα προβλέπει συγκεκριμένο εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών φυσικών και νομικών προσώπων, μέσω συγκεκριμένης ηλεκτρονικής πλατφόρμας.

Παρέχει τη δυνατότητα αναδιάρθρωσης ή «κουρέματος» των οφειλών με αναγκαία προϋπόθεση την απόφαση της πλειοψηφίας των εμπλεκομένων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

Η διαδικασία διαρκεί για μέγιστο χρονικό διάστημα δύο μηνών, εντός του οποίου αναστέλλονται τα μέσα αναγκαστικής ρευστοποίησης της περιουσίας του οφειλέτη.

Παράγοντες της αγοράς επισημαίνουν ότι ο συγκεκριμένος εξωδικαστικός μηχανισμός μπορεί υπό προϋποθέσεις να μετατραπεί σε ένα ιδιαίτερα αποδοτικό εργαλείο.

Για να συμβεί όμως αυτό είναι αναγκαία η υποστήριξη εκ μέρους των πιστωτών και ιδιαίτερα των τραπεζών.

Είναι εξάλλου γνωστό ότι ο προηγούμενος εξωδικαστικός δεν απέδωσε τα αναμενόμενα κυρίως λόγω πολύπλοκων και γραφειοκρατικών μηχανισμών, αλλά και της ατολμίας δημοσίου και τραπεζών να τον εφαρμόσουν.

Τι προβλέπει η Διαδικασία Εξυγίανσης Των Επιχειρήσεων

Η διαδικασία της εξυγίανσης καθίσταται, ήδη, ενιαία και εκσυγχρονίζεται με βάση όσα η Οδηγία 2019/1023 προβλέπει.

Οι επιχειρήσεις είναι δυνατό να προσφύγουν σ’ αυτή προκειμένου να αποφύγουν την πτώχευση και τις δυσμενείς της συνέπειες.Απαιτείται η συναίνεση δύο κατηγοριών πιστωτών (που εκπροσωπούν, κατ’ ελάχιστο, το 50% των απαιτήσεων καθεμιάς από αυτές-άρθρο 34):

(α) εκείνων που διαθέτουν ειδικά προνόμια (λ.χ. εμπράγματες ασφάλειες) και

(β) των λοιπών (που δεν διαθέτουν ειδικά προνόμια)

Εφόσον όμως επιτευχθεί συμφωνία των προαναφερθεισών κατηγοριών πιστωτών που εκπροσωπούν, κατ’ ελάχιστο, το 60% των απαιτήσεων του συνόλου,(εντός του οποίου περισσότερο από το 50% εκείνων που έχουν ειδικό προνόμιο), επικυρώνεται από το δικαστήριο.

Αυτό ακόμα κι αν δεν συμφωνεί η πλειοψηφία των λοιπών πιστωτών-υπό την προϋπόθεση όμως πως συντρέχουν και κάποιες, ακόμα, προϋποθέσεις (άρθρο 54).

Οι μειοψηφήσαντες πιστωτές δεσμεύονται από τα συμφωνηθέντα, εφόσον ικανοποιούνται (κατά βάση) δύο βασικές αρχές (άρθρο 54:)

(α) της μη χειροτέρευσης της θέσης τους και

(β) της ίσης μεταχείρισης των πιστωτών που ανήκουν στην ίδια κατηγορία-εκτός εάν συντρέχουν σοβαροί́ εμπορικοί́ ή κοινωνικοί́ λόγοι.

Σημειώνεται πάντως πως από την κατάθεση της αίτησης στο αρμόδιο δικαστήριο για την επικύρωση της σχετικής συμφωνίας και μέχρι την έκδοση απόφασης επ’ αυτής, επέρχεται αναστολή των καταδιωκτικών μέτρων των πιστωτών (άρθρο 50 επ.).

Εξαιρούνται όμως οι εργαζόμενοι, οι οποίοι δικαιούνται να αξιώσουν, απρόσκοπτα, το σύνολο των οφειλών τους χωρίς να περιορίζονται από τη (γενική) αναστολή των σε βάρος των οφειλετών καταδιωκτικών μέτρων (άρθρο 52).

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα