Μητροπολίτης Μεσσηνίας: Οι αμβλώσεις είναι φονικές πράξεις για την Εκκλησία

Κατά των αμβλώσεων τοποθετήθηκε ένας ακόμη Μητροπολίτης το πρωί της Δευτέρας (12/9), ο οποίος είπε η Εκκλησία τις θεωρεί διαχρονικά “φονικές πράξεις”.

Συγκεκριμένα, ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος βρέθηκε καλεσμένος στον ΣΚΑΪ και ρωτήθηκε σχετικά με το ζήτημα των αμβλώσεων και τις δηλώσεις του μητροπολίτη Δωδώνης που προκάλεσαν οργή, λίγες ημέρες μετά την απόφαση της Ιεράς Συνόδου να αναγνωσθεί κείμενο κατά των αμβλώσεων σε όλες τις εκκλησίες.

Χαρακτήρισε τις αμβλώσεις “φονικές πράξεις” – εκτός από αυτές που πραγματοποιούνται για ιατρικούς λόγους – και προχώρησε σε μια επίθεση στα δικαιώματα και τις ελευθερίες των γυναικών, λέγοντας ότι “και το έμβρυο έχει δικαίωμα στη ζωή” επικρίνοντας τις γυναίκες που ως μητέρες θέλουν να απαλλαγούν από αυτό που κυοφορείται μέσα τους”.

Όταν ρωτήθηκε για περιπτώσεις εγκυμοσύνης σε δύσκολες συνθήκες, όπως όταν για παράδειγμα μια γυναίκα δεν έχει τη δυνατότητα να μεγαλώσει το παιδί, ο Μητροπολίτης είπε ότι η άμβλωση δεν είναι ο τρόπος και το μέσο για να επιλυθούν τέτοια προβλήματα, λέγοντας πως υπεύθυνο για να παρέμβει στην περίπτωση αυτή είναι το κράτος δικαίου.

“Δεν είναι θέμα της Εκκλησίας επειδή το κράτος δεν επιλύει…”, “Επειδή βλέπει προς τα κάτω και σέβεται την ανθρώπινη ζωή και το ανθρώπινο πρόσωπο, γι’ αυτό δεν μπορεί να υιοθετήσει ποτέ η εκκλησία την άμβλωση”, συνέχισε ο μητροπολίτης.

Μάλιστα, συνέχισε την τοποθέτησή του για το δικαίωμα της γυναίκας στην αυτοδιάθεση, λέγοντας ότι “δεν υπάρχει δικαίωμα και ελευθερία στον άνθρωπο χωρίς όριο”.

“Υπάρχει κοινωνία χωρίς όρια; Τότε φτάνουμε στην ασυδοσία. Και το όριο δεν είναι το πώς αντιλαμβάνομαι εγώ τη ζωή μου ή το σώμα μου ατομικά. Το όριο είναι πώς αποδέχομαι τον άλλον δίπλα μου. Και το κυοφορούμενο έμβρυο είναι ζωή, δεν είναι πράγμα” είπε.

Πατράλληλα, είπε ότι η Εκκλησία τοποθετείται για όποιο θέμα αφορά την ανθρώπινη ύπαρξη, “δεν είναι απλά ένας οργανισμός που παράγει κοινωνική πρόνοια”. “Η Εκκλησία έρχεται να διαμορφώσει πρότυπα και μοντέλα κοινωνίας «και γι’ αυτό πρέπει να έχει λόγο. Ανεξάρτητα από το αν για κάποιους είναι αποδεκτός αυτός ο λόγος ή μη αποδεκτός” είπε τέλος.