Ν. Βούτσης: Βρισκόμαστε σε πόλεμο με την πανδημία και ανακύπτει θέμα Δημοκρατίας

Ομιλία του τ. προέδρου της Βουλής και βουλευτή Α Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Νίκου Βούτση στην Ολομέλεια της Βουλής για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, για τη διερεύνηση της επιχείρησης πολιτικής χειραγώγησης της κοινής γνώμης, ευτελισμό των θεσμών και κατασπατάληση δημοσίου χρήματος

• Βρισκόμαστε σε πόλεμο με την πανδημία και ανακύπτει θέμα Δημοκρατίας.
• Αρνείστε με την ψήφο σας τον δημοκρατικό έλεγχο, μέσα στην ειδική συνθήκη της πανδημίας, για την απαράδεκτη στρατηγική χειραγώγησης της ενημέρωσης και της επικοινωνίας με τις λίστες Πέτσα και τις στημένες δημοσκοπήσεις. Η στάση σας αυτή θα σας χρεώσει ιστορικά.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Ν. ΒΟΥΤΣΗ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα μας, όπως και ο κόσμος, βρίσκεται σε πόλεμο. Η κοινωνία μας υφίσταται έναν πόλεμο ιστορικά πρωτοφανή, με θύματα. Σήμερα πάλι ήταν πενήντα οκτώ συμπολίτες μας νεκροί. Και δεν ξέρουμε πόσους μήνες ακόμα θα κρατήσει αυτός ο πόλεμος.
Καλούμε, λοιπόν, την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας να υπερψηφίσει την πρόταση της Εξεταστικής Επιτροπής, γιατί είναι μία πρόταση η οποία αποτυπώνει απολύτως –και δεν είναι τυχαίο ότι γίνεται δεκτή και από τα υπόλοιπα κόμματα της Αντιπολίτευσης- αυτήν την ιστορική συγκυρία, η οποία στην αρχή νομίζαμε πως θα ήταν ενδεχομένως μερικούς μήνες και με μικρότερες απώλειες, αλλά τώρα φαίνεται ότι είναι ένας πόλεμος από τον οποίο δεν ξέρουμε πώς θα βγούμε. Αποτυπώνει την ευθύνη μας γι’ αυτή τη συγκεκριμένη συγκυρία, για την πανδημία, όπου υπήρξαν τα ειδικά μέτρα, όπου υπήρξαν οι ιστορικά πρωτοφανείς καταστάσεις των «lockdown», των περιοριστικών μέτρων της κοινοβουλευτικής διαδικασίας μέσα από τους περιορισμούς των ΠΝΠ, κλπ, όπου υπήρξαν όλα αυτά που άκουσα προηγουμένως που είπε στο κοινωνικό πεδίο και ο συνάδελφος κ. Παφίλης.
Μέσα σε αυτήν την κατάσταση διαμορφώθηκε και ασκήθηκε μια στρατηγική από πλευράς της Κυβέρνησης σε σχέση με ένα ζωτικό για την κοινωνία για όλους μας θέμα, την ενημέρωση, την επικοινωνία, την ανταλλαγή απόψεων μπροστά στο άγνωστο που υπήρχε.
Γι’ αυτό φέραμε τότε το ζήτημα στη Θεσμών και Διαφάνειας –αναφέρθηκε στην εισήγησή του ο Πρόεδρος κ. Τσίπρας- έγκαιρα, ακριβώς διότι είναι ιδιαίτερες αυτές οι συνθήκες. Η άρνησή σας προς ώρας δεν είναι άρνηση για την εξεταστική επιτροπή. Είναι άρνηση για το αν υπήρξε ή δεν υπήρξε αυτός ο πόλεμος και αυτή η ειδική συνθήκη.
Η προσπάθειά σας, η οποία εξελίχθηκε από τη δεύτερη μέρα που κατατέθηκε στον Πρόεδρο της Βουλής η πρόταση για εξεταστική επιτροπή, με non paper και με τα στοιχεία που ακόμα και σήμερα λέτε δύο μήνες -τα ίδια λέτε ακριβώς-, για χρονική διεύρυνση, για μια συζήτηση και προ πανδημίας, θα μπορούσαμε να πούμε και προ κρίσεως και να πούμε και εν γένει για όλα αυτά τα χρόνια, δηλαδή για μία ακαδημαϊκή, αλλά και σκληρή προφανώς πολιτική αντιπαράθεση και συζήτηση, είναι σαφέστατα προσχηματική και αποπροσανατολιστική.
Διότι θέλετε να βγείτε από τον πυρήνα, θέλετε να βγείτε από τη βάσανο και θέλετε να βγείτε και από την ευθύνη συζήτησης του τι μέτρα πήρατε, ποια στρατηγική χαράξαμε μέσα σε καιρό πανδημίας, όπου είχε περισταλεί και έχει περισταλεί ο δημόσιος διάλογος, η δημόσια σφαίρα γενικότερα, η ίδια η επικοινωνία των πολιτών μεταξύ τους, ποια στρατηγική ακολουθήθηκε τότε και τώρα. Διότι ακολουθήσαμε μια στρατηγική, όπως ακούσατε, όπως ειπώθηκε, χειραγώγησης της ενημέρωσης, χειραγώγησης των διαθέσεων της κοινής γνώμης και σας λέω ευθέως και χειραγώγησης του φόβου των πολιτών μέσα στην πανδημία. Ήταν η στρατηγική, στρατηγική της Κυβέρνησης Μητσοτάκη και του συνόλου, βεβαίως του Πρωθυπουργού πρώτα απ’ όλα, η οποία εκφράστηκε με τις λίστες Πέτσα, ας πούμε, και όλα τα υπόλοιπα.
Σας τα τονίσαμε στη Θεσμών και Διαφάνειας ήδη από τον Απρίλη του 2020, όλες οι πολιτικές δυνάμεις. Δείτε τα Πρακτικά, φέρτε τα Πρακτικά εδώ, να δείτε πώς ετέθησαν όσο πιο καλοπροαίρετα γινόταν τα ερωτήματα, ότι γιατί δεν έκανε το Υπουργείο, με το ισχύον πλαίσιο που υπήρχε και με το μητρώο που υπήρχε και με διακομματικό έλεγχο, αυτή τη στήριξη προς τις επιχειρήσεις των μέσων μαζικής ενημέρωσης, που κι εκείνες χειμάζονταν σε εκείνη τη φάση λόγω έλλειψης διαφήμισης. Ετέθη το ζήτημα.
Ετέθη το γιατί επιλέξατε μια εταιρεία και μάλιστα φιλικά διακείμενη, η οποία παίρνει και δουλειές από την Κυβέρνηση ενδεχομένως και από το κόμμα, με 3% -προφανώς θα έπαιρνε μια αμοιβή αυτή η εταιρεία, τζάμπα θα έκανε τη δουλειά;- για να κάνετε αυτήν την καμπάνια. Γιατί δεν συμπεριλήφθηκαν όλα αυτά στα κοινωνικά μηνύματα, όπου υπάρχει νομοθεσία, για το ότι θα μπορούσαν όλα αυτά τα «Μένουμε σπίτι» να πάνε μέσω των κοινωνικών μηνυμάτων που είναι υποχρεωμένα τα κανάλια να συμπεριλαμβάνουν στο πρόγραμμά τους.
Γιατί παγώσατε το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο που είχε γίνει από την κυβέρνησή μας και τον Γενάρη του 2020 το παγώσατε για να έρθει ένα άλλο πλαίσιο; Έτσι είπατε. Και ποτέ θα μορφοποιηθεί αυτό το άλλο πλαίσιο; Έχει περάσει ήδη ενάμισης χρόνος.
Δείτε λοιπόν επ’ αυτών των ερωτημάτων που θέσαμε όλες οι πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης τις απαντήσεις του κ. Πέτσα στην οικεία επιτροπή. Δείτε τι έλεγε. Δείτε τι υποσχέθηκε. Δείτε τι ψευδή πράγματα κατατέθηκαν σε σχέση με τη διαφάνεια όλης αυτής της διαδικασίας. Είστε υπόλογοι.
Και είστε υπόλογοι διότι φάνηκε αμέσως ύστερα και σε όλη τη διαδικασία ότι ήταν μια σαφής προσπάθεια με κατεύθυνση ακριβώς η πανδημία να γίνει ευκαιρία, έτσι ώστε να αποκρυβούν, να αποσιωπηθούν οι ευθύνες πιθανόν ή και μεγάλων από κει και ύστερα πολιτικών λαθών της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας σε σχέση με την αντιμετώπιση της πανδημίας και να υπάρξει μια ασπίδα προστασίας απέναντι ακριβώς σε αυτές τις πολιτικές της Κυβέρνησης, να μην μπορεί ο κόσμος που αγωνιούσε, που αγωνιά, που φοβάται, να ακούσει τεκμηριωμένα διασταυρωμένες απόψεις, τις ενστάσεις και τα προγράμματα.
Μήπως θυμάστε ότι τότε είχε κοπεί στη μέση η πρώτη που έγινε συνέντευξη Τύπου του Προέδρου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, σε συνθήκες μόνο διαδικτυακές -ήμασταν σε lockdown όλοι- για τις προτάσεις για τις προτάσεις για την προστασία από την πανδημία, για τις υγειονομικές προτάσεις;
Θέλετε να τα θυμηθούμε ένα προς ένα τι είχε γίνει τότε και πώς λειτούργησε τελικά αυτή η ασπίδα; Αυτή ήταν η προσπάθειά σας. Αυτό που φέρνουμε λοιπόν μαζί με το σκάνδαλο προφανώς της λειτουργίας της δημοσκοπικής εταιρείας, για την οποία θα αναφερθώ, να εξεταστεί από τη Βουλή. Είναι συγκεκριμένο και είναι συγκεκριμένες οι ευθύνες και προφανώς θα αναζητηθούν οι ευθύνες σε όλα τα επίπεδα, για το πώς ασκήθηκε αυτή η εγκληματική για την ενημέρωση, την επικοινωνία του κόσμου, για τις ανάγκες του κόσμου, πολιτική.
Εμείς από την πλευρά μας καταθέσαμε και καταθέτουμε αυτή την πρόταση ακριβώς για την προστασία της κοινωνίας και ακριβώς για την προστασία της δημοκρατίας.
Είχαμε πει από τότε κι έχει περάσει ενάμισης χρόνος ότι αναφύεται ζήτημα δημοκρατίας στη χώρα, με αυτή την έννοια, μέσα στην πανδημία, όπου εκ των πραγμάτων υπήρχε η περιστολή της δημόσιας σφαίρας, λειτουργούσαμε με ιδιαίτερες κοινοβουλευτικές και νομοθετικές διαδικασίες, εδώ ήμασταν δυόμισι άνθρωποι και εγώ που ερχόμουν τακτικά επειδή μπορώ και ήθελα να έχουμε μια παρουσία, στα κανάλια και ο διάλογος που γινόταν γινόταν μέσα από σπίτια, από το διαδίκτυο. Αυτή ήταν η κατάσταση.
Μέσα σε αυτή την κατάσταση εσείς ασκήσαμε αυτή τη χειραγωγική πολιτική στο κρίσιμο πεδίο της δημοκρατίας, δηλαδή στο πεδίο της ενημέρωσης, της επικοινωνίας και της διασταύρωσης απόψεων, του να έρθουν σε επαφή με το τι συζητιέται παγκοσμίως, διεθνώς. Πού συζητήθηκε η πρόταση που κατατέθηκε εδώ για να γίνει κοινωνικό αγαθό οι πατέντες των εμβολίων διεθνώς; Και σήμερα βλέπουμε τα αποτελέσματα και τις μεγάλες ανισότητες που έχουν ανοίξει.
Πού συζητήθηκε το λάθος που είχε και η Ευρωπαϊκή Ένωση στα κοντράτα που έκανε με τις εταιρείες κι ύστερα είπαν «κάναμε λάθος». Έρχονταν τα πράγματα εδώ ή στον κοινοβουλευτικό έλεγχο ή σε αλλεπάλληλες συζητήσεις που προκαλούσαν οι πολιτικοί αρχηγοί, η Γεννηματά κατέθετε κάθε φορά ένα σύνολο προτάσεων –φέρετε τις από τα Πρακτικά-, οι οποίες δεν γινόντουσαν δεκτές. Κι έμεινε ο κόσμος απέναντι σε μια σειρά –δεν θα τα χαρακτηρίσω- διαγγελμάτων του Πρωθυπουργού. Πρωτοφανές.
Εκεί προφανώς αναγνωρίζατε ότι υπήρχε πόλεμος, πόλεμος γινόταν. Γι’ αυτό έβγαινα ο Πρωθυπουργός καθ’ υπερβολή και έκανε διαγγέλματα κάθε λίγο και λιγάκι προς τον ελληνικό λαό. Δεν μπαίνω, σας λέω, να κάνω κριτική στο τι έλεγαν ή στο αν βγήκαν αληθινά αυτά τα διαγγέλματα.
Σήμερα λοιπόν δια της αρνήσεώς σας, παραγνωρίζετε αυτή την ιδιαίτερη συνθήκη και αυτό θα σας χρεώσει ιστορικά. Και αν μάλιστα πάτε στην εξεταστική επιτροπή με το λυσάρι το σημερινό που από το πρωί ακούμε «τι έγινε το 2013, το 2015, το 2011, το 2008, το 2007, οι νόμοι Ρουσόπουλου», βεβαίως μπορεί η Βουλή να συζητάει όσους μήνες θέλετε εν γένει για να μην γίνει τίποτα, για να μην αποδοθούν ευθύνες, για να μην βελτιώσει και για να μην αλλάξει τίποτα.
Διότι εδώ σε αυτή την Αίθουσα χθες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να δείξουμε πόσο συνεκτική είναι αυτή η στρατηγική της χειραγώγησης και των αντιδράσεων του κόσμου, με τους περίφημους ποινικούς κώδικες και με τη λεγόμενη αυστηροποίηση, την οριζόντια και επί παντός επιστητού, βλέποντας προς τα μπροστά και τις αντιδράσεις των πολιτών ενδεχομένως που θα υπάρξουν από τις πολιτικές που ασκήσατε, αφαιρείτε και από τους δικαστές το δικαίωμα οι ίδιοι να βλέπουν το εύρος των ποινών, τις ιδιαίτερες συνθήκες για να αποδώσουν δικαιοσύνη.
Το αφαιρέσατε, όπως επίσης βάλατε τη διάταξη για τις ψευδείς ειδήσεις και την ψευδολογία. Σοβαρά; Τι ειπώθηκε μέσα σ’ αυτά τα δύο χρόνια; Πόσα ψέματα αλήθεια ακούστηκαν και πώς πέρναγαν, σαν χωνί κατευθείαν, στο αυτί του αγωνιούντος τους συμπολίτη μας, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα του ελέγχου, η δυνατότητα της διασταύρωσης των απόψεων; Σας το είχα πει κι άλλη φορά. Δεν υπάρχει στην ιστορία της Μεταπολίτευσης -και προηγούμενα ενδεχομένως, πόσω μάλλον τότε που ήταν κλεισμένοι όλοι στα σπίτια τους, που είχαμε λοκντάουν αλλεπάλληλα- δημόσια ΕΡΤ, που να μην είχε πολιτικές συζητήσεις, μια, δυο, τρεις, το βράδυ. Καθόταν ο κόσμος να ακούσει τις διαφορετικές απόψεις των έγκριτων επιστημόνων, των κομμάτων, των πολιτών. Πόσοι μήνες πέρασαν για να βγουν οι πρώτοι διαμαρτυρόμενοι από επαγγελματικές τάξεις, από ανθρώπους οι οποίοι υφίσταντο ζητήματα και προβλήματα στα δικαιώματα, στις ελευθερίες τους, από μια σειρά γεγονότα, τα οποία συνέβαιναν μέσα σε αυτόν τον πόλεμο;
Άρα λοιπόν τι λέτε; Ότι εμείς από την πλευρά μας έχουμε εχθροπάθεια στους δημοσιογράφους και στη δημοσκοπική εταιρεία; Αυτή, ξέρετε από ποιους θα ελέγχετο; Και θα κλείσω με αυτό, κύριε Πρόεδρε. Αυτός ο νόμος που αναφέρεστε, του κ. Ρουσόπουλου, του 2007 ή του 2008, τι κάνει; Λέει πως υπεύθυνοι για τον έλεγχο και για τη διαμόρφωση τιμωρητικού πλαισίου και ανάδειξη ζητημάτων είναι -εκτός από τις Επιτροπές της Βουλής, Θεσμών και Διαφάνειας κ.λπ., που είναι εκ παραλλήλου, μην το συζητάτε, δεν μπαίνουν ιεραρχικά- είναι μια εταιρεία η οποία συνίσταται από τους ίδιους δημοσκόπους. Περί αυτού πρόκειται. Μάλιστα. Πόσες φορές τα δεκατρία χρόνια έγινε χρήση και πήρε μέτρα αυτή η εταιρεία, όπου έγιναν ενδιάμεσα έξι εκλογές, αν θυμάμαι καλά, και υπήρξαν όλα τα προβλήματα, που από όλες τις πλευρές αναφύησαν εδώ πέρα μέσα, σήμερα, στη συζήτηση; Ξέρετε πόσες φορές παρενέβη; Καμία, μηδέν.
Πήγαμε λοιπόν στη Θεσμών και Διαφάνειας και μας είπανε ότι βεβαίως δεν έχει υπάρξει κανένας έλεγχος ποτέ, αλλά σταματά η συζήτηση. Δεν μπορεί να συζητήσει η Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής -της Βουλής, αν είναι δυνατόν!- για τα πορίσματα και για τον τρόπο που έγινε μια συγκεκριμένη μέτρηση από αυτήν την εταιρεία, ακριβώς διότι υπάρχει μια άλλη εταιρεία και είμαστε αναρμόδιοι. Αυτήν την ανευθυνότητα, που είναι αλαζονεία, και είναι αλαζονεία διότι ξέρατε πια -τώρα πλέον δεν περνάει αυτό- πως όλα αυτά θα καλύπτονταν από πέπλο του ότι δεν θα βγαίνανε στη δημοσιότητα. Αυτή η αλαζονεία οδήγησε τη στρατηγική σας, και για την πανδημία, και για τα θέματα της δημοκρατίας, και για τα ζητήματα που αφορούν τα μέσα ενημέρωσης, εκεί που τα οδήγησε.
Η εξεταστική επιτροπή αυτή θα πρέπει να υπερψηφιστεί από το σύνολο των Βουλευτών ως μια ελάχιστη, προς όλους τους Έλληνες πολίτες και ιδιαίτερα αυτούς που έπαθαν ό,τι έπαθαν, απόδειξη ότι το πολιτικό σύστημα είναι τολμηρό και μπορεί και στα δικά του λάθη ή στις δικές του επισημάνσεις να μπορούν να προχωράνε και να βγάζουν πορίσματα.