ΜέΡΑ25: Συμμετοχή στην απεργία της Εργατικής Πρωτομαγιάς

Το ΜέΡΑ 25 συμμετέχει στην απεργία της Πέμπτης 6 Μαΐου και στο συλλαλητήριο των συνδικάτων, ενώ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι ακολουθεί τακτική «Σοκ και Δέος» έναντι των εργαζομένων αναφερόμενο στο νομοσχέδιο για τα εργασιακά θέματα που προωθεί στη βουλή.

Σύμφωνα με εκτενή ανακοίνωση του ΜέΡΑ 25 το 1886 χιλιάδες εργάτες στο Σικάγο διεκδίκησαν «8 ώρες εργασία, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες ψυχαγωγία». Προσθέτει ότι «από τότε ως σήμερα, από τη βιομηχανική επανάσταση στην τεχνολογική επανάσταση, το σύνθημα είναι ανεπίτρεπτο να είναι το ίδιο. Η σημερινή διεκδίκηση θα μπορούσε να είναι «6 ώρες εργασία, 8 ώρες ύπνου και 10 ώρες ψυχαγωγία» και αντί αυτού το σύνθημα είναι «κάτω τα χέρια από το 8ωρο».

Το ΜέΡΑ 25 τονίζει ότι ο ελεύθερος χρόνος, οι αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και αμοιβής είναι ουσιαστική προϋπόθεση του πολιτισμού και επισημαίνει: «η τεράστια ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει έννοια μόνο αν εξασφαλίζει στον πολιτισμένο άνθρωπο, ποιοτικό ελεύθερο χρόνο και όχι αυτόν της αναγκαστικής ανεργίας και με τη τεχνολογία του 2021, αυτός μπορεί να είναι προσιτός σε όλους χωρίς ζημιά για το πολιτισμό αλλά και για την οικονομία».
Το ΜέΡΑ 25 υπογραμμίζει: «με ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού να είναι άνεργο, ενώ άλλο ένα μεγάλο μέρος να δουλεύει στην πραγματικότητα 10 και 12 ώρες χωρίς την αντίστοιχη αμοιβή, με την παραγωγικότητα και τον πλούτο να έχει αυξηθεί πολλαπλάσια, θα περιμέναμε μια εργατική νομοθετική παρέμβαση να βελτίωνε τόσο την ανεργία, όσο την αναδιανομή και τις ώρες εργασίας. Φαίνεται ότι το αντίθετο συμβαίνει, με βάση δημοσιεύματα, με το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης της ΝΔ το οποίο σχεδιάζει να καταθέσει στη Βουλή (μάλιστα σε συνθήκες πανδημίας που οι εργαζόμενοι έχουν μικρή δυνατότητα αντίδρασης), με την τακτική του “Σοκ και Δέος”.

Ενδεικτικά αναφέρουμε:

Κατάργηση του 8ώρου! Επιτρέπει τη 10ωρη εργασία χωρίς υποχρέωση υπερωριακής αμοιβής, δίνοντας τη δυνατότητα στους εργοδότες να εκμεταλλεύονται κάθε εργαζόμενο, χωρίς καμία πρόσθετη αμοιβή.

Αύξηση του πλαφόν των ωρών των νόμιμων υπερωριών, στις 150

Κατάργηση της αργίας της Κυριακής.

Μονιμοποίηση της “τηλεργασίας”. Μετατρέπει το σπίτι σε χώρο εργασίας, εξαφανίζοντας την προσωπική ζωή, αυξάνει τον απλήρωτο χρόνο εργασίας, απομονώνει τους εργαζόμενους εμποδίζοντας την επαφή, την ενότητα και τη συνδικαλιστική δράση.

Διάλυση (στην ουσία) του ΣΕΠΕ, παραπέμποντάς τους εργαζόμενους για τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες στον ΟΜΕΔ, έναν οργανισμό που διοικείται κατά κύριο λόγο από εργοδοτικούς φορείς (ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΣΕΤΕ, ΣΒΕ, εκπρόσωπος ΓΣΕΕ).

Κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας, αφού στην ουσία καταργούνται οι Γενικές

Συνελεύσεις με την αυτοπρόσωπη παρουσία, δίνοντας τη δυνατότητα στο αφεντικό με την ηλεκτρονική ψηφοφορία να ψηφίζει αντί των εργαζομένων.

Ποινικοποίηση της απεργίας, αφού θα είναι δυνατόν να κρίνεται παράνομη, στη περίπτωση που θα υπάρχει περιφρούρηση ή κατάληψη οποιουδήποτε χώρου της επιχείρησης.

Αφαίρεση της δυνατότητας της συλλογικής διαπραγμάτευσης σε όποιο σωματείο δε δεχτεί να παραδώσει στους εργοδότες τα μητρώα του, δηλαδή να συναινέσει σε ένα είδος φακελώματος των μελών του».